POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: koszty uzyskania przychodów – samochód zastępczy a obowiązek prowadzenia ewidencja przebiegu pojazdu

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji produktów z branży elektrycznej. W związku z wykonywaną działalnością Spółka użytkuje samochody będące własnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się długoterminową dzierżawą pojazdów.

Zgodnie z zawartymi umowami dzierżawy długoterminowej Spółka użytkuje samochody przez okres dłuższy niż 40% normatywnego okresu amortyzacji (umowy zawierane są na okres 3 lat), a suma ustalonych w umowach rat czynszu dzierżawnego przekracza wartość początkową tych pojazdów. Umowy zatem spełniają wymogi art.17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stąd Spółka, w oparciu o art.16 ust.1 pkt 51 w związku z art.16 ust.3b ustawy z dnia 15 lutego 1992r., nie prowadzi ewidencji przebiegu dla leasingowanych samochodów i jednocześnie zalicza w koszty uzyskania przychodów pełne koszty ich eksploatacji (tj. raty leasingu, koszt paliwa itp.).

Zgodnie z zawartymi umowami, w przypadku konieczności serwisowania samochodu, która spowoduje przestój dłuższy niż 24 godziny, Wydzierżawiający zobowiązany jest udostępnić Spółce pojazd zastępczy, tj. pojazd podobnej kasy do samochodu będącego przedmiotem umowy dzierżawy. Jednocześnie umowy łączące Spółkę z Wydzierżawiającym przewidują, że w czasie naprawy samochodu dzierżawionego i korzystania przez Spółkę z samochodu zastępczego umowy nadal obowiązują, co oznacza, że Spółka zobowiązana jest do płacenia czynszu dzierżawnego.

Spółka ma wątpliwość, czy w okresie, w którym korzysta z pojazdu zastępczego nadal znajduje wobec niej zastosowanie przepis art.16 ust.3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też fakt, iż zostaje jej udostępniony pojazd zastępczy powoduje, że zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji przebiegu tego pojazdu?

Zdaniem Spółki zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie jest związane wyłącznie z korzystaniem z oznaczonego co do tożsamości pojazdu, ale prawo do zaliczania wydatków w poczet kosztów podatkowych bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu uzależnione jest od spełnieniu określonych kryteriów przez umowę, na mocy której następuje udostępnienie pojazdów. W ocenie Spółki udostępnienie pojazdu zastępczego nie wpływa ani na byt ani na kwalifikację prawną zawartej umowy, stąd Spółka stoi na stanowisku, iż powinna zachować prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przebiegu w związku z czasową eksploatacją pojazdu zastępczego. Pojazd zastępczy jest bowiem wyłącznie innym narzędziem zapewniającym realizację tej samej umowy, w oparciu o którą zasadniczo udostępnia się samochody.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art.16 ust.1 pkt 51 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków (z zastrzeżeniem art.16 ust.1 pkt 30 ustawy), z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Przepis ten jednak nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art.17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art.16 ust.3b ustawy). Zgodnie z tym uregulowaniem przez umowę leasingu należy rozumieć umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Oznacza to, że wydatki związane z użytkowaniem samochodu osobowego na podstawie długoterminowej umowy dzierżawy mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów u dzierżawcy pod warunkiem, że umowa ta posiada cechy umowy leasingu z ustawy podatkowej.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Spółka wskazała, że umowy zawarte z Wydzierżawiającym spełniają warunki określone w art.17b ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego (z zastrzeżeniem art.17b ust.2 ustawy), jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji (w przypadku samochodów osobowych są to 24 miesiące), jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem co do zasady Spółka nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu dla samochodów osobowych używanych na podstawie długoterminowej umowy dzierżawy.

Jednakże w rozpatrywanej sprawie w przypadku konieczności serwisowania samochodu, która spowoduje przestój dłuższy niż 24 godziny, Wydzierżawiający zobowiązany jest udostępnić Spółce pojazd zastępczy, tj. pojazd podobnej kasy do samochodu będącego przedmiotem umowy dzierżawy. Obowiązek ten wprost wynika z umowy dzierżawy.

W tej sytuacji można przyjąć, że pojazd zastępczy używany jest na podstawie umowy leasingu zdefiniowanej w art.17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co warunkuje wyłączenie stosowania art.16 ust.1 pkt 51 ustawy z dnia 15.02.1992r.

Końcowo Organ podatkowy zauważa, iż uregulowania art.16 ust.1 pkt 51 oraz art.16 ust.3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczą wyłącznie samochodu osobowego zdefiniowanego w art.16 ust.3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006r., a obecnie w art.4a pkt 9 ustawy podatkowej.

Reasumując Organ podatkowy uznaje za prawidłowe stanowisko Podatnika, iż w sytuacji używania pojazdu zastępczego, o ile obowiązek udostępnienia takiego pojazdu wynika z umowy leasingu zdefiniowanej w art.17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, znajduje zastosowanie przepis art. 16 ust. 3b ustawy podatkowej.