POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (jedn. tekst z dnia 4 stycznia 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zmianami), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów dot. podatku od towarów i usług w sprawie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży lokali mieszkalnych

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Stan faktyczny:

Wnioskodawca nabył nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym od osoby nie będącej podatnikiem podatku od towarów i usług. Budynek ten posiada status obiektu zabytkowego i jest objęty indywidualna opieką konserwatorską, ponieważ został wybudowany przed 1945 rokiem. W budynku znajdują się lokale mieszkalne, które nie stanowią odrębnych nieruchomości. Lokale te nie są zamieszkane ani w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę, z wyjątkiem jednego lokalu, który jest zajmowany nielegalnie przez osoby trzecie.

Wnioskodawca zamierza dokonać nakładów na ulepszenie przedmiotowego budynku w łącznej kwocie przekraczającej 30% wartości początkowej budynku. Niezwłocznie po zakończeniu tej inwestycji, Wnioskodawca sprzeda wszystkie lokale mieszkalne znajdujące się w budynku.

Podatnik klasyfikuje powyższą nieruchomość do grupowania PKOB 1122 – Budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Pytanie:

Pytający wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy sprzedaż lokali mieszkalnych będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy też będzie zwolniona z tego podatku.

Stanowisko podatnika:

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż lokali mieszkalnych znajdujących się w przedmiotowym budynku nie będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Budynek, którego dotyczy niniejszy wniosek, jest obiektem budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Zasady stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w stosunku obiektów budownictwa mieszkaniowego określone zostały w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy nie podlegają zwolnieniu obiekty budownictwa mieszkaniowego oraz ich części w przypadku, gdy mają one być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy pierwszym zasiedleniem jest wydanie obiektu lub jego części pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast pierwsze zamieszkanie obiektu lub jego części nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy wyżej wskazane wyłączenie ze zwolnienia ma zastosowanie również w przypadkach, gdy właściciel obiektu budownictwa mieszkaniowego w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje nakładów na ulepszenie tego obiektu o wartości przekraczającej 30% jego wartości początkowej, a następnie dokonuje dostaw ulepszonych lokali stanowiących części obiektu. Właśnie takich czynności dokona Wnioskodawca.

Wnioskodawca dokona na budynek tak znacznych nakładów, że ulepszony obiekt dla celów podatku od towarów i usług powinien być traktowany tak samo jak nowy obiekt budownictwa mieszkaniowego . Po dokonaniu planowanych nakładów budynek nie będzie pod żadnym względem ustępował obiektom budowanym od podstaw przez deweloperów. Nabywcy lokali w takim budynku będą pierwszymi osobami, które będą korzystały z nakładów, które na obiekt poczyni Wnioskodawca. Jak wyżej wskazano, nakłady te będą stanowiły znaczną część wartości budynku, przekraczającą 30% jego wartości początkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy budynek nabył jako materiał do dalszej obróbki, a nie jako towar, który byłby sprzedawany w niezmienionym stanie, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem przedmiotowego budynku, lecz inwestorem, który na bazie istniejącego budynku zamierza wytworzyć nowe produkty – lokale mieszkalne o wysokim standardzie, nieporównywalnym do stanu, w jakim obecnie znajduje się budynek.

Sumując Wnioskodawca uważa, że w wyżej opisanym stanie faktycznym w momencie sprzedaży lokali dojdzie do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji w niniejszej sprawie nie będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ocena prawna:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Definicja towaru skonstruowana na potrzeby podatku VAT, zawarta została w art. 2 pkt 6 tej ustawy. Zgodnie z jej brzmieniem przez pojęcie towaru rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%. Inne stawki znajdują zastosowanie tylko w przypadkach wyraźnie wskazanych w przepisach. Ponadto w odniesieniu do niektórych rodzajów transakcji przepisy przewidują zwolnienia przedmiotowe od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego. W myśl art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że wymienione wyżej warunki są spełnione – Podatnik nabył nieruchomość od osoby nie będącej podatnikiem podatku od towarów i usług, zatem nie wystąpił podatek naliczony, a od końca roku, w którym wybudowano nieruchomość minęło 5 lat.

Przepis ust. 1 pkt 10 ustawy stanowi, że zwolniona od podatku jest dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego ustawa rozumie m.in. budynki sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w grupowaniu 112 – budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe. Zatem zwolnienie na podstawie cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma zastosowanie wyłącznie do dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, w których nastąpiło już tzw. pierwsze zasiedlenie, czyli do dostawy tych obiektów na rynku wtórnym. Ponieważ przez pierwsze zasiedlenie rozumie się wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (art. 2 pkt 14 ustawy), dla oceny, czy w odniesieniu do danego obiektu można zastosować w/w zwolnienie nie jest istotne, czy obiekt ten był już faktycznie zasiedlony (zamieszkały). Decydujące znaczenie ma fakt, czy obiekt ten był już objęty pierwszym zasiedleniem zdefiniowanym w art. 2 pkt 14 ustawy.

Zgodnie z Objaśnieniami wstępnymi do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 roku (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Jak wynika z powyższych przepisów, opisana w piśmie Podatnika nieruchomość, klasyfikowana przez Stronę do grupowania PKOB 1122 – „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”, nie jest materiałem jak wywodzi wnioskodawca, lecz produktem finalnym działalności budowlanej, a więc obiektem budowlanym. Z decyzji Państwowej Służby Ochrony Zabytków wynika, że przedmiotowy budynek jest kamienicą mieszkalną, wzniesioną około 1910 roku. Nie ulega zatem wątpliwości, że obiekt ten był już objęty pierwszym zasiedleniem. Nie ma przy tym znaczenia, że w momencie zakupu przez Wnioskodawcę lokale w tym budynku nie są zamieszkane.

Wobec powyższego, w ocenie tut. organu podatkowego, sprzedaż lokali w opisanej nieruchomości jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy ponadto wskazać, że przy dostawie nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe uznawanych za towar używany nie ma znaczenia okoliczność ponoszenia nakładów na ich remont bądź modernizację. Przepis art. 43 ust. 6 ustawy, określający przypadki, w których nie mają zastosowania zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, odnosi się do dostawy budynków dokonywanej przez podmioty użytkujące te budynki, co w opisanej sprawie nie ma miejsca – Wnioskodawca nie jest użytkownikiem przedmiotowego budynku, lecz inwestorem.

W tym stanie faktycznym tut. organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15.09.2006 roku – jest nieprawidłowe.