POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za prawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest produkcja cukru, środków słodzących oraz innych produktów, w szczególności dla sektora paszowego. Jednym z odbiorców produktów Spółki jest Agencja Rynku Rolnego. W związku ze znaczną ilością dostaw do Agencji Rynku Rolnego, Spółka podjęła decyzję o zawarciu umowy dotyczącej fakturowania dostaw przez Agencję Rynku Rolnego w imieniu i na rachunek Spółki. Umowa została zawarta w dniu 25 października 2005 r. (nr 03/10/05/BC). Informacja o zawarciu przedmiotowej umowy została przesłana do właściwych dla Agencji Rynku Rolnego oraz Spółki urzędów skarbowych w dniu 9 listopada 2005 r., tj. po upływie 10-dniowego terminu, o którym mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95 poz. 798 z późn. zm.). Ze względu na stwierdzenie przez naczelnika urzędu skarbowego, właściwego dla ARR bezskuteczności ww. umowy ze względu na uchybienie ww. terminowi, przedmiotowa umowa została rozwiązana w dniu 6 marca 2006 r. W okresie jej trwania Agencja Rynku Rolnego wystawiła w imieniu i na rachunek Spółki dziewięć faktur na łączną kwotę brutto 94.747.193,57 PLN, w tym 6.314.238,30 PLN podatku VAT. Spółka podnosi, iż jako dostawca towarów odprowadziła podatek należny VAT we właściwych terminach, natomiast Agencja Rynku Rolnego w sporządzanych przez siebie deklaracjach podatkowych VAT-7 obniżyła podatek należny o podatek naliczony wynikający z wystawionych w ten sposób faktur.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskująca zwróciła się zapytaniem, czy w związku z dostawami towarów dokonanymi przez Spółkę na rzecz ARR, udokumentowanymi fakturami wystawionymi przez podmiot nieuprawniony, Spółka jest uprawniona do wystawienia w chwili obecnej prawidłowych faktur VAT, lecz ze wskazaniem jako daty sprzedaży dnia, w którym towar został wydany?

Zdaniem Spółki, ma Ona prawo do wystawienia w chwili obecnej faktur VAT odnoszących się do dostaw towarów dokonanych przez Spółkę na rzecz Agencji Rynku Rolnego, a udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podmiot nieuprawniony. Faktury takie, powinny wskazywać jako datę sprzedaży dzień, w którym towar został faktycznie wydany. Wnioskująca podnosi, że Agencja Rynku Rolnego wystawiała w imieniu i na rachunek Spółki faktury z tytułu dostaw dokonanych przez Spółkę dla siebie samej, jako nabywcy, jednakże w związku z nieprzedłożeniem umowy właściwym urzędom skarbowym (tj. urzędom właściwym dla Spółki oraz Agencji Rynku Rolnego) w terminie nieprzekraczającym 10 dni od dnia jej zawarcia, należy umowę uznać za prawnie nieskuteczną. W konsekwencji, zdaniem Spółki, dokumenty wystawiane przez nabywcę, odnoszące się do dostawy towarów na rzecz Agencji Rynku Rolnego, nie są fakturami w rozumieniu przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż zostały wystawione przez podmiot do tego nieuprawniony. Zatem, w zaistniałej sytuacji brak jest faktur VAT dokumentujących w sposób prawnie skuteczny dokonaną dostawę towarów pomiędzy Agencją Rynku Rolnego i Spółką.

W opinii Spółki, sama okoliczność, iż transakcje między Agencją Rynku Rolnego a Spółką nie zostały udokumentowane fakturami, nie zmienia faktu, iż z tytułu dokonania dostawy towarów wystąpił obrót (w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT) oraz powstał obowiązek w podatku należnym VAT po stronie dostawcy. Podatnik podkreślił, że obowiązek podatkowy w opisanej w stanie faktycznym sytuacji powstał niezależnie od faktu, czy faktury dokumentujące dostawę towarów zostały wystawione, czy też nie, powołując się na treść przepisu art. 103 ust. 1 ustawy o VAT. Spółka ma zatem obowiązek wystawienia prawidłowych faktur VAT (tj. dokumentów spełniających wymogi przepisów art. 106 ust. 1 ustawy o podatku VAT oraz przepisów rozporządzenia), dokumentujących przedmiotową sprzedaż. Zdaniem Podatnika, faktury takie winny zostać wystawione na bieżąco. Datą wystawienia faktury, o której mówi § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, uwidocznioną na fakturze, powinna być faktyczna (bieżąca) data jej wystawienia, a nie data, w której faktura taka powinna zostać wystawiona zgodnie z przepisami, datą sprzedaży zaś dzień, w którym towar został wydany. W świetle obowiązujących przepisów, uchybienie terminowi wystawienia faktur VAT dotyczących przedmiotowej sprzedaży, nie zwalnia Jej z obowiązku ich wystawienia. W związku z zaistniałym stanem faktycznym, zdaniem Spółki, w celu wyeliminowania zaistniałych nieprawidłowości powinny zostać podjęte następujące działania:

- Spółka zwróci Agencji Rynku Rolnego kopie faktur wystawionych przez nabywcę w imieniu i na rachunek Spółki,

- Agencja Rynku Rolnego anuluje faktury wystawione w imieniu i na rachunek Spółki,

- Spółka wystawi prawidłowe faktury dokumentujące dokonaną sprzedaż.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do przepisu art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z powyższym, na podmiocie dokonującym sprzedaży ciąży co do zasady obowiązek udokumentowania czynności podlegającej opodatkowaniu stosowną fakturą VAT.

Odstępstwo od tej zasady wprowadza przepis § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zgodnie z którym, nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 8 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako „FAKTURA VAT”, w tym również faktury, o których mowa w § 14, w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1) nabywca towarów lub usług:

a) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym,

b) ma zawartą z dokonującym dostawy towarów lub świadczącym usługi umowę odpowiadającą warunkom wymienionym w ust. 2, upoważniającą do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów – w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy;

2) naczelnikom urzędów skarbowych właściwych dla obu stron umowy wymienionej w pkt 1 lit. b zostanie w terminie 10 dni od dnia jej zawarcia dostarczona pisemna informacja o zawarciu takiej umowy, zawierająca w szczególności:

a) dane dotyczące dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi oraz nabywcy,

b) datę zawarcia umowy,

c) okres obowiązywania umowy.

Wskazać należy, iż jedyne prawidłowe wystawienie przez nabywcę towarów faktury w imieniu dostawcy, dokumentującej nabycie towarów, zwalnia dostawcę z obowiązku fakturowania sprzedaży. Zatem, gdy faktura taka została wystawiona w sposób wadliwy a nabywca nie posiada uprawnień do jej skorygowania, ze względu na bezskuteczność łączącej strony umowy, obowiązek udokumentowania sprzedaży spoczywa na dostawcy.

Jeżeli zatem, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskująca podpisała umowę z kontrahentem dokonującym u Niej zakupów towarów, która upoważniała tego kontrahenta do wystawiania faktur w imieniu i na rachunek Wnioskującej, a przedmiotowa umowa nie została zgłoszona do naczelnika urzędu skarbowego w terminie, o którym mowa ww. § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, czego skutkiem jest jej bezskuteczność, na Wnioskującej ciąży obowiązek zgodnego z prawem udokumentowania dokonanego tym czasie obrotu (kontrahent wystawił w imieniu i na rachunek Spółki dziewięć faktur na łączną kwotę brutto 94.747.193,57 PLN, podatek VAT 6.314.238,30 PLN, a Wnioskująca, jako dostawca towarów odprowadziła podatek należny VAT we właściwych terminach). Faktury wystawione przez kontrahenta Podatnika winny natomiast zostać wycofane z obrotu, jako dokumenty wadliwe.

Odnosząc się do kwestii prawidłowego wskazania daty wystawienia faktury oraz daty dokonania sprzedaży, wskazać należy na przepis § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”.

Powyższy przepis dokonuje wyraźnego rozróżnienia daty wystawienia faktury oraz daty dokonania sprzedaży. Data sprzedaży odzwierciedlać ma zdarzenie, które dokumentuje faktura, winno zatem odpowiadać rzeczywistemu stanowi. Natomiast data wystawienia faktury (podobnie jak jej numer) zamieszczana jest dla celów ewidencyjnych, winna zatem wskazywać również na rzeczywistą chwilę jej wystawienia. Faktury wystawione przez Podatnika w okolicznościach opisanych we wniosku winny zatem zawierać datę dokonania rzeczywistej sprzedaży oraz rzeczywistego ich wystawienia.

Odnosząc się do momentu powstania obowiązku podatkowego, wskazać należy, iż w okolicznościach opisanych we wniosku, powstał on niezależnie od wystawienia faktury, tj. zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Uwzględniając powyższe, Naczelni Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, postanowił, jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.