POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 w związku z art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółdzielni zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 21 grudnia 2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 22.12.206 r.) znak: xyz Spółdzielnia zwróciła się z wnioskiem o dzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.). Zgodnie z art. 6 ust. 3 w/w ustawy, Spółdzielnia tworzy fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Z uwagi na fakt, iż obowiązujące przepisy nie zawierają ustawowej definicji zasobów mieszkaniowych Spółdzielnia przyjęła pojęcie zasobów mieszkaniowych w brzmieniu wynikającym z uchwały nr 95 Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1973 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych (M.P. Nr. 25, poz. 151), w ślad za pismem okólnym nr 17 z dnia 27 sierpnia 1975 r., ogłoszonym w Informacjach i Komunikatach nr 11 z 1975 r. przez Zarząd Centralny Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego.

Zgodnie z § 8 wyżej powołanej uchwały Rady Ministrów, przez określenie „zasoby mieszkaniowe” rozumie się stanowiące własność spółdzielni:
1. Budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym (dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wybudowane itp.) oraz uzupełniające je budynki mieszkalne (z wyposażeniem technicznym), jak:
#61485; garaże wolnostojące i parkingi wielopoziomowe,
#61485; budynki handlowo – usługowe,
#61485; budynki osiedlowych warsztatów i zakładów konserwacyjno-remontowych,
#61485; budynki administracji osiedlowych (biurowe i gospodarcze),
#61485; kotłownie i hydrofornie wolnostojące,
#61485; budynki dla osiedlowej działalności społeczno-wychowawczej.
1. Urządzenie i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wymienione w pkt 1:
#61485; zbiorniki – doły gnilne, szamba,
#61485; rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,
#61485; sieci elektroenergetyczne i telefoniczne,
#61485; budowle inżynieryjne (studnie itp.),
#61485; budowle komunikacyjne, jak: drogi, ulice, chodniki,
#61485; ukształtowanie i zagospodarowanie terenu, jak: zieleń, urządzenia do zabaw dziecięcych, mała architektura, otwarte miejsca postojowe dla samochodów,
#61485; budowle sportowe, jak: boiska, pływalnie, baseny, itp.,
#61485; inne budowle, jak: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Pytanie Spółki brzmi:

Czy do zasobów mieszkaniowych zalicza się wszystkie budynki mieszkalne i niemieszkalne (w tym wbudowane i wolnostojące lokale handlowo – usługowe), jak i związane z nimi grunty oraz prawo wieczystego użytkowania znajdujące się w ewidencji księgowej spółdzielni i mających odzwierciedlenie w funduszu udziałowym, wkładów mieszkaniowych i wkładów budowlanych?

Stanowisko Spółki w tej sprawie:

Zdaniem Spółdzielni do zasobów mieszkaniowych zalicza się wszystkie lokale i budynki (mieszkalne i niemieszkalne).

Oceniając stanowisko Spółki wyrażone w sprawie, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U z 2000 r., Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów,z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity Dz. U z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Definiując pojęcie lokalu mieszkalnego ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych powołuje się na art. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903z późn. zm.), gdzie samodzielnym lokalem mieszkaniowym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi, w szczególności takimi jak piwnica, strych, komórka, garaż, służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Powoływana ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych nie zawiera definicji zasobu mieszkaniowego spółdzielni. Niemniej jednak analizując powszechnie dostępne publikacje oraz inne ustawy z zakresu prawa mieszkaniowego można zaobserwować pewną prawidłowość, jeżeli chodzi o operowanie przez autorów i ustawodawców pojęciem „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzona przez Spółdzielnię składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od członków spółdzielni oraz właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni.

Należności te kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały utrzymanie lokali mieszkalnych, pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich, jak również koszty ich zarządu i administracji.

Biorąc pod uwagę charakter tych opłat oraz pokrywanych z nich kosztów, należy przyjąć, iż w ramach zasobów mieszkaniowych mieszczą się nie tylko lokale mieszkalne, ale także pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z lokali mieszkalnych, jak również ułatwiające mieszkańcom dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

W skład zasobów mieszkaniowych nie wchodzą zaś wymienione przez Spółdzielnię budynki handlowo – usługowe. Działalność w nich prowadzona nie jest niezbędna do prawidłowego korzystania z lokali mieszkalnych, ale zaliczyć ją należy do innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, wobec czego uzyskany z niej dochód będzie podlegał opodatkowaniu niezależnie od jego przeznaczenia.

Należy nadmienić, iż uchwała Nr 95 Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1973 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych (M.P. Nr 25 poz. 151) została uchylona z dniem 01 stycznia 1984 r., dotyczy to również wydanego na podstawie tej uchwały pisma okólnego nr 17 z dnia 27 sierpnia 1975 r., ogłoszonym w Informacjach i Komunikatach nr 11 z 1975 r. przez Zarząd Centralny Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego. W sytuacji tej bezzasadne jest powoływanie się przez Spółdzielnię na przepisy, które dawno utraciły swoją moc prawną.

Mając na względzie stan faktyczny oraz wykładnię leksykalną gospodarki zasobami mieszkaniowymi, postanawiam jak w sentencji.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiążę organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy– do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowejw Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.