POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r Dz. U. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowiska w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.11.2006r. wpłynął wniosek Strony o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Uzupełniono wniosek pismami z dnia 01.12.2006r. z dnia 09.01.2007r. z dnia 10.01.2007r. oraz z dnia 11.01.2007 r.
Strona przedstawiła następujący stan faktyczny:

W dniu 27.01.2006 r. Sąd Rejonowy w ..... wydał postanowienie o zatwierdzeniu oferty Spółki na zakup w całości przedsiębiorstwa upadłego Centrum ..... w .... . W wykonaniu wydanego postanowienia Sądu, Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży z Syndykiem Masy Upadłości reprezentującym Upadłego (akt notarialny z dnia 27.02.2006 r.). Syndyk działając na podstawie wskazanych w akcie przepisów Kodeksu cywilnego oraz Prawa upadłościowego i naprawczego sprzedał wnioskodawcy przedsiębiorstwo upadłego w rozumieniu art. 55 kodeksu cywilnego. Przedsiębiorstwo stanowią m.in. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, prawo własności budynków, budowli i urządzeń wzniesionych na nieruchomości gruntowej, dla których jest prowadzona księga wieczysta oraz ruchomości. W Dziale IV księgi wieczystej wpisane są hipoteki kaucyjne (na rzecz banku) i przymusowe (na rzecz Gminy ....., z tytułu zaległych podatków).

Wnioskodawca w dniu 07.04.2006r. sprzedał zakupione od Syndyka przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego osobie trzeciej, bez dokonywania jakichkolwiek zmian w stanie czy ilości składników majątkowych wchodzących w jego skład. Poza opisanymi składnikami, przedsiębiorstwo nie posiada innych rzeczy lub praw majątkowych. W treści umowy Strony postanowiły, że jej przedmiotem umowy będzie przedsiębiorstwo upadłego w całości.

W uzupełnieniu wniosku Strona podała, że w skład przedsiębiorstwa, będącego przedmiotem transakcji zakupu i sprzedaży nie weszły: materiały, towary, wyroby, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, środki pieniężne, wierzytelności, koncesje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, ponieważ przedsiębiorstwo upadłego na dzień zawarcia przedmiotowych umów nie posiadało ww. rzeczy lub nie było uprawnione do w/w praw.

W związku z tym, że postępowanie upadłościowe nie zostało zakończone - księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pozostają w posiadaniu syndyka.

Ponadto Strona wyjaśniła, iż przedsiębiorstwo upadłego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykonywało wyłącznie czynności opodatkowane.

Postawiono pytania:
- czy sprzedaż przedsiębiorstwa opisana we wniosku nie podlega ustawie o podatku VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
- czy nabywca przedsiębiorstwa w upadłości, który kupuje to przedsiębiorstwo od Syndyka Masy Upadłości, odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego,
- czy zakup przedsiębiorstwa rodzi po stronie nabywcy – wnioskodawcy obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie zajęto następujące stanowisko:

Wymienione czynności prawne we wniosku stanowią sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt. 1 Ustawy o VAT.

Nabycie przez Spółkę w postępowaniu upadłościowym przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi m.in. nieruchomość spowoduje wygaśnięcie hipoteki przymusowej Skarbu Państwa z tytułu zaległych zobowiązań podatkowych Upadłego. Spółka jako nowy nabywca nieruchomości nie ponosi żadnej odpowiedzialności za zaległe zobowiązania podatkowe byłego właściciela. Wynika to z z idei prawa upadłościowego – wierzyciele mają być zaspokojeni z ceny uzyskanej przez syndyka z umowy sprzedaży upadłego przedsiębiorstwa.

Sprzedaż przedsiębiorstwa w przedmiotowym stanie faktycznym nie rodzi po stronie wnioskodawcy obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r Dz. U. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, następująco:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Przez towary w myśl art. 2 pkt 6 w/w ustawy należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa. Jednakże art. 55 ustawy Kodeks cywilny określa, iż przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie zbyciu podlegało przedsiębiorstwo upadłego w całości tj.: prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz prawo własności budynków, budowli i urządzeń wzniesionych na nieruchomości gruntowej.

Przedsiębiorstwo upadłego na dzień zawarcia przedmiotowych umów nie posiadało: materiałów, towarów, wyrobów, środków pieniężnych, wierzytelności, koncesji i zezwoleń oraz nie było uprawnione do praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych oraz nie posiadało patentów i innych praw własności przemysłowej.

Wyłączeniem zostały objęte księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Pozostały one w posiadaniu syndyka ze względu na niezakończone postępowanie upadłościowe. Wyłączenie przedmiotowych dokumentów ze sprzedaży przedsiębiorstwa nie oznacza, iż nabywca przedsiębiorstwa nie będzie mógł prowadzić działalności w zakresie tożsamym z działalnością prowadzoną do chwili sprzedaży. W przedmiotowej sprawie istotnym jest aby nabywca mógł prowadzić działalność w zakresie tożsamym z działalnością prowadzoną dotychczas przez przedsiębiorstwo.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, organ podatkowy stwierdza, iż przedmiotowa sprzedaż przedsiębiorstwa jako całości spełnia przesłanki wyłączenia jej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 107 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zmian.) w przypadkach i zakresie przewidzianych w niniejszym rozdziale za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają solidarnie z podatnikiem również osoby trzecie.

Zgodnie natomiast z art. 112 § 1 pkt 1 cyt. ustawy nabywca przedsiębiorstwa odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przepisy Rozdziału 15 zawartego w Dziale III ustawy Ordynacja podatkowa stanowią ogólną regulację zakresu odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe zobowiązanego.

Przepisy Ordynacji podatkowej, będące przepisami ogólnymi w zakresie orzekania o odpowiedzialności osób trzecich solidarnie z podatnikiem za jego zaległości podatkowe, nie wyłączają stosowania przepisów szczególnych, regulujących prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w postępowaniach, w wyniku których może nastąpić nabycie przedsiębiorstwa lub jego części. Takimi postępowaniami może być (...) postępowanie egzekucyjne, w wyniku którego sprzedawany jest majątek podatnika.

W związku z powyższym, mimo że opisana we wniosku sytuacja spełnia część przesłanek z art. 112 Ordynacji podatkowej, to do rozstrzygnięcia sprawy zastosowanie mają przepisy szczegółowe z innych ustaw. Regulację szczegółową zawierają w powyższym zakresie przepisy ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60 poz. 535 ze zm.), statuujące regulacje prawne dotyczące m.in. sprzedaży przedsiębiorstwa w trakcie likwidacji masy upadłości.

Zgodnie z art. 313 ust. 1 w/w ustawy, sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. W myśl natomiast art.317 ust. 2 w/w ustawy nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. Wszelkie obciążenia na składnikach przedsiębiorstwa wygasają, z wyjątkiem obciążeń wymienionych w art. 313 ust. 3 i 4 (t.j. z wyjątkiem określonych w tych przepisach służebności, użytkowania oraz prawa dożywotnika), a zatem nie obejmujących należności podatkowych.

Sprzedaż nieruchomości w oparciu o przepisy prawa upadłościowego i naprawczego powoduje wygaśnięcie praw i roszczeń osobistych ujawnionych przez wpis do księgi wieczystej. Na miejsce prawa, które wygasło, uprawniony nabywa prawo do zaspokojenia wartości wygasłego prawa z ceny uzyskanej ze sprzedaży obciążonej nieruchomości. Podstawą do wykreślenia praw, które wygasły na skutek sprzedaży, jest prawomocny plan podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości obciążonej.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, iż Strona nabywając przedsiębiorstwo znajdujące się w upadłości nie odpowiada za jego zobowiązania podatkowe.

Zgodnie z art. 91 ust.9 ustawy, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę zakładu (oddziału).

Stosownie do art. 91 ust. 1 po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust.1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust.2-7, dla zakończonego roku podatkowego.

Z kolei art. 90 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, iż jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy opcja wyłączenia z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa powoduje, że jego nabywca traktowany jest jako następca prawny podatnika dokonującego jego zbycia. Na fakt, że tak też powinien być traktowany podatnik nabywający przedsiębiorstwo, wskazuje przepis art. 91 ust. 9 stanowiący, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa, korekta podatku odliczonego określona w art. 91 ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Tym samym zbycie przedsiębiorstwa nie skutkuje w sferze wcześniejszych odliczeń podatku dokonanych przez podatnika - zbywcę. Nakłada jednak na nabywcę, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy – obowiązek dokonywania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, do których zobowiązany byłby również zbywca przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej sprawie Przedsiębiorstwo będące przedmiotem sprzedaży wykonywało jedynie czynności podlegających opodatkowaniu i nie wystąpiła sytuacja w której Przedsiębiorstwo zostałoby zobowiązane do rozliczenia podatku VAT zgodnie z art. 90 ust. 2-7 oraz zgodnie z art. 91 ustawy o podatku VAT. A zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o VAT oraz przedmiotowy stan faktyczny – organ podatkowy stwierdza, iż Spółka dokonując nabycia przedsiębiorstwa od podatnika wykonującego wyłącznie czynności opodatkowane nie ma obowiązku na mocy art. 91 ust.9 ustawy o podatku VAT dokonania korekty podatku naliczonego.

Ponadto informuje się, iż organ podatkowy nie dokonuje oceny umów przedłożonych do niniejszego wniosku.

Pouczenie

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art.236 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.