Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25.01.2007 r., znak: CMRF-330/3/2007, w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w świetle ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Jak wynika z wniosku, Spółka wykupuje uprawnienia do ulgowych świadczeń przejazdowych dla pracowników i ich rodzin na cały rok. Przychód z tytułu zakupu świadczenia dla jednej od osoby wynosi 550 zł - klasa pierwsza i 450 zł – klasa druga. Wartość świadczenia podlega pobraniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19%, a więc odpowiednio kwoty 105 zł lub 86 zł. W przypadku wykupu uprawnień dla całych rodzin zaliczka stanowi wielokrotność tych kwot.

Wnioskodawca prosi o zajęcie stanowiska, czy w oparciu o opisany stan faktyczny pobrane zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od w/wym. świadczeń, zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) mogą być rozłożone na okres dłuższy niż jeden miesiąc, w przypadku świadczeń ponoszonych za podatnika przysługujących za cały rok?

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przepis art. 32 ust. 2 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczki naliczane od tych świadczeń mogą być pobierane w wysokości przypadającej na jeden miesiąc.

Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach, po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, wyjaśnia, co następuje:

Uprawnienie do ulgowych świadczeń przejazdowych dla pracowników i ich rodzin na cały rok stanowi dla pracownika, w myśl przepisu art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z tym przepisem przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z treścią art. 32 ust. 2 wymienionej ustawy (...) jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałaby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

W oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz zgodnie z w/wym. przepisami ustawy, zdaniem Naczelnika tut. Urzędu nie ma przeszkód, aby Spółka od uzyskanych przez pracowników w skali roku nieodpłatnych świadczeń z tytułu ulgowych przejazdów, pobierała - na wniosek pracowników - zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w kolejnych miesiącach (w rozłożeniu na miesięczne raty) danego roku podatkowego, poczynając od miesiąca, w którym uzyskano nieodpłatne świadczenie.