POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14 a, art. 14 b § 1-4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr. 8 poz. 60 ze zm.) w odpowiedzi na wniosek Strony z dnia 06.03.2007 roku (data wpływu 09.03.2007 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, dotyczącej zastosowania proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, postanawiam uznać przedstawione we wskazanym wniosku stanowisko Strony za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka wręcza swoim kontrahentom jako upominki różnego rodzaju towary o różnej wartości. Są to zarówno towary nabywane od podmiotów trzecich jak również wyroby alkoholowe własnej produkcji. Upominki są przez Spółkę dzielone na prezenty o małej wartości oraz prezenty pozostałe. Kryterium podziału stanowi ich cena nabycia lub koszt wytworzenia. Zgodnie z przepisami o VAT za prezenty o małej wartości Strona przyjmuje wszystkie upominki przekazane jednej osobie, których wydania nie ujęto w ewidencji, jeśli ich cena nabycia lub koszt wytworzenia nie przekracza 5 zł. Ustawa o VAT nie określa jednak sposobu obliczenia kosztu wytworzenia. Z tego powodu wartość kosztu wytworzenia dla potrzeb podatku od towarów i usług obliczana jest przez Spółkę na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz. U. Nr 76 poz. 694 z 2002 ze zm.). Koszt wytworzenia towaru przez Stronę nie jest powiększany o podatek akcyzowy płacony przez Spółkę na podstawie przepisów o podatku akcyzowym. Upominki wydawane są na cele reprezentacyjne i na cele reklamowe. Jednocześnie Strona wyjaśnia, że w momencie, w którym prawo przewiduje możliwość odliczenia podatku naliczonego od kwoty podatku należnego, nie jest możliwe określenie, które z produkowanych towarów i w jakiej ilości w przyszłości zostaną przekazane na cele reprezentacji albo reklamy. Nie jest więc możliwe dokładne określenie wysokości podatku naliczonego, który jest związany z tymi czynnościami na etapie otrzymywania i ujmowania w deklaracji VAT-7 faktur zakupu. Spółka zwraca też uwagę, że pewną ilość produktów przeznacza na cele reklamowe, uwzględniając przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 147 poz. 1231 ze zm.).

Na tle powyższego stanu faktycznego Strona prosi o udzielnie pisemnej interpretacji stosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy w sytuacji, w której w momencie odliczania podatku naliczonego nie jest możliwe określenie wartości czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, z którymi podatek naliczony jest związany (towary o wartości poniżej 5 zł przekazane następnie na cele reprezentacji i reklamy) Spółka, może przyjąć system proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 i 91 ustawy o VAT ?

Zdaniem Spółki w przedstawionym stanie faktycznym właściwym sposobem postępowania jest ustalenie proporcji udziału czynności, co do których prawo do odliczenia podatku naliczonego istnieje, do całości obrotu Spółki, zgodnie z art. 90 ustawy o VAT. Proporcja powinna zostać obliczona na podstawie obrotów z roku poprzedniego.

Tut. Organ nie podziela stanowiska Strony.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz. 535 ze zm.) w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Sposób obliczenia powyższej proporcji został uregulowany w ust. 3-6 w/w artykułu.

Z brzmienia tego artykułu nie wynika co ustawodawca rozumie przez czynności w związku, z którymi podatnikowi nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego (czy sformułowanie to dotyczy tylko czynności zwolnionych z podatku VAT, czy też czynności które przepisom tej ustawy nie podlegają). Z uwagi na to, że we wskazanym przepisie ustawodawca nie użył wprost określenia wskazującego, iż dotyczy on również czynności nie podlegających opodatkowaniu (a z takimi czynnościami mamy do czynienia w zapytaniu) należy uznać, że przy ustalaniu wysokości proporcji ich wartość nie powinna być brana pod uwagę. Powyższe wynika również z utrwalonej linii interpretacyjnej zawartej w orzecznictwie ETS dotyczącej art. 19 VI Dyrektywy zgodnie, z którą czynności pozostające poza VAT nie podlegają uwzględnieniu w mianowniku współczynnika proporcjonalnego obliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powyższe postanawiam jak w sentencji.

Jednocześnie informuję, że zgodnie z art. 14 b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr. 8 poz. 60 ze zm.) interpretacja, o której mowa w art, 14 a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika (...). Jeżeli jednak podatnik (...) zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o których mowa w art. 14 a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja (...) jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, przez organ odwoławczy.

W myśl art. 14 c ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się podatnika (...) do interpretacji, (...) nie może mu szkodzić. W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi (...) nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do wywarcia skutku, o którym mowa w art. 14 b § 5 zdanie drugi, a także nie ustala się dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku VAT, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowania wszczęte w tych sprawach umarza się, nie stosuje się innych sankcji (...).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo złożenia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za moim pośrednictwem w terminie 7 dni od doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 w związku z art. 14 a § 4 -ustawy Ordynacja podatkowa).