POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14 a, art. 14 b § 1-4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr. 8 poz. 60 ze zm.) w odpowiedzi na wniosek Strony z dnia 06.03.2007 roku (data wpływu 09.03.2007 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, dotyczącej przekazania na cele reprezentacji i reklamy upominków, których koszt wytworzenia lub cena nabycia przekracza 5 zł., postanawiam uznać przedstawione we wskazanym wniosku stanowisko Strony za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka wręcza swoim kontrahentom jako upominki różnego rodzaju towary o różnej wartości. Są to zarówno towary nabywane od podmiotów trzecich jak również wyroby alkoholowe własnej produkcji. Upominki są przez Spółkę dzielone na prezenty o małej wartości oraz prezenty pozostałe. Kryterium podziału stanowi ich cena nabycia lub koszt wytworzenia. Zgodnie z przepisami o VAT za prezenty o małej wartości Strona przyjmuje wszystkie upominki przekazane jednej osobie, których wydania nie ujęto w ewidencji, jeśli ich cena nabycia lub koszt wytworzenia nie przekracza 5 zł. Ustawa o VAT nie określa jednak sposobu obliczenia kosztu wytworzenia. Z tego powodu wartość kosztu wytworzenia dla potrzeb podatku od towarów i usług obliczana jest przez Spółkę na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz. U. Nr 76 poz. 694 z 2002 ze zm.). Koszt wytworzenia towaru przez Stronę nie jest powiększany o podatek akcyzowy płacony przez Spółkę na podstawie przepisów o podatku akcyzowym. Upominki wydawane są na cele reprezentacyjne i na cele reklamowe. Jednocześnie Strona wyjaśnia, że w momencie, w którym prawo przewiduje możliwość odliczenia podatku naliczonego od kwoty podatku należnego, nie jest możliwe określenie, które z produkowanych towarów i w jakiej ilości w przyszłości zostaną przekazane na cele reprezentacji albo reklamy. Nie jest więc możliwe dokładne określenie wysokości podatku naliczonego, który jest związany z tymi czynnościami na etapie otrzymywania i ujmowania w deklaracji VAT-7 faktur zakupu. Spółka zwraca też uwagę, że pewną ilość produktów przeznacza na cele reklamowe, uwzględniając przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 147 poz. 1231 ze zm.).

Na tle powyższego stanu faktycznego Strona prosi o udzielnie pisemnej interpretacji stosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy przekazanie wyprodukowanych lub zakupionych przez Spółkę towarów jako upominki, gdy koszt ich wytworzenia lub cena nabycia przekracza 5 zł., powoduje, że podatek naliczony VAT przy nabyciu towarów i usług związanych z produkcją tych upominków może zostać odliczony jeśli przekazanie towarów zostanie przez Spółkę opodatkowane podatkiem należnym?

Zdaniem Podatnika w przedstawionym stanie faktycznym ma on prawo wyboru metody rozliczania podatku VAT od powyższych czynności :

1. może on opodatkować przekazanie towarów na powyższe cele i jednocześnie odliczyć podatek naliczony wynikający z nabycia lub wytworzenia tych towarów,
2. może nie opodatkowywać powyższej czynności i nie odliczać podatku naliczonego wynikającego z nabycia lub wytworzenia towarów przekazanych na wskazane cele.
   

Tut. Organ nie podziela stanowiska Strony.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, co oznacza, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Niemniej ustawodawca m.in. w art. 7 ust. 2 cyt. ustawy uznał, iż po spełnieniu określonych w tych przepisach przesłanek, opodatkowaniu podatkiem VAT będzie podlegało również wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia. O tym jednak zgodnie ze wskazanym artykułem ustawy o VAT decyduje łączne spełnienie następujących przesłanek :

1. przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa następuje na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem,
2. podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
   

W przedmiocie objętym zapytaniem kluczowe znaczenie ma fakt czy dane towary są przekazywane na cele reprezentacyjne czy na cele reklamowe. Powyższe wywiera bowiem różne skutki prawne w poszczególnych ustawach podatkowych.

Z godnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. Z 2000 r. Nr 54 poz. 564 ze zm) wydatki poniesione na cele reprezentacji nie są kosztem uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 28), natomiast wydatki na cele reklamy koszt ten stanowią. Powyższe unormowanie z kolei ma zasadnicze znaczenie na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT formułuje bowiem ogólną zasadę, zgodnie z którą, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Zasada ta dotyczy zatem tylko tych wydatków, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, a więc w tym dokonanych na cele reprezentacji. W takiej sytuacji kierując się powyższym unormowaniem Podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów przekazanych następnie na cele reprezentacji, ale z drugiej strony nie zostaje wyczerpana hipoteza normy wyrażonej art. 7 ust. 2 tj. istnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami. To z kolei powoduje, że czynność ta nie jest czynnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a więc nie podlega ona opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak podkreślono wyżej art. 88 ust. 1 pkt. 2 formułuje ogólną zasadę, od której jednak ustawodawca przewidział wyjątki. Zgodnie z ust. 3 wskazanego art. 88, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane. Z przepisu tego wynika, że Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia lub wytworzenia towarów, które następnie nieodpłatnie przekazuje, bez względu na to, że nie stanowią one kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu ustaw o podatku dochodowym, jeżeli czynności te zostaną przez niego opodatkowane.

W przypadku więc nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji Podatnik zgodnie ze stanowiskiem Spółki ma prawo wyboru sposobu rozliczenia podatku VAT.

Wyboru takiego nie ma natomiast w sytuacji nieodpłatnego przekazania towarów na cele reklamowe. Jak wskazano wyżej ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż wydatki poniesione na te cele, stanowią koszt uzyskania przychodu. W takiej sytuacji nie ma zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, zaś podatek naliczony wynikający z nabycia bądź z wytworzenia towarów przekazanych na cele reklamy podlega odliczeniu (o ile nie zachodzą inne ograniczenia tego prawa np. wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). W związku z tym spełniony jest warunek, o którym mowa w art. 7 ust 2 ustawy o VAT co powoduje, że czynność ta jest zrównana z czynnością odpłatną i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe postanawiam jak w sentencji.

Jednocześnie informuję, że zgodnie z art. 14 b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr. 8 poz. 60 ze zm.) interpretacja, o której mowa w art, 14 a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika (...). Jeżeli jednak podatnik (...) zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o których mowa w art. 14 a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja (...) jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, przez organ odwoławczy.

W myśl art. 14 c ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się podatnika (...) do interpretacji, (...) nie może mu szkodzić. W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi (...) nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do wywarcia skutku, o którym mowa w art. 14 b § 5 zdanie drugi, a także nie ustala się dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku VAT, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowania wszczęte w tych sprawach umarza się, nie stosuje się innych sankcji (...).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo złożenia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za moim pośrednictwem w terminie 7 dni od doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 w związku z art. 14 a § 4 -ustawy Ordynacja podatkowa).