P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity, Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm. ) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest
nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 06.04.2007r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( pismo Spółki z dnia 03.04.2007r.) według stanu prawnego obowiązującego do 31.12.2006r.
Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego:Spółka zawarła z zagranicznym kontrahentem umowę zakupu zespołu rektyfikacji alkoholu (dalej: linia rektyfikacyjna). Linia rektyfikacyjna traktowana jest jako środek trwały Spółki, podlegający amortyzacji podatkowej.Jako zabezpieczenie płatności z tytułu zakupu linii rektyfikacyjnej, Spółka złożyła w dniu 23 sierpnia 2005r w Banku zlecenie otwarcia akredytywy na rzecz dostawcy linii rektyfikacyjnej.
Wartość otwartej akredytywy wyniosła 1.352.000 Euro, co stanowiło 65% ceny zakupu linii rektyfikacyjnej.
Spółka poniosła koszty związane z otwarciem akredytywy w wysokości 25.070,65 zł. Koszty te jako związane z zakupem linii rektyfikacyjnej zostały zaliczone do jej wartości początkowej, stanowiącej podstawę dla odpisów amortyzacyjnych.

W celu zabezpieczenia wierzytelności Banku (łącznie z prowizjami i innymi należnościami) z tytułu otwartej akredytywy, Spółka zawarła w dniu 22 września 2005 r. umowę przeniesienia określonej kwoty na własność Banku (dalej: umowa).
Zawarcie przez Spółkę umowy było warunkiem koniecznym do przyjęcia przez Bank zlecenia otwarcia akredytywy. Na podstawie umowy, Spółka przeniosła na własność Banku kwotę 1.352.000 Euro. Zgodnie z tą umową, w przypadku niespłacenia przez Spółkę całości lub części zobowiązań z tytułu akredytywy, Bank zaliczy kwotę przejętą na własność na poczet spłaty zobowiązań Spółki. Strony zastrzegły w umowie, że za okres w którym Bank będzie korzystał z przeniesionej kwoty, tj. od momentu jej przeniesienia do momentu wygaśnięcia akredytywy, Spółce będzie przysługiwało wynagrodzenie w postaci odsetek. Wynagrodzenie to zostało naliczone i wypłacone po wygaśnięciu akredytywy w 2006 r. Otrzymane od Banku odsetki zostały uznane przez Spółkę za samodzielny przychód podlegający opodatkowaniu w dniu otrzymania zapłaty.
Jednocześnie, Spółka naliczała różnice kursowe od kwoty przeniesionej na Bank tytułem zabezpieczenia akredytywy.
Naliczone i zrealizowane w 2006 r. różnice kursowe od kwoty przeniesionej na własność Banku, zostały rozliczone dla celów podatkowych na zasadach ogólnych jako pozycje związane z działalnością finansową Spółki.

Podatnik prosi o zajęcie stanowiska w następującej kwestii:Czy naliczone i zrealizowane do 2006 r. różnice kursowe powstałe na kwocie waluty obcej przeniesionej na rzecz Banku na podstawie umowy dpowiednio zwiększają (dodatnie) albo zmniejszają (ujemne) przychód Spółki na zasadach ogólnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 2a ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.?Zdaniem podatnika:Kwota stanowiąca zabezpieczenie wierzytelności Banku z tytułu udzielenia akredytywy podlegała zwrotowi po wygaśnięciu akredytywy, pod warunkiem spłacenia przez Spółkę jej zobowiązań z tego tytułu. Kwota przekazana została Bankowi na własność jedynie terminowo i warunkowo. Przekazanie Bankowi kwoty zabezpieczenia rodziło po stronie Spółki wierzytelność wobec Banku, której treścią było prawo do żądania jej zwrotu wraz z należnym wynagrodzeniem w postaci odsetek.
Spółka podkreśla swoje stanowisko, że przekazanie na własność określonej kwoty waluty zagranicznej i jej zwrot nie należy wiązać z transakcją nabycia środka trwałego. Konsekwentnie, kwota terminowo i warunkowo przekazana Bankowi przez Spółkę była dla niej odrębnym źródłem różnic kursowych od transakcji nabycia środka trwałego.
Zatem, naliczone i zrealizowane przez Spółkę różnice kursowe od kwoty przekazanej Bankowi nie były elementami kalkulacyjnymi wartości początkowej środka trwałego i nie miały wpływu na jej wysokość.
Różnice kursowe odpowiednio zwiększały lub zmniejszały przychód Spółki od kwoty przekazanej Bankowi tytułem zabezpieczenia jego wierzytelności z tytułu otwarcia akredytywy.

Ustosunkowując się do przedstawionych wyżej kwestii, stwierdza się co następuje:Akredytywa jest jedną z form rozliczeń bezgotówkowych między firmami stosowaną przy rozliczeniach transakcji handlowych w obrocie zarówno zagranicznym jak i krajowym. Sposób otwierania i realizowania akredytywy zawarty jest w umowie z bankiem.
Akredytywa jest upoważnieniem wystawionym przez odbiorcę towaru ( w tym przypadku odbiorcę linii rektyfikacyjnej) do zablokowania odpowiedniej kwoty środków pieniężnych na określony czas, na rzecz wskazanego dostawcy towaru. Akredytywę otwiera bank na polecenie zleceniodawcy.Otwarcie akredytywy realizowane jest poprzez zablokowanie na oddzielnym rachunku bankowym środków pieniężnych. Ich wypłata będzie następować dopiero wtedy gdy w banku zostaną złożone dokumenty potwierdzające dokonanie transakcji. Wynika to z art. 85 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe ( dz. U. z 2002r. nr 72, poz.665 z późn. zm.).

W przypadku akredytywy w walucie obcej jej otwarcie będzie polegało na przelaniu środków z rachunku walutowego na wyodrębniony rachunek walutowy akredytywy. Do wyceny waluty przekazywanej na rachunek akredytywy stosuje się ten sam kurs, który zastosowano przy wycenie wcześniejszej wpłaty tej waluty na rachunek walutowy w tym banku.
Wartość waluty obcej przekazywanej pomiędzy rachunkami nie ulega zmianie.
Oznacza to, że w wyniku przesunięcia waluty obcej na rachunek akredytywy nie powstaną różnice kursowe dla celów bilansowych ani podatkowych. Różnice kursowe powstaną w momencie rozchodu waluty obcej z rachunku akredytywy ( realizacja akredytywy ). Zawarcie przez Spółkę dodatkowej umowy ( umowy przeniesienia ) , stanowiącej w tym przypadku zabezpieczenie banku, nie skutkuje powstaniem różnic kursowych o których mowa w art.12 ust.1 i art.15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. Nr 54, poz.654 z późn. zm.)

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego do dnia 31.12.2006r.
Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.