POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14 a, art. 14 b § 1-4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr. 8 poz. 60 ze zm.) w odpowiedzi na wniosek Strony z dnia 13.03.2007 roku (data wpływu 14.03.2007 r.) znak ... w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w części dotyczącej przekazania towarów na cele reprezentacji, postanawiam uznać przedstawione we wskazanym wniosku stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka zakupiła artykuły spożywcze (kawa, herbata, woda mineralna, ciastka, cukierki, owoce, itp.) na potrzeby sekretariatu firmy. Towary te będą następnie przekazane dla klientów oraz pracowników firmy podczas spotkań i narad. Ponadto Spółka wręcza swoim kontrahentom jako upominki różnego rodzaju towary. Są to zarówno towary nabywane od podmiotów trzecich jak również wyroby własnej produkcji.

Na tle powyższego stanu faktycznego Strona prosi o udzielnie pisemnej interpretacji stosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

-jak postąpić w przypadku wydania towarów na cele reprezentacji (od 2007 roku nie stanowią już kosztów uzyskania przychodów) ?
- czy w związku z brzmieniem art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT w chwili ponoszenia wydatków na cele reprezentacji mamy możliwość wyboru: odliczyć podatek naliczony, a w efekcie opodatkować wydanie prezentu lub też nie odliczać VAT naliczonego i nie opodatkowywać wydania prezentu ?

Zdaniem Podatnika w przypadku przekazania towarów na cele reprezentacyjne ma on prawo wyboru sposobu postępowania tj:

1. może on opodatkować przekazanie towarów na powyższe cele i jednocześnie odliczyć podatek naliczony wynikający z nabycia lub wytworzenia tych towarów,
2. może nie opodatkowywać powyższej czynności i nie odliczać podatku naliczonego wynikającego z nabycia lub wytworzenia towarów przekazanych na wskazane cele.
   

Tut. Organ podziela stanowisko Strony.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, co oznacza, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Niemniej ustawodawca w art. 7 ust. 2 uznał, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
   

–jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie z powyższym, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega nie tylko odpłatna dostawa towarów ale również wszelkie nieodpłatne przekazanie towarów, o ile podatnikowi przy nabyciu tych towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części.

Wyjątki stanowią jedynie towary, o których mowa w art. 7 ust. 3 ust. 4 i ust. 7 ustawy o VAT.

W tym miejscu wskazać należy, że z godnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. Z 2000 r. Nr 54 poz. 564 ze zm) wydatki poniesione na cele reprezentacji nie są kosztem uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 28). Unormowanie to z kolei ma zasadnicze znaczenie na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT formułuje bowiem ogólną zasadę, zgodnie z którą, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jak podkreślono wyżej art. 88 ust. 1 pkt. 2 formułuje ogólną zasadę, od której jednak ustawodawca przewidział wyjątki. Zgodnie z ust. 3 pkt 3 wskazanego art. 88, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane. Z przepisu tego wynika, że Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia lub wytworzenia towarów, które następnie nieodpłatnie przekazuje, bez względu na to, że nie stanowią one kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu ustaw o podatku dochodowym, jeżeli czynności te zostaną przez niego opodatkowane.

Aby uznać nieodpłatne przekazanie towarów za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, w stosunku do nabywanych towarów, które następnie są przedmiotem tej czynności musi przysługiwać Podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego. W sytuacji objętej zapytaniem, a więc w sytuacji przekazania towarów na cele reprezentacji prawo to uzależnione jest od woli podatnika. Zgodnie bowiem z cyt. wyżej art. 88 ust. 3 pkt 3 prawo to powstaje dopiero w chwili, w której podatnik czynność tę opodatkuje podatkiem należnym.

W przypadku więc nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji Podatnik zgodnie ze stanowiskiem Spółki ma prawo wyboru sposobu rozliczenia podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe postanawiam jak w sentencji.

Jednocześnie informuję, że zgodnie z art. 14 b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr. 8 poz. 60 ze zm.) interpretacja, o której mowa w art, 14 a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika (...). Jeżeli jednak podatnik (...) zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o których mowa w art. 14 a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja (...) jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, przez organ odwoławczy.

W myśl art. 14 c ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się podatnika (...) do interpretacji, (...) nie może mu szkodzić. W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi (...) nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do wywarcia skutku, o którym mowa w art. 14 b § 5 zdanie drugi, a także nie ustala się dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku VAT, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowania wszczęte w tych sprawach umarza się, nie stosuje się innych sankcji (...).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo złożenia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za moim pośrednictwem w terminie 7 dni od doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 w związku z art. 14 a § 4 -ustawy Ordynacja podatkowa).