Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej kursów walut stosowanych do wyceny kosztów poniesionych na podstawie faktur zakupowych z importu lub z obszaru Unii Europejskiej w oparciu o art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 pkt 4d i 4e ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007r.
uznajeza prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Pismem z dnia 10.01.2007r. (data wpływu 15.01.2007r.) Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej kursów walut stosowanych do wyceny kosztów poniesionych na podstawie:
- faktur WNT dokumentujących nabycie,
- faktur dokumentujących import usług
w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007r.
Zdaniem wnioskodawcy do wyceny transakcji udokumentowanych fakturami wyrażonymi w walutach obcych właściwe jest zastosowanie kursów średnich walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego datę wystawienia faktury - na podstawie art. 15 pkt 4d i 4e ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Dniem poniesienia kosztu jest, zgodnie z art. 15 ust. 4e w/w ustawy, dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Z kolei z treści art. 15a ust. 7 w/w ustawy wynika, że za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo z innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).
Zatem do przeliczenia waluty obcej przyjąć należy datę wynikająca z otrzymanej faktury (rachunku) albo z innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

W świetle powyższego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10.01.2007r. jest prawidłowe, stąd też postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa.