POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 oraz art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 23.06.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 29.06.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz.535 ze zm.), w sprawie możliwości odliczania podatku od towarów i usług z tytułu nabycia paliwa do aut demonstracyjnych - informuję, że stanowisko Spółki wyrażone w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 23 czerwca 2006 r. XYZ, zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest między innymi odsprzedaż samochodów. Działalność tego typu wiąże się koniecznością posiadania samochodów przeznaczonych do jazd demonstracyjnych.

Jak można wywnioskować z ww. pisma, Spółka powołując się na przepis, zgodnie z którym ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego w odniesieniu do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t, nie dotyczą sytuacji gdy auta stanowią przedmiot działalności handlowej.

W swym stanowisku Spółka twierdzi, że zakaz odliczania podatku naliczonego od zakupu paliwa nie dotyczy sytuacji, gdy paliwo to zostało zużyte do napędu samochodów demonstrowanych w salonach lub wykorzystywanych do jazd próbnych, które następnie są sprzedawane po preferencyjnych cenach.

Ustosunkowując się do powyższego tut. Organ podatkowy stwierdza, że zgodnie z art.86 ust.1 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art.15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art.114, art.119 ust.4, art.120 ust.17 i 19 oraz art.124.

Natomiast art.88 ust.1 pkt3 powołanej ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art.86 ust.3

Zaś na mocy art.86 ust.3 wskazanej ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Przy tym należy zauważyć, iż zgodnie z art.86 ust.4 pkt7 lit a ustawy o podatku od towarów i usług, przytoczony przepis art.86 ust.3 nie dotyczy przypadków gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Biorąc pod uwagę brzmienie ww. przepisów należy stwierdzić, że przepis art.86 ust.3 nie dotyczy pewnych kategorii pojazdów. Zatem wydaje się uzasadnionym twierdzenie, iż zakaz odliczania podatku od zakupu paliwa nie dotyczy paliwa nabywanego do napędu pojazdów wymienionych w art.86 ust.4 pkt7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku z dnia 23.06.2006 r. zgodnie, z którym przepis art.88 ust.1 pkt3 ww. ustawy nie będzie miał zastosowania w przypadkach odliczania podatku naliczonego, zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa do samochodów demonstracyjnych oraz służących do jazd próbnych, sprzedawanych po pewnym okresie eksploatacji – uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art.222 i art.239 Ordynacji podatkowej).