Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień Konwencji z dnia 2 września 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku, w sprawie dotyczącej ustalenia obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Szwajcarii.

UZASADNIENIE

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Podatniczka do dnia 30.06.2006 r. była zatrudniona na terytorium Polski. W dniu 01.07.2006 r. podjęła pracę w spółce mającej siedzibę w Szwajcarii. Podatniczka świadczy pracę na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony na terytorium Szwajcarii. Podatniczka stwierdza, iż do Szwajcarii przeprowadziła się wraz z najbliższą rodziną z zamiarem stałego tam pobytu. Posiada kartę stałego pobytu ważną na 5 lat, która ulegnie automatycznie przedłużeniu na kolejne 5 lat. Jest nadal zameldowana w Polsce, gdzie posiada dwie nieruchomości.

Podatniczka pyta, czy na terytorium Polski podlegać będzie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jej zdaniem, od lipca 2006 r. przeniosła swój ośrodek życiowej działalności do Szwajcarii. W związku z tym, opodatkowaniu w Polsce będą podlegały jedynie dochody uzyskane przez nią na terytorium Polski.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, zważono, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006 r.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast przepis art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 konwencji między Polską a Szwajcarią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Rozstrzygające znaczenie w kwestii opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze źródeł położonych na terytorium danego państwa ma zatem ustalenie miejsca zamieszkania podatnika.

W przepisach polskiego prawa podatkowego, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006 r., pojęcie „miejsca zamieszkania” nie było zdefiniowane. W myśl art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż od dnia wyjazdu do Szwajcarii Podatniczka posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Szwajcarii. W państwie tym Podatniczka mieszka wraz z rodziną z zamiarem stałego pobytu i pracuje.

Oznacza to, iż od dnia wyjazdu do Szwajcarii Podatniczka podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Natomiast do dnia wyjazdu, Podatniczka podlegała opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na powyższe rozstrzygnięcie nie ma wpływu zmiana art. 3 ust. 1 i ust. 2a oraz art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.