P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku znak ... z dnia 11.09.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 13.03.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) w sprawie dokumentacji potwierdzającej eksport towarów– informuję, że stanowisko Wnioskującego wyrażone w przedmiotowym piśmie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 13.09.2006 r. wpłynął do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka zamierza dokonać czynności polegających na sprzedaży towarów nabywcy mającemu siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej. W imieniu nabywcy sprzedany towar będzie eksportowany poza terytorium UE przez podmiot mający siedzibę w kraju i działający jako uprawniony do dysponowania towarem agent (przedstawiciel) nabywcy.
Spółka wystawi fakturę sprzedaży na nabywcę nie mającego siedziby na terytorium UE i nie zarejestrowanego na potrzeby podatku VAT na terenie Unii. Agent nabywcy wystawi w imieniu nabywcy fakturę stanowiącą podstawę do dokonania zgłoszenia eksportowego, w której sprzedającym będzie nabywca a kupującym podmiot poza Unią Europejską, będący na terytorium swojego kraju importerem.

W związku z zamiarem dokonania eksportu towaru w wyżej przedstawiony sposób Wnioskujący prosi o odpowiedź na pytanie w jaki sposób powinna być dokumentowana sprzedaż towaru by móc ją uznać za eksport w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i czy może stosować stawkę podatku VAT w wysokości 0%?
Spółka stoi na stanowisku, iż przedstawiona konstrukcja wywozu towarów jest eksportem w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit b) ww. ustawy. Stosując się do przepisów art. 2 pkt 8 lit. b, art. 41 ust. 11 i będąc w posiadaniu karty 3 dokumentu SAD potwierdzającej wywóz towarów (przed złożeniem deklaracji za miesiąc w którym dokonano sprzedaży) będzie miała prawo do stosowania stawki podatku w wysokości 0%. Z potwierdzenia tego musi wynikać, że towar dostarczony nabywcy i towar wywieziony poza UE to ten sam towar. Kopia faktury sprzedaży wystawiona na nabywcę, kopia faktury sprzedaży nabywcy w imieniu którego dokonywany będzie wywóz oraz kopia karty 3 SAD są wystarczającymi dokumentami potwierdzającymi wywóz towaru, uprawniającymi do zastosowania stawki podatku 0%.

Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę w przedmiotowym piśmie stan faktyczny zdaniem Organu takie stanowisko jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlega eksport towarów.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 8 ww. ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt l-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.
Z treści art. 41 ust. 4 cyt. ustawy wynika, że w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit a), stawka podatku wynosi 0%. Zgodnie z ust. 6 cyt. art. 41 stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (ust.7 cyt. art. 41).
Zgodnie z ust. 11 cyt. art. 41 przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. (...).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa formy dokumentu potwierdzającego dokonanie eksportu. W tym zakresie należy więc odwołać się do uregulowań zawartych w przepisach ustanawiających Wspólnotowy Kodeks Celny.
Zgodnie z art. 161 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny procedura wywozu pozwala na wyprowadzenie towaru wspólnotowego poza obszar celny Wspólnoty. Dokonanie wywozu wymaga spełnienia formalności przewidzianych dla niego, z uwzględnieniem środków polityki handlowej (...). W myśl ust. 5 cyt. art. 161 zgłoszenie do wywozu musi zostać złożone w urzędzie celnym właściwym dla dozoru miejsca, gdzie osoba dokonująca wywozu ma swoją siedzibę lub gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego. (...).
Zgłoszenie celne dokonywane jest zgodnie z treścią art. 205 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 02 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny na urzędowym wzorze, którym jest jednolity dokument administracyjny. W tym celu mogą być stosowane inne formularze, o ile pozwalają na to przepisy danej procedury celnej (ust. 2 cyt. art. 205).
Z brzmienia art. 793 ust. 1 cyt. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 wynika, że egzemplarz 3 jednolitego dokumentu administracyjnego, jak również towary zwolnione do wywozu, przedstawiane są w urzędzie celnym wyprowadzenia. „Urząd celny wyprowadzenia” oznacza zgodnie z ust. 2 lit. c) cyt. art. 793 w przypadku towarów wywożonych w inny sposób lub w okolicznościach nieobjętych lit. a) i b)- ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Do obowiązków urzędu celnego wyprowadzenia należy zgodnie z ust. 3 ww. art. 793 upewnienie się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzorowanie i potwierdzenie ich fizycznego wyjścia przez poświadczenie odwrotnej strony egzemplarza 3. Poświadczenie stanowi pieczęć z nazwą urzędu i datą.
Z powołanych powyżej przepisów wynika, iż dokumentem potwierdzającym eksport towarów jest potwierdzona przez graniczny urząd celny Wspólnoty karta nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego.

W świetle powołanych powyżej przepisów w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, iż w sytuacji gdy Wnioskujący posiada dokumenty potwierdzające dokonanie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty (z których wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu) to uznać należy, że zostały spełnione przesłanki z art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług umożliwiające zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 oraz 239 Ordynacji podatkowej).