Wnioskiem z 22.02.2007 r., uzupełnionym pismem z 8.05.2007 r., Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:
Z dniem 1 stycznia 2004 r. Spółka nabyła Zakład i stała się pracodawcą wszystkich pracowników zatrudnionych w tym Zakładzie na warunkach wynikających z zawartych z nimi umów o pracę. 26 stycznia 2004 r. zostało zawarte porozumienie z zakładową organizacją związkową o stosowaniu mniej korzystnych warunków niż wynikające z umów o pracę. W związku z trudną sytuacją finansową w Spółce wypłacono wszystkim pracownikom tylko wynagrodzenie zasadnicze bez premii zależnej od wyniku finansowego firmy. Każdy pracownik w styczniu 2004 r. został powiadomiony o zmianie warunków płacy odrębnym pismem.

W styczniu 2007 r. Spółka i organizacje związkowe zawarły porozumienie z nowym inwestorem będącym właścicielem wszystkich udziałów Spółki na podstawie zawartych umów o zbyciu udziałów przez wspólników Spółki. W porozumieniu tym strony ustaliły, iż do końca stycznia 2007 r. zostanie wypłacone wynagrodzenie pracownikom za rok 2004 tytułem premii należnej od wypracowanego zysku. Przedmiotowe wynagrodzenia nie były zarachowane w koszty Spółki w 2004 r., z uwagi na trudną sytuację finansową. Spółka wskazała również, iż zarachowanie wynagrodzeń w koszty Spółki nie było możliwe w 2004 r.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:
Czy wypłacone zaległe wynagrodzenia za 2004 r. są kosztem uzyskania przychodów w roku, w którym zostały wypłacone, czy w roku, którego dotyczą?

Zdaniem Spółki, zaległe wynagrodzenia wypłacone w 2007 roku stanowią koszty uzyskania przychodów w roku ich poniesienia tj. 2007, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który określa, że nie są kosztem uzyskania tylko niewypłacone, niedokonane lub niepostawione do dyspozycji wypłaty i świadczenia, a ponieważ powyższe wynagrodzenia zostały wypłacone w 2007 r, czyli po zmianie przepisów w 2005 r. to nie ma podstaw do stosowania przepisów obowiązujacych w 2004 r.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Przepis w/w art. 15 ust. 4 nie ma zastosowania do kosztów z tytułu wynagrodzeń od 1.01.2005 r., bowiem od tego dnia obowiązują nowe regulacje dotyczące momentu potrącania kosztów z tytułu wynagrodzeń (wprowadzone ustawą z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw – Dz. U. z 2004 r. Nr 254, poz. 2533). Stosownie więc do art. 15 ust. 1 pkt 57 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 2005 roku nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Z powyższego przepisu wynika, że wypłacone wynagrodzenia stałyby się kosztami uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. w styczniu 2007 r., gdyby dotyczyły wynagrodzeń należnych za okres od 2005 r. W odniesieniu do wynagrodzeń za 2004 rok zastosowanie będzie miał przepis art. 15 ust. 4 w/w ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku, dający możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego kosztów, które zostały zarachowane chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnosiły się do przychodów danego roku podatkowego. Tylko w sytuacji gdy zarachowanie nie było możliwe koszty mogą być potrącone w roku, w którym zostały poniesione.

Reasumując, skoro zarachowanie wynagrodzeń w ciężar kosztów 2004 r. nie było możliwe, to wypłacone zaległe wynagrodzenia za 2004 r. stanowią koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w roku 2007, tj. w roku, w którym zostały wypłacone.

Mając powyższe na uwadze organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja została udzielona w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.