P O S T A N O W I E N I E Naczelnik Pierwszego Skarbowego w Białymstoku działając na podstawie art.14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity z 2005 r Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) , po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22.02.2007 r. stwierdza, iż podatnikom, prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej , będącymi małymi podatnikami, przysługuje prawo jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku w kwocie 10.000 zł, poniesionego na nabycie samochodu , przy czym wydatek ten podlega zaewidencjonowaniu w kolumnie 14 podatkowej księgi przychodów i rozchodów .

U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 22.02.2006 r. ( data wpływu 23.02.2007 r ), uzupełnionym w dniu 29.03.2007 r. zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny : Prowadzi Pan działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej. Na podstawie stosownych przepisów prawa podatkowego wspólnicy, zobowiązani są do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ( Dz. U. Nr 152 , poz. 1475 zezm.) i opłacają podatek dochodowy wg stawki w wysokości 19 %. Za rok podatkowy 2006 Spółka uzyskała przychód ze sprzedaży towarów i usług w wysokości 890.871,35 zł . Wobec powyższego należy uznać, iż w/w Spółka oraz jej wspólnicy mogą być uznani za „ małych podatników w rozumieniu art.5 a ust.1 pkt.20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych .Do celów prowadzonej działalności gospodarczej wspólnicy spółki w dniu 5 stycznia 2007 roku nabyli używany samochód ciężarowy marki .... o dopuszczalnej masie całkowitej niższej niż 3,5 tony, dla którego wydano zaświadczenie , o którym mowa w art.5 c ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.) . W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym zwraca się Pan z pytaniem : „ Czy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów podatnicy mają prawo zaewidencjonować wydatek na nabycie samochodu ciężarowego w kwocie netto 10.000 zł oraz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia tego środka trwałego w wysokości 100% w roku podatkowym 2007 r. ?” Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż :” Co do zasady u podatników zobowiązanych do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stosownie do art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. Z 2000 r. nr 14 poz.176 ze zm.) do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki związane z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej , które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu. Ponieważ podatnicy, o których mowa wyżej są „ małymi podatnikami , na podstawie art.22 k ust.7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają oni prawo dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w koszty uzyskania przychodu w kwocie 10.000 zł i ewidencjonowania go w kol.14 podatkowej księgi przychodów .Natomiast bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, iż amortyzowany w ten sposób samochód został nabyty jako używany.Ponadto oświadczył Pan, iż w sprawie objętej przedmiotową informacją wobec Pana oraz spółki cywilnej nie zostało wszczęte postępowanie podatkowe , ani kontrola podatkowa lub też kontrola skarbowa, ani też nie toczy się postępowanie przed sądami administracyjnymi.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny i prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego: Zgodnie z art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14 , poz.176 ze zm), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów , z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23. W myśl art. 23 ust.1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych. Wydatki teodnosi się w ciężar kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane na zasadach określonych w ustawie . Zasady dokonywania odpisów, jak również sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych, zostały uregulowane w art.22 a – 22m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych .Zgodnie z art.22 k ust.7 w/w ustawy obowiązującym od od 01.01.2007 r., podatnicy, w roku podatkowym , w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej z zastrzeżeniem ust.11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych , w roku podatkowym , w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości 50.000 euro łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych . Z treści powołanego wyżej przepisu wynika, że ustawodawca uzależnił stosowanie w/w metody amortyzacji od spełnienia łącznie następujących warunków :podatnik jest małym podatnikiem lub rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej, środek trwały został wprowadzony ewidencji środków trwałych i zaliczony jest do grupy 3-8 Klasyfikacji , wymienionej w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie jest samochodem osobowym ,wysokość jednorazowych odpisów amortyzacyjnych ograniczona jest w roku podatkowym do równowartości 50.000 euro łącznej wartości tych środków . Stosownie do art.5a pkt 20 powołanej wyżej ustawy, małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży ( wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług ) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro. Natomiast definicję samochodu osobowego zawiera art.5 a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą samochodem osobowym jest pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą , z wyjątkiem :a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń , który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju : wielozadaniowy ,van,b) pojazdu samochodu mającego więcej niż jeden rząd siedzeń ,które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków , mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi , przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji , o której w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków ,c) pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozuładunków ,pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjne oddzielne elementy elementy pojazdu ,d) pojazdu samochodu będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług . Stosownie do art.5 c ust.1 powołanej wyżej ustawy w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art.5a pkt 19 lit. a) -d), pozwalających na nie zaliczenie danego pojazdu do samochodów osobowych , stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu , zawierającego adnotację o spełnieniu tych wymagań . Zgodnie z pkt. 14 Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stanowiących załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ( Dz.U. Nr 152, poz.1475 ze zm. ) kolumna 14 księgi podatkowej jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów , w tym odpisów amortyzacyjnych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zarówno Pan, jak i spółka cywilna, w ramach której prowadzi Pan działalność gospodarczą jest „małym podatnikiem” w rozumieniu art.5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na cele wykonywanej działalności gospodarczej, jako środek trwały wspólnicy spółki cywilnej w dniu 05.01.2007 r. nabyli za kwotę netto 10.000 zł używany samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej niższej niż 3,5 tony. Samochód ten na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego stosownym zaświadczeniem , został wyłączony z kategorii samochodów osobowych . Zatem należy stwierdzić, że warunki , o których mowa w art.22 k ust.7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniające do zastosowania metody jednorazowej amortyzacji zostały spełnione. W związku z tym podatnikom przysługuje prawo jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego na nabycie przedmiotowego samochodu w roku podatkowym , w którym samochód ten wprowadzono do ewidencji środków trwałych. Bez znaczenia pozostaje fakt, że zakupiony przez Spółkę samochód jest samochodem używanym. Wydatek ten podlega zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 14, przeznaczonej między innymi do ewidencjonowania odpisów amortyzacyjnych . Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22.02. 2007 r. jest prawidłowe. Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskoInterpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji. Stronie przysługuje zażalenie do organu odwoławczego – Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, ul. Świętojańska 13, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotęi zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w zw. z art. 239 Ordynacji podatkowej).dawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy – art. 14b § 2 ww. ustawy.