W dniu 28-03-2007r. Wnioskodawcy złożyli wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dot. stosowania ulgi na cele rehabilitacyjne w związku z adaptacją i wyposażeniem budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik jest inwalidą drugiej grupy z ogólnego stanu zdrowia. Inwalidztwo spowodowane jest stanem narządu ruchu – kończyn dolnych i górnych. Ponadto stan zdrowia pogorszył się na skutek przebytych 3 udarów mózgu, co wymaga stałej rehabilitacji.
Wnioskodawcy w 2005 roku zakończyli budowę budynku mieszkalnego. Budynek ten posiada poddasze, którego największą i najwyższą część zaadaptowano na pokój do ćwiczeń i rehabilitacji. Pokój wyposażono w specjalną matę do ćwiczeń i rower stacjonarny. Wstawiono kanapo-tapczan bez boków, co pozwala na wykonywanie masażu i dojście do rehabilitowanego ze wszystkich stron. Konieczne też było wydzielenie łazienki dla potrzeb utrzymania higieny osobistej, wykonania masażu podwodnego i kąpieli perełkowej. Utworzenie łazienki obok sali rehabilitacyjnej jest niezbędne w związku z utrudnionym poruszaniem się osoby niepełnosprawnej.Podatnicy ponieśli wydatki na zakup wanny, umywalki, baterii, terakoty, drzwi, okna oraz innych materiałów budowlanych. Podatnicy wykazali wydatki, które dotyczą wyłącznie pomieszczeń dla chorego. Nie ujęli wydatków na schody, ani poręcze, na malowanie pomieszczeń poddasza (w tym korytarza) wylewki, które były niezbędne aby korzystać z poddasza.
Zdaniem wnioskodawców, przepisy ustawy o podatku dochodowym pozwalają na skorzystanie z odliczeń wydatków poniesionych na adaptację poddasza dla celów rehabilitacyjnych.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, tut. organ podatkowy stwierdza co następuje:

Stosownie do brzmienia przepisu art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. ) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1,2,4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Szczegółowy katalog wydatków, których poniesienie uprawnia do skorzystania z niniejszej ulgi zawarty został w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
I tak odpowiednio w pkt 1 i 3 ust. 7a wyżej wymienionego artykułu wymieniono wydatki na cele rehabilitacyjne poniesione na:
- adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
- zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Wysokość wyżej wymienionych wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (przepis art. 26 ust. 7 c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu.
Natomiast opierając się na jego literalnym brzmieniu zauważyć należy, iż adaptacja oznacza przystosowanie czegoś do innego użytku, przeróbkę dla nadania czemuś jakiegoś charakteru. Adaptacja mieszkania/budynku to zatem nic innego jak przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku. Natomiast wyposażenie mieszkania/budynku to nadanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Jednocześnie dokonanie adaptacji mieszkania/budynku do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma – dla uznania wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne – znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby niepełnosprawnej pozostającej na jego utrzymaniu.

Zakres i rodzaj robót związanych z adaptacją mieszkania oraz budynku mieszkalnego uzależniony jest od charakteru niepełnosprawności. Ma on ułatwić osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w danym mieszkaniu lub budynku mieszkalnym, ale jednocześnie ma być związany z rodzajem niepełnosprawności danego podatnika.

Ponadto w katalogu wyliczeń ujętym w art. 26 ust. 7a spotyka się przy wielu wydatkach na cele rehabilitacyjne zastrzeżenia co do możliwości ich poniesienia m.in. w następujący sposób: stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, niezbędny w rehabilitacji, ułatwiający wykonywanie czynności życiowych, indywidualny charakter. Wskazane przykłady świadczą o tym, że konkretny wydatek przeznaczony na cele rehabilitacyjne musi z reguły wyróżniać się pewną cechą charakterystyczną.

W świetle przedstawionych okoliczności, biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności podatnika, wydatki poniesione na zaadaptowanie i wyposażenie sali rehabilitacyjnej i łazienki spełniają powyższe kryteria. Ponadto wydzielone pomieszczenia wykazują cechy indywidualnego przeznaczenia.

Ponadto informuje się, że stosownie do art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane ( dofinansowane ) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane ( dofinansowane ) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (np. poprzez zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym).

Interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w czasie zaistnienia opisanej sytuacji.