Postanowienie

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 07.02.2007 r. wpłynął wniosek Gminy ..... uzupełniony pismem z dnia 02.04.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina ..... jest właścicielem gruntów, które oddaje w użytkowanie wieczyste. Zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste następuje na podstawie umowy, zgodnie z którą pobiera się pierwszą opłatę oraz opłaty roczne z tytułu wieczystego użytkowania gruntu. Opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego ustala się według stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej zależnej od wartości tej nieruchomości. Zgodnie z zawartą umową, wnosi się je przez cały okres użytkowania wieczystego, z góry za dany rok, w terminie do 31 marca każdego roku.

Przed 1 maja 2004 r. czynność oddania gruntu w wieczyste użytkowanie nie podlegała VAT. Opłaty ustalone w umowach o oddanie nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste, zawartych przed 1 maja 2004 r., nie podlegają więc opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast opłaty ustalone w umowach o oddanie gruntu w użytkowanie zawartych po 1 maja 2004 r. podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest zgodne z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) odpłatną dostawą towarów i w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obowiązek podatkowy powstaje w momencie wydania towaru. W stosunku do opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntu obowiązek podatkowy powstaje w dniu wpisania prawa użytkowania do księgi wieczystej. Jeżeli przed wydaniem towaru (ujawnieniem prawa w księdze wieczystej) otrzymano część należności (art. 19 pkt 11 ustawy) – obowiązek podatkowy powstaje w stosunku do uiszczonej kwoty w dniu jej wpłaty.
Postawiono pytania:

„Czy oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste jest dostawą towarów i w związku z tym podlega opodatkowaniu VAT od momentu ustanowienia prawa, czyli dokonania wpisu w księdze wieczystej? Czy wobec powyższego oddanie gruntu w użytkowanie w umowie zawartej przed 1 maja 2004 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Czy podstawą opodatkowania jest wartość prawa użytkowania wieczystego gruntu?”
i zajęto następujące stanowisko:

Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste jest dostawą towarów, w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT od momentu ustanowienia prawa, czyli dokonania wpisu w księdze wieczystej. Wobec powyższego oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste w umowie zawartej przed 1 maja 2004 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podstawą opodatkowania jest wartość prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym uregulowanym w Księdze Drugiej Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) "Własność i inne prawa rzeczowe".

W myśl art. 232 k.c. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Okres trwania użytkowania wieczystego, zgodnie z art. 236 § 1, wynosi dziewięćdziesiąt dziewięć lat; jedynie w sytuacjach wyjątkowych ustawa dopuszcza oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste na czas krótszy, wynoszący jednak co najmniej czterdzieści lat. Wieczysty użytkownik uiszcza przez cały czas trwania swego prawa opłatę roczną, co wynika z art. 238 Kodeksu cywilnego.

W świetle art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podstawa opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2 – 22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem są także otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i innych dopłat o podobnym charakterze.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050), cena jest to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług, (...) jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) w związku z oddaniem gruntu w użytkowanie wieczyste, od użytkowników wieczystych pobierane są określone opłaty. Zasady ustalania tych opłat, ich zmiany oraz terminy ich uiszczania określają przepisy wymienionej ustawy o gospodarce nieruchomościami, do interpretacji których właściwy jest resort infrastruktury. Art. 71 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok, ale na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, właściwy organ może ustalić inny termin zapłaty jednakże nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Wobec powyższego opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r. nie podlegała podatkowi od towarów i usług po wejściu w życie ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Podstawę opodatkowania, w przypadku wieczystego użytkowania, stanowią opłaty pobierane z tego tytułu, pomniejszone o kwotę podatku. Przy ustalaniu wysokości opłat ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, czy opłaty mają być kwotami "netto" czy "brutto". Kwestia ta powinna być uregulowana w umowach zawartych z użytkownikami wieczystymi, a organ podatkowy nie może narzucać ich treści. Jeśli więc ustalona opłata roczna za użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej obejmuje całość świadczenia należnego od odbiorcy (gdy wynika to z umowy pomiędzy stronami) to stanowi ona zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy obrót powiększony o podatek VAT (w należności tej zawarty będzie podatek VAT). Jeśli zaś ustalona opłata roczna obejmuje część świadczenia należnego od odbiorcy (gdy strony umówiły się, że do tej wartości będzie doliczony podatek VAT) – kwotę bez podatku VAT, to stanowić ona będzie obrót. Należnością w tym przypadku będzie kwota obrotu powiększona o podatek VAT.

POUCZENIE

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.