Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sieradzu działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 czerwca 2007r., uzupełnionego w dniu 10.09.2007r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w ww. wniosku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca, działając pod firmą ... w dniu 04.11.2003 r. uzyskał zezwolenie nr ..., na działalność w Łódzkiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej (podstrefa Sieradz, nieruchomość położona w Sieradzu, działki nr .../9, ../8, ../5). W zezwoleniu podano, że jest ono wydane na prowadzenie działalności produkcyjnej, handlowej, usługowej w ramach PKWiU:
- produkcja i sprzedaż bielizny - 18.23
- produkcja i sprzedaż odzieży - 18.24
- produkcja dzianin - 17.60
- produkcja i sprzedaż wyrobów dzianych - 17.70
W zezwoleniu określono również warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie ŁSSE:
- produkcja na terenie ŁSSE wydatków inwestycyjnych w kwocie:
co najmniej 1.500.000,00 PLN nie później niż do 01.01.2005
co najmniej 5.000.000,00 PLN nie później niż do 01.01.2008
- zatrudnienie
co najmniej 65 osób do dnia 01.04.2004
co najmniej 120 osób do dnia 31.12.2004
- przestrzeganie regulaminu strefy i innych regulacji prawnych, dotyczących ŁSSE.
W chwili obecnej Wnioskodawca planuje poniesienie kolejnych nakładów inwestycyjnych (nabycie dodatkowych środków trwałych, być może wybudowanie nowego budynku na działkach objętych Strefą, co do których posiada zezwolenie). Planowane przez Wnioskodawcę wydatki dotyczą działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu. Celem poniesienia wydatków jest rozwój przedsiębiorstwa na terenie ŁSSE. Środki trwałe, które Wnioskodawca planuje nabyć, nie będą "zastępowały" zużytych już środków trwałych, ale stanowić będą nowe, dodatkowe środki trwałe. Dodatkowe nakłady inwestycyjne pozwolą zwiększyć zdolności produkcyjne przedsiębiorstwa i będą dotyczyły tego samego podmiotu działalności, który został określony w zezwoleniu nr ... na działalność w ŁSSE. Wydatki, które wnioskodawca planuje ponieść, będą przewyższały minimalny, określony w zezwoleniu poziom nakładów inwestycyjnych, jakie Wnioskodawca zobowiązany był ponieść. Z treści zezwolenia (uzasadnienie) wynika, że zostało one wydane przy uwzględnieniu wszystkich warunków, jakie wynikają z oferty, W ofercie Wnioskodawca określił swoje zamierzenia inwestycyjne (to oznacza - minimalną wysokość nakładów inwestycyjnych oraz minimalna ilość miejsc pracy, jakie zostaną utworzone na terenie Strefy). Załącznikiem do oferty był m. in. biznes plan oraz formularz informacyjny o inwestycji. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29.03.2001 ws. sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców na terenie Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, (Dz. U. z 2001r. nr 37, poz. 441), które obowiązywało w dniu wydania zezwolenia (§ 7 pkt 2) biznes plan stanowił de facto część oferty. W biznes planie przedstawiono prognozowany poziom wydatków inwestycyjnych na ponad 9 mln zł, wskazano również, że w ramach przedsięwzięcia możliwe są dalsze inwestycje, takie jak wybudowanie kolejnych obiektów (str. 7 biznes planu). W formularzu informacyjnym, dotyczącym inwestycji (również obowiązkowy załącznik do oferty) wskazano natomiast, że "przedmiotem działalności w ŁSSE będzie produkcja bielizny, odzieży i wyrobów dzianych.

Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy sposobu obliczania maksymalnej wysokości zwolnienia z opodatkowania, przysługującego mu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT), oraz na podstawie art. 12 ustawy o Specjalnych Strefach Ekonomicznych.Wnioskodawca chciałby uzyskać odpowiedź na pytanie, czy, w przypadku poniesienia wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę minimalną, określoną w zezwoleniu nr ..., wydatki ponad limit minimalny powiększą maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania, jakie przysługuje Wnioskodawcy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z § 3 ust. 4 oraz § 6 rozporządzenia ws. Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na podstawie zezwolenia na działalność w Strefie.

W ocenie wnioskodawcy w przypadku inwestycji, związanych z prowadzeniem działalności tego rodzaju, który określony jest w zezwoleniu nr 41, dokonywanych w Sieradzu, na działkach objętych ŁSSE, maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania oblicza się w oparciu o wydatki faktycznie poniesione - nawet gdyby wydatki przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych, określonych w zezwoleniu nr ... (zakładając, że spełnione są warunki, o których mowa w § 6 rozporządzenia ws. ŁSSE, w brzmieniu obowiązującym przed zmianami, wprowadzonymi w lutym bieżącego roku).

Wnioskodawca podkreśla, że ze względu na treść § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 02.02.2007 zmieniające rozporządzenie ws. Łódzkiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej (Dz. U. z 2007r. Nr 26, poz. 172) "do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej". A zatem zgodnie z zacytowanym przepisem, do Wnioskodawcy należy stosować postanowienia rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 2006r. w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 200, poz. 1473), w brzmieniu sprzed dokonanej zmiany. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej, prowadzonej na terenie strefy, na podstawie zezwolenia. Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zezwolenia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Odrębne przepisy to w niniejszej sprawie przepisy rozporządzenia ws. Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. A zatem aby ustalić maksymalną wysokość zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT należy odwołać sie do przepisów tego rozporządzenia. Zgodnie z § 3 rozporządzenia "pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych, stanowi pomoc regionalną z tytułu:kosztów nowej inwestycji,tworzenia nowych miejsc pracy.
Wnioskodawca wybrał pomoc publiczną w postaci zwolnienia z opodatkowania z tytułu kosztów nowej inwestycji.Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia ws. ŁSSE maksymalną wielkość pomocy publicznej - to jest maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania - liczy się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6-8 rozporządzenia. Nie budzi wątpliwości, że na obszarze realizacji inwestycji wnioskodawcy obowiązuje intensywność pomocy na poziomie 50%, (z możliwością podwyższenia w 15% w stosunku do przedsiębiorstw małych lub średnich). Koszty, jakie bierze się pod uwagę do obliczenia wielkości pomocy - czyli wysokości zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT - muszą być kosztami związanymi z daną inwestycją. Ponadto - muszą być to koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą zgodnie z § 6 rozporządzenia (inne koszty nie są brane pod uwagę). Aby obliczyć maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania należy zatem pomnożyć intensywność pomocy przez wielkość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych (rzecz jasna tych wydatków, które spełniają warunki określone w § 6 rozporządzenia ws. ŁSSE). Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT zwolnienie podatkowe przysługuje z tytułu działalności wykonywanej na terenie Strefy, na podstawie zezwolenia. W zezwoleniu określono jedynie minimalne limity wydatków, które zobowiązany jest ponieść przedsiębiorca - świadczą o tym słowa "co najmniej" dotyczące wysokości inwestycji. Z tego też względu Wnioskodawca jest zdania, że wysokość zwolnienia z opodatkowania należy obliczać w oparciu o rzeczywiste nakłady inwestycyjne (nawet jeśli będą one wyższe niż nakłady minimalne, określone w zezwoleniu), a nie nakłady inwestycyjne "minimalne", określone w zezwoleniu. Należy zwrócić uwagę na znajdujący się w zezwoleniu zwrot "co najmniej", w odniesieniu do nakładów inwestycyjnych. Interpretacja językowa tego zwrotu jest oczywista - sformułowanie takie oznacza, że przedsiębiorca jest zobowiązany do dokonania inwestycji w kwocie "nie mniejszej niż" określony w zezwoleniu pułap minimalny. Sformułowanie to nie oznacza w żadnym wypadku ograniczenia wysokości nakładów, przekraczających poziom minimalny. Zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, w zezwoleniu określone są warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, w tym w szczególności:
- minimalną kwotę, którą przedsiębiorca zobowiązany jest zainwestować
- minimalna ilość miejsc pracy, które przedsiębiorca musi utworzyć w Strefie.
Zwrot "w szczególności" pozwala zdaniem Wnioskodawcy na wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków. Należy jednak podkreślić, że żadnych dodatkowych warunków (poza oczywistym - przestrzeganiem prawa) zezwolenie nr ... nie określa. Wprowadzenie górnego pułapu inwestycji stanowiłoby w ocenie Wnioskodawcy dodatkowy warunek prowadzenia działalności na terenie ŁSSE. Warunek taki jest rzecz jasna możliwy do wprowadzenia (art. 16 ust. 2 ustawy o SSE) - ale w zezwoleniu nr 41 nie został wprowadzony. Gdyby taki warunek został wprowadzony to nakłady inwestycyjne przedsiębiorcy poniesione ponad limit określony w zezwoleniu nie mogłyby być brane pod uwagę w obliczeniu wysokości zwolnienia podatkowego (byłyby bowiem sprzeczne z zezwoleniem a zwolnienie z opodatkowania przysługuje "na podstawie zezwolenia"). Jednakże, ponieważ żaden taki limit nie został określony Wnioskodawca stoi na stanowisku, że każdy wydatek inwestycyjny związany z przedsięwzięciem gospodarczym objętym zezwoleniem nr 41 powiększa maksymalną wysokość zwolnienia podatkowego, które mu przysługuje (o ile spełnia warunki określone w § 6 rozporządzenia ws. ŁSSE, a także nie jest to wydatek na "Inwestycje odtworzeniowe"). Gdyby Wnioskodawca ponosił wydatki inwestycyjne na innego rodzaju "przedsięwzięcie gospodarcze" niż to, na które uzyskał zezwolenie na działalność w ŁSSE, to takie wydatki nie mogłyby powiększać zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT. Jednak w niniejszej sprawie taka sytuacja nie będzie miała miejsca. Planowane wydatki, które będą przewyższały limit minimalny wynikający z zezwolenia na działalność w ŁSSE, będą związane z tym samym przedsięwzięciem gospodarczym - to jest z prowadzeniem działalności opisanej w zezwoleniu na działkach, objętych Strefą i stanowiących obecnie własność Wnioskodawcy. Należy podkreślić, że również biznes plan, stanowiący załącznik do oferty w ŁSSE dopuszcza możliwość dokonania dalszych inwestycji (dobudowy kolejnych obiektów). Wnioski podatnika znajdują również potwierdzenie w stanowisku Ministerstwa Finansów z dnia 05.04.2006 (sygn. PB/KA-8213-321-25/06), zgodnie z którym "Wielkość(...)zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych". Jako jedyne kryterium Ministerstwo wskazało więc "poniesienie wydatków inwestycyjnych" - nie ograniczając zwolnienia z opodatkowania tylko do kwoty minimalnych wydatków, określonych w zezwoleniu. Głównym celem postępowania przetargowego jest wyłonienie przedsiębiorcy, którego planowane przedsięwzięcie gospodarcze w największym stopniu przyczynia się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy (§ 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29.03.2001 ws. sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców na terenie Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej). Cele ustanowienia ŁSSE określone są w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21.10.1998 ws. planu rozwoju ŁSSE (Dz. U. z 1998r. Nr 139, poz. 900). Cele te zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia są następujące:
- zaktywizowanie gospodarcze regionu, zgodnie z programem zrównoważonego rozwoju,
- dywersyfikacja działalności gospodarczej w regionie,- złagodzenie społecznych i ekonomicznych skutków restrukturyzacji przemysłu lekkiego poprzez utworzenia na terenie strefy oraz w jej otoczeniu 11 tys. miejsc pracy,
- pozyskanie inwestorów realizujących przedsięwzięcia wykorzystujące nowoczesne technologie,
- pełne wykorzystanie istniejącego zaplecza naukowo-badawczego i potencjału intelektualnego,
- efektywne zagospodarowanie infrastruktury technicznej.
Wykładnia celowościowa przemawia za wnioskiem, że inwestowanie ponad minimum określone w zezwoleniu oraz ofercie daje prawo do uzyskania wyższego zwolnienia podatkowego - a zatem wydatki ponad limit minimalny powiększają maksymalną wysokość zwolnienia podatkowego, przysługującego Wnioskodawcy. Wnioskodawca podkreśla, że ani z regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani z ustawy o Specjalnych Strefach Ekonomicznych, ani też z zapisów rozporządzenia ws. ŁSSE nie wynika jakikolwiek górny limit wydatków inwestycyjnych, branych pod uwagę przy obliczeniu zwolnienia z opodatkowania. Takie ograniczenie nie wynika również z regulacji europejskich, dot., regionalnej pomocy inwestycyjnej (w szczególności - ograniczenia takiego nie zawierają wytyczne Komisji (WE) ws. krajowej pomocy regionalnej na lata 1998-2006). Warunkiem udzielenia pomocy jest to, aby przedsięwzięcie gospodarcze w związku z którym ponoszone są wydatki inwestycyjne było "nową inwestycją" w rozumieniu rozporządzenia (tylko tego rodzaju działania dają tytuł do zwolnienia z opodatkowania). W ocenie Wnioskodawcy wszystkie wydatki - zarówno te, które już zostały poniesione, jak również te, które są planowane, a związane są z zakładem zlokalizowanym na terenie SSE (podstrefa Sieradz) - są wydatkami na nową inwestycję. Wszystkie one dotyczą bowiem tego samego przedsięwzięcia gospodarczego - to znaczy działalności polegającej na produkcji bielizny, odzieży i wyrobów dzianych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sieradzu, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego informuje.

W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych ( Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm. ) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 przez osoby fizyczne lub osoby prawne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych.

Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej osób fizycznych zostały określone w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) który stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5 - 5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20.10.1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących sie do uzyskania pomocy w największej wysokości zgodnie z odrębnymi przepisami. Przepisem wykonawczym dla łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 października 2006r. w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 200, poz. 1473 ze zm.). Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), stanowi pomoc regionalną z tytułu: kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących sie do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6-8, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników. Wysokość maksymalnej intensywności pomocy regionalnej określają przepisy § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, przy czym są one ustalane procentowo w stosunku do inwestycji realizowanych na wskazanych obszarach.W świetle ww. przepisów należy stwierdzić, iż minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia w związku z działalnością gospodarczą na terenie strefy określa zezwolenie. Poniesienie tych wydatków uprawnia do korzystania z pomocy publicznej. Poniesienie przez podatnika wydatków w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków, określonych w przepisach rozporządzenia uprawnia do dalszego korzystania z tej pomocy – jednak tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej.

Reasumując powyższe, w związku z poniesieniem na terenie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej wydatków inwestycyjnych, pomoc regionalna udzielona przedsiębiorcy w formie zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyliczana w oparciu o kwotę faktycznie wydatkowaną. Wartość tej pomocy nie może jednak przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej przysługującej w związku z realizacją danej inwestycji.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko wnioskodawcy uznaje się - za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Nie jest ona wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.