INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2012r. (data wpływu 25 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonał importu towarów z Chin. Importowane towary były przewożone do punktu odprawy celnej w Niemczech, gdzie dokonana była odprawa celna i uiszczona należność celna. Następnie towary były dostarczane do siedziby Wnioskodawcy w Polsce. Zgłoszenia celnego dokonał na podstawie podpisanego upoważnienia - pełnomocnictwa, przedstawiciel fiskalny - niemiecka Agencja Celna. Towary zostały dopuszczone do obrotu na podstawie procedury celnej o kodzie 4200. Procedura ta stanowi dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu od podatku VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego. Przemieszczenia towarów z terytorium Niemiec do Polski dokonała polska firma transportowa, która wystawiła fakturę za usługę oraz za opłaty celne, które zapłaciła w imieniu importera. Firma transportowa dostarczyła wraz z towarem dokument sprzedaży wystawiony przez dostawcę z Chin.

W związku z wykonaniem powyższej transakcji Wnioskodawca posiadać następujące dokumenty:

• fakturę importową wystawioną przez kontrahenta z Chin na Wnioskodawcę,
• fakturę za usługę transportową od polskiej firmy za transport drogowy z Niemiec do Polski, fracht z Chin do Niemiec oraz opłatę cła,
• niemiecki dokument SAD wystawiony dla Wnioskodawcy, gdzie osobą zgłaszającą jest Agencja Celna będąca przedstawicielem fiskalnym,
• notę obciążeniową od polskiej firmy transportowej za uiszczone cło przez przedstawiciela fiskalnego.
  
  

Faktura od kontrahenta chińskiego była wystawiona z datą 13.06.2012 r. przywóz na obszar celny (UE) nastąpił w dniu 25.07.2012 r. Spółka fizycznie otrzymała towar w dniu 26.07.2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów przemieszczenie towaru z Niemiec do Polski, jeśli towar został wcześniej zakupiony z Chin, a następnie zaimportowany do Niemiec, tj. dokonano tam odprawy celnej i towar został dopuszczony do obrotu na podstawie procedury celnej o kodzie 4200...
2. Co należy wliczyć do opodatkowania tej transakcji...
3. Jaki jest moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów pochodzących z Chin (odprawa celna dokonywana na terenie Niemiec), dopuszczonych do obrotu z zastosowaniem procedury celnej z kodem 4200 i jakie kursy zastosować dla podatku od towarów i usług (VAT)...
4. Jakiego dostawcę należy wskazać w informacji podsumowującej VAT-UE z tytułu nabycia towarów od kontrahenta z Chin, a odprawy dokonanej przez niemieckiego przedstawiciela fiskalnego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.l.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit a - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika – art. 11 ust. 1 ustawy. Spółka nabyła towary od kontrahenta z Chin, co jest udokumentowane fakturą. Przedmiotowe towary zostały wprowadzone na terytorium Unii Europejskiej - w Niemczech, gdzie przedstawiciel podatkowy, dopełnił formalności związanych z importem - dokonał odprawy towarów oraz uiścił należności celne. Następnie, zaimportowany towar z terytorium Niemiec został przywieziony przez polską firmę transportową do Polski. Zatem, w związku z dokonanym na terytorium Niemiec importem, Spółka stała się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towar dopuszczony do obrotu na terytorium Niemiec uzyskał status towaru wspólnotowego. Na podstawie procedury celnej o kodzie 4200 towar został zwolniony od podatku VAT z tytułu dokonanego importu, po czym nastąpiło jego przemieszczenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka dla tej transakcji działała w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Niemiec) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. Towary zostały zaimportowane przez Spółkę do Niemiec w ramach prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa. Dalsze przemieszczenie własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu w Niemczech, stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ustawy.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przemieszczenie własnych towarów z Niemiec do Polski w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zrównane jest z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów w Niemczech, a na terytorium kraju stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie podlegające opodatkowaniu według właściwych stawek podatku od towarów i usług. W ocenie Spółki, na podstawie w/w argumentów nastąpiła wewnątrzwspólnotową dostawa towarów, a Spółka miała obowiązek wystawić z tego tytułu fakturę wewnętrzną.

Ad.2

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia (art. 31 ust. 2 ustawy).
   
   

Stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia jest wartość towaru, która wynika z faktury wystawionej przez dostawcę z Chin, powiększona zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, o zapłacone cło i pozostałe koszty naliczone w fakturze. Transport z Niemiec do siedziby Spółki nie zwiększył podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia, gdyż dokonała go firma polska. Natomiast koszt frachtu towarów z Chin do Niemiec zwiększył podstawę opodatkowania, bowiem był on uwzględniony w fakturze zakupu od kontrahenta chińskiego.

Ad.3

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Z kolei art. 20 ust. 6 ustawy stanowi, że w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. W niniejszej sprawie faktura za towar została wystawiona przez kontrahenta chińskiego w związku z importem towarów, który miał miejsce na terytorium Niemiec. Spółka wystawiła fakturę wewnętrzną z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dla którego obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym dokonano dostawy tj. 15 sierpnia 2012r. i zastosowała do przeliczenia kwot określonych w walucie obcej, średni kurs waluty ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego tj. z dnia 14 sierpnia 2012r.

Ad.4

W informacji podsumowującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać właściwy i ważny numer kontrahenta nadany w państwie członkowskim, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod kraju, z którego jest ono dokonywane. W przedmiotowej sprawie ma miejsce nietransakcyjne przemieszczenie towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, na terytorium kraju dokonane przez Spółkę, która wcześniej dokonała importu tych towarów Dostawcą i nabywcą towarów jest ten sam podmiot. Spółkę reprezentował na terytorium Niemiec ustanowiony tam przedstawiciel fiskalny. Wobec powyższego, mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej VAT UE, Spółka wykazała jako kontrahenta, przedstawiciela fiskalnego z Niemiec, podając jego właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonane zostało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod tego kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad.1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że będziemy mieli do czynienia z importem towarów (art. 36 ust. 1 ustawy) tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski. Jeśli natomiast procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie. W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu w rozumieniu przepisów ustawy.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy, określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

W świetle natomiast art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992r. ustanawiającego wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. UE L Nr 302, str. 1 ze zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno – podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza nabywać towary od kontrahenta z Chin, co będzie udokumentowane fakturą. Przedmiotowe towary zostaną wprowadzone na terytorium Unii Europejskiej - w Niemczech, gdzie przedstawiciel podatkowy, dopełni formalności związanych z importem - dokona odprawy towarów oraz uiści należności celne. Następnie, zaimportowany towar z terytorium Niemiec zostanie przywieziony przez polską firmę transportową do Polski.

Zatem, w związku z dokonanym na terytorium Niemiec importem, Zainteresowany stanie się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towar dopuszczony do obrotu na terytorium Niemiec uzyska status towaru wspólnotowego.

Na podstawie procedury celnej o kodzie 4200 towar zostanie zwolniony od podatku VAT z tytułu dokonanego importu, a następnie nastąpi jego przemieszczenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Procedura celna o kodzie nr 4200 oznacza dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu od podatku VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego (import z kraju trzeciego z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową).

Podkreślić należy, że Wnioskodawca dla tej transakcji będzie działał w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Niemiec) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie będzie zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto wystąpi jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Towary zostaną zaimportowane przez Zainteresowanego do Niemiec w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej). Dalsze przemieszczenie przez niego własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu w Niemczech, stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ustawy.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przemieszczenie własnych towarów z Niemiec do Polski w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zrównane jest z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów w Niemczech, a na terytorium kraju stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie podlegające opodatkowaniu według właściwych stawek podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, iż w przedmiotowej transakcji będzie dochodziło do wewnątrzwspólnotowego nabycia należało uznać za prawidłowe.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podstawę opodatkowania WNT przyjmie on wartość nabycia towaru, która wynika z faktury wystawionej przez dostawcę z Chin, powiększoną, zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy, o zapłacone cło i pozostałe koszty naliczone w fakturze. Transport z Niemiec do siedziby importera nie zwiększy podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia, gdyż dokona go firma polska. Natomiast koszt frachtu towarów z Chin do Niemiec zwiększy podstawę opodatkowania, bowiem będzie on uwzględniony w fakturze zakupu od kontrahenta chińskiego.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia (art. 31 ust. 2 ustawy).
   
   

Stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

W związku z ww. przepisami należy stwierdzić, iż stanowisko Zainteresowanego odnośnie ustalonej podstawy opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów będzie prawidłowe, bowiem, stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, przyjmie on za podstawę opodatkowania wartość towaru, która będzie wynikała z faktury wystawionej przez dostawcę chińskiego, oraz powiększy ją o należne cło i pozostałe koszty uwzględnione w fakturze zakupu od kontrahenta chińskiego, kierując się przesłankami wynikającymi z art. 31 ust. 2 ustawy.

Prawidłowe będzie również nie wliczenie do podstawy opodatkowania poniesionych kosztów transportu z Niemiec do siedziby importera, bowiem nie będą one pobierane przez dostawcę towarów (art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy), lecz należne będą polskiej firmie wykonującej usługę transportową.

Ad.3

W opinii Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, a więc dnia 15 sierpnia 2012 r. Wystawiając fakturę wewnętrzną dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów (26 lipca 2012 r.), Zainteresowany dokona przeliczenia stosownych kwot według średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (w tym przypadku będzie to kurs z dnia 14 sierpnia 2012 r.).

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (…).

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Z kolei art. 20 ust. 6 ustawy stanowi, że w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Przepis art. 20 ust. 5 ustawy, wskazuje generalną zasadę dotyczącą powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Od powyższej zasady ustawodawca wprowadził pewne wyjątki określone w ust. 6-9 tego artykułu. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie wystąpią przesłanki dla ich zastosowania.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (…).

W niniejszej sprawie faktura za towar została wystawiona przez kontrahenta chińskiego i jest związana z importem towarów, który będzie miał miejsce na terytorium Niemiec. Wnioskodawca zaś będąc podatnikiem podatku VAT dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy.

W myśl powyższego, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonanego po imporcie towarów na terytorium innego Państwa Członkowskiego dla którego jak wyżej wykazano obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT tj. 15 sierpnia 2012r., do przeliczenia na złote waluty obcej winien mieć zastosowanie kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego tj. średni kurs waluty ogłoszony przez NBP na dzień 14 sierpnia 2012r.

Tym samym w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy również należało uznać za prawidłowe.

Ad.4

W opinii Wnioskodawcy, w informacji VAT-UE Spółka winna wykazać jako kontrahenta, przedstawiciela fiskalnego z Niemiec wewnątrzwspólnotowych, podając jego właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonane zostało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod tego kraju.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

W świetle art. 100 ust. 8 ww. ustawy o VAT informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że w informacji podsumowującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać właściwy i ważny numer kontrahenta nadany w państwie członkowskim, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod kraju, z którego jest ono dokonywane.

W przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju dokonane przez Wnioskodawcę, który wcześniej dokona importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów będzie ten sam podmiot.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawcę reprezentuje na terytorium Niemiec ustanowiony tam przedstawiciel fiskalny posiadający ważny numer nadany w państwie członkowskim. Wobec powyższego, mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej VAT UE, Zainteresowany powinien wykazać jako kontrahenta przedstawiciela fiskalnego z Niemiec podając jego właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonane zostanie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod tego kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wykazania w informacji podsumowującej, po stronie wewnątrzwspólnotowej dostawy, niemieckiego przedstawiciela fiskalnego oraz jego numer nadany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, należało uznać za prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dot. podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.