Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) w odpowiedzi na wniosek złożony dnia 27.06.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego we Włocławku postanawia stwierdzić, iż stanowisko wnioskodawcy w sprawie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 27.06.2007 r. do Urzędu Skarbowego we Włocławku wpłynął wniosek „...” Sp. z o.o. z/s we Włocławku, ul. ... w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania wypłaconego osobie zranionej płatem blachy, oderwanym z dachu wydzierżawianego pawilonu handlowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik wydzierżawia pawilon handlowy. Wichura oderwała z dachu tego pawilonu płat blachy, który zranił przechodzącą obok dziewczynkę - klientkę sklepu. Z powodu tego zranienia poszkodowana przebywała w szpitalu. Na żądanie matki poszkodowanej Spółka wypłaciła jej odszkodowanie w wysokości 2.000,00 zł. Dzierżawca pawilonu odmówił wypłaty odszkodowania, ponieważ wypadek nastąpił poza sklepem. Pawilon był ubezpieczony tylko od zawalenia, ognia i powodzi, a nie miał ubezpieczenia z tytułu OC związanej z użytkowaniem obiektu. Z uwagi na powyższe ubezpieczyciel odmówił zwrotu tego odszkodowania.

W związku z powyższym „...” Sp. z o.o. zwróciła się z zapytaniem, czy wypłacone odszkodowanie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Podatnika wypłacone odszkodowanie stanowi koszt uzyskania przychodów, ponieważ wydatek ten nie został wymieniony w art. 16 ustawy o podatku dochodowym i związany jest pośrednio z uzyskanymi przychodami z dzierżawy.

Działając na podstawie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa Naczelnik Urzędu Skarbowego we Włocławku udziela interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W niniejszej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe ani kontrola podatkowa.

Kwestię kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Jest to ustawowa definicja kosztów uzyskania przychodów, według której dokonuje się kwalifikacji wydatków ponoszonych przez podatnika jako kosztów związanych z uzyskanym przychodem. Ustawodawca w omawianym przepisie nie stawia wprost wymogu, by poniesiony koszt przyniósł bezpośrednio określony przychód, wystarczające jest bowiem jego wydatkowanie w celu uzyskania przychodu. Zatem kosztami uzyskania przychodów będą wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie, lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów. Koszty te mogą więc być bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskanym przychodem.

Zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie ukształtowany został pogląd, w myśl którego zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają wszelkie wydatki, jeżeli wykazany zostanie ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością zmierzającą do osiągnięcia przychodów. Jednocześnie podatnik musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Działalność podmiotu gospodarczego może czasami prowadzić do naruszenia dóbr innych osób i z tego tytułu może być zmuszony do ponoszenia kosztów sankcyjnych będących następstwem takiego naruszenia np. odszkodowania.

Do kosztów poniesionych w celu uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki z tytułu odszkodowań i kar umownych wypłacanych innym podmiotom, w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością z wyjątkiem tych, które ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, stanowią więc koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku z przychodami.

Ustawodawca wyłączył z grupy kosztów uzyskania przychodów szereg wydatków, które mają charakter kar i sankcji. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 16, 19 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów następujące kary i odszkodowania:

• jednorazowe odszkodowania z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w wysokości określonej przez właściwego ministra oraz dodatkowa składka ubezpieczeniowa w przypadku stwierdzenia pogorszenia warunków pracy;

• kary, opłaty i odszkodowania z tytułu nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska i niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz odsetek od tych zobowiązań;

• kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Oznacza to, że kary umowne i odszkodowania z innych tytułów niż wymienione w tym przepisie, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. Przewidziany w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych katalog wyłączeń nie obejmuje odszkodowania wypłaconego osobie zranionej w wyniku zdarzenia opisanego w przedstawionym stanie faktycznym.

Wprawdzie wydatek poniesiony na wypłacone odszkodowanie nie może zostać bezpośrednio powiązany z osiągniętymi przez podatnika przychodami, jednak można przyjąć, że jest to koszt poniesiony w celu zabezpieczenia źródła przychodów. Chodzi tutaj o przychody uzyskiwane z tytułu dzierżawy pawilonu handlowego, z którego został oderwany płat blachy raniący dziewczynkę - klientkę sklepu.

Dokonując zatem oceny stanu faktycznego i prawnego należy uznać, że ww. wydatek poniesiony przez „...” Sp. z o.o. spełnia w świetle art. 15 ust. 1 warunki do uznania go za koszt uzyskania przychodu i jednocześnie nie podlega ograniczeniom przewidzianym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując należy stwierdzić, że przedmiotowe odszkodowanie wypłacone osobie zranionej podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego we Włocławku postanawia uznać stanowisko „...” Sp. z o.o. za prawidłowe.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu i stanu prawnego obowiązującego w chwili wydania interpretacji.

Ponadto informuję, że w świetle art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże ona natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej uchylenia lub zmiany.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa na postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, składane za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego we Włocławku.