Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew stwierdza co następuje:

W zakresie kosztów uzyskania przychodów

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm./ kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wynika z powyższego, że za koszt uzyskania przychodów mogą być uznane tylko takie wydatki, które bezpośrednio służą osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Według utrwalonego w orzecznictwie poglądu istotna jest relacja, że bez danego wydatku spodziewany racjonalnie skutek w postaci określonego przychodu nie mógłby wystąpić.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, zakupiony lokal ma służyć na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Kosztami uzyskania przychodu w tym przypadku będą więc wszelkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z użytkowaniem tego lokalu.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na postawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 8 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W zakresie amortyzacji lokalu

W myśl art. 22c pkt. 2 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podatnik może podjąć decyzję o amortyzowaniu m.in. lokalu mieszkalnego, gdy jest jego właścicielem lub współwłaścicielem i wykorzystuje go do prowadzenia działalności gospodarczej (w części wykorzystywanej na ten cel) lub wynajmuje albo wydzierżawia go na podstawie stosownej umowy.

Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą ustalić wartość początkową budynku lub lokalu mieszkalnego według jednej z dwóch metod:

- zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 22g ust. 1-9 updof lub

- zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 22g ust. 1-9 updof lub

W obu przypadkach prawidłowo wyliczone odpisy amortyzacyjne, tj. zgodnie z cytowanymi przepisami, stanowić będą koszt uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew postanawia jak w sentencji.