Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki otrzymanego dnia 27.12.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku złożonym dnia 27.12.2006 r., wynika, iż Spółka zawarła z innym podmiotem umowę podnajmu pawilonu handlowego. Na mocy tej umowy wynajmujący, czyli spółka Podatnik oddał kontrahentowi w podnajem pomieszczenia sklepowe wraz z całym wyposażeniem sklepowym. Podnajemca zobowiązał się do płacenia miesięcznego czynszu a ponadto do zapłacenia „odstępnego” w zamian za rezygnację z prowadzenia sklepu w wydzierżawionym obiekcie. Odstępne miało być płatne w ratach wg załącznika do umowy. Na potwierdzenie obciążenia kontrahenta kwota odstępnego Spółka wystawiła notę obciążeniową opiewająca na cała kwotę odstępnego. Spółka uznała przychód z tytułu odstępnego za należny, choćby nie otrzymany i zaliczyła kwotę odstępnego do przychodów podatkowych w roku 2002 r.

W przedstawionym wniosku Spółka pyta: „ w którym momencie Spółka powinna wykazać przychody netto z tytułu odstępnego (w kwocie brutto minus należny podatek):

• czy w momencie otrzymania pierwotnego obciążenia notą tj. w roku 2002 (tj. czy należy dokonać korekty zeznania CIT-8 za ten rok o kwotę należnego VAT, czyli obniżyć przychody)
• czy w okresach, w których wykazano obrót w podatku VAT (tj. zgodnie z terminem otrzymania rat, nie później niż termin płatności poszczególnych rat)
• czy w momencie faktycznego otrzymania poszczególnych rat odstępnego.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki postąpiła ona prawidłowo wykazując przychód z tytułu odstępnego w roku 2002, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako przychód związany z działalnością gospodarczą, należny, choćby nie został jeszcze faktycznie otrzymany, lecz zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ww. ustawy, powinna dokonać obniżenia wykazanych w 2002 r. przychodów o kwotę należnego VAT.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz pytania Spółki, Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust 3 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 Nr 54 poz. 654 ze zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1. wykonano usługę, zbyto prawo majątkowe lub
2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3. otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Odstępstwo od powyższej zasady unormowane zostało w art. 12 ust. 3c i ust. 3d, które odnoszą się do przychodów z tytułu najmu, dzierżawy, leasingu lub innych o podobnym charakterze oraz do usług świadczonych w sposób ciągły.

Przepis art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że za przychody z tytułu umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze uważa się przychody należne określone na dzień, w którym należności wynikające z tych umów stają się wymagalne.

W przedmiotowej sprawie kluczowe jest określenie przychodów należnych. W wyroku Sadu Najwyższego (wyrok z 26.03.1993 r., sygn. akt III ARN 6/93; publ. POP 1994/3) czytamy: „Należne przychody to te, które wynikają ze źródła przychodów jakie stanowi działalność gospodarcza – i stały się w jej następstwie należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano”.

Pojęcie przychodów należnych oznacza więc kwoty należne, których wydania podatnik może żądać. Nie ma znaczenia natomiast fakt, czy podatnik przychody otrzymał. Spółka powinna więc wykazać przychody jako należne w dacie płatności (wymagalności) rat określonych w załączniku do umowy.

Odnosząc się do kwestii zaliczenia należnych kwot do przychodów w kwotach obniżonych o należny podatek od towarów i usług, należy stwierdzić, iż zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Celem art. powyższego przepisu było to, aby do podstawy opodatkowania zaliczać rzeczywistą wartość należności za usługę wynajmu (wartość netto), a nie wartość powiększoną o podatek od towarów i usług (wartość brutto). Podatek ten jest bowiem należnością Skarbu Państwa, natomiast podmiot wykonujący usługę opodatkowana tym podatkiem jest tu tylko pewnego rodzaju pośrednikiem pomiędzy usługobiorcą - faktycznie ponoszącym tę daninę - a budżetem. Nie jest to zatem realnie uzyskany przychód usługobiorcy.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik tut. Urzędu nie podzielił stanowiska Spółki wyrażonego we wniosku z dnia 27.12.2006 r. i stwierdza, że stanowisko to jest nieprawidłowe.