P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa / Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz.60 ze. zm. / po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29.01.2007 (data wpływu) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącej ustalenia kosztów uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży nieruchomości, której zakup był częściowo sfinansowany dotacją celową, postanawia uznać, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1.Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę:
Spółka cywilna – której wspólnikiem jest Wnioskodawca - nabyła w 2003 roku grunt na którym wybudowała budynek biurowy wraz z magazynem, jednocześnie starając się o dotacje z funduszu SAPARD. Dotacja ta wpłynęła w 2005 roku, od tego momentu amortyzacja nieruchomości jest rozliczana proporcjonalnie (udział procentowy otrzymanej dotacji do kosztu wytworzenia nieruchomości), w związku z czym, część amortyzacji stanowi koszt uzyskania przychodu, natomiast pozostała część nie jest kosztem uzyskania przychodu.

2.Przedmiot interpretacji:
Wnioskodawca zamierza sprzedać całą nieruchomość w 2007 roku. Czy w związku ze sprzedażą kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość, czy też wartość budynku pomniejszona o dotacje?

3.Stanowisko Wnioskodawcy:
Zgodnie z art 24 ust.2 pkt 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z odpłatnego zbycia środków trwałych jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt1, dokonanych od tych środków. Zatem kosztem uzyskania przychodu jest cała niezamortyzowana wartość budynku (wartość początkowa minus dotychczasowe odpisy) – bez pomniejszania jej o część sfinansowaną dotacją.

4.Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit.a Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm./ przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą . W związku z tym przychód uzyskany ze sprzedaży środka trwałego należy wliczyć do przychodów z działalności gospodarczej.

Dochód ze sprzedaży środków trwałych częściowo sfinansowanych dotacją ustala się według zasad ogólnych dotyczących środków trwałych.

Zatem zgodnie z art. 24 ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, tj. środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej - jak słusznie zauważa wnioskodawca - jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków trwałych.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów, nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych ale wydatki te, zmniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt1 ustawy, stają się kosztem uzyskania przychodu w momencie ich odpłatnego zbycia.
Powołany przepis art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy odnosi się do sumy odpisów amortyzacyjnych tj. obejmują również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe i w związku z tym postanowił jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji Podatkowej, służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wieliczce w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.