POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku bez znaku z dnia 18.07.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 21.07.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W złożonym wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca (Spółka) przedstawił następujący stan faktyczny.
Spółka podjęła działania zmierzające do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej (SSE) na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych. W związku z powyższym Spółka zaangażowała się w proces nabywania nieruchomości zlokalizowanej na terenie SSE, którą po jej nabyciu należy zaliczyć do aktywów trwałych Spółki i uznać za wykorzystywaną do celów powyżej wspomnianej działalności gospodarczej. Nieruchomość spełnia przesłanki do uznania jej, po nabyciu przez Spółkę, za środek trwały Spółki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niepodlegający amortyzacji zgodnie z art. 16c pkt 1 ww. ustawy. Ponieważ w przedmiotowym przypadku wyższą kwotą kosztów są koszty nowej inwestycji, a nie koszty dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, stosownie do § 3 ust. 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004 r. w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej dopuszczalną wielkość pomocy wylicza się w oparciu o  § 3 ust. 1 pkt 1, a nie w oparciu o  § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia. Spółka doszła do wniosku, że ekonomicznie uzasadnione jest, aby oprócz wykonywania na terenie SSE działalności gospodarczej objętej zakresem zezwolenia, polegającej na świadczeniu usług informatycznych, Spółka wykonywała również na terenie SSE działalność gospodarczą, która nie jest objęta zakresem zezwolenia, w szczególności, aby świadczyła usługi najmu dzierżawy, i tym podobnych umów dotyczących pomieszczeń Spółki wraz z wyposażeniem tych pomieszczeń w budynku, który Spółka wzniesie na nieruchomości i w którym umieści ruchomości (środki trwałe podlegające amortyzacji). Spółka podkreśla, że podstawowym przeznaczeniem budynku, z punktu widzenia strategii Spółki, będzie zlokalizowanie w nim działalności objętej zezwoleniem, czyli usług informatycznych (PKWiU 72), które stanowią istotę działalności Spółki. Jednakże Spółka jest przekonana, że powiększenie budynku o dodatkową kubaturę, ponad kubaturę wymaganą do świadczenia usług informatycznych, pozwoli Spółce wygenerować dodatkowe przychody, co oznacza dywersyfikację źródeł przychodu, a przez to minimalizację ryzyka gospodarczego.

W związku z powyżej przedstawionym stanem faktycznym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy świadczenie przez Spółkę, za pomocą budynku wzniesionego na nieruchomości, która to nieruchomość znajduje się na terenie SSE, oraz za pomocą ruchomości zlokalizowanych w budynku, usług najmu, dzierżawy itp. wyposażonych pomieszczeń, które to usługi nie mogą być objęte zezwoleniem, jest podstawą do ograniczania w jakimkolwiek zakresie traktowania wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie nieruchomości, nabycie ruchomości oraz na wybudowanie budynku jako wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu  § 6 w związku z § 3 ww. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej, będących podstawą do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Spółki świadczenie przez Spółkę za pomocą budynku wzniesionego na nieruchomości, która to nieruchomość znajduje się na terenie SSE, oraz za pomocą ruchomości zlokalizowanych w budynku, usług najmu, dzierżawy itp. wyposażonych pomieszczeń, które to usługi nie mogą być objęte zezwoleniem, nie jest podstawą do ograniczania w jakimkolwiek zakresie traktowania wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie nieruchomości, nabycie ruchomości oraz na wybudowanie budynku jako wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu  § 6 w związku z § 3 rozporządzenia w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej, będących podstawą do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W obszernym uzasadnieniu wniosku Spółka w szczególności powołuje literalną (gramatyczną) wykładnię przepisów § 6 w związku z § 3 ww. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej, odnosząc się również do wykładni celowościowej obowiązujących przepisów dotyczących inwestowania na terenie specjalnych stref ekonomicznych.

Odpowiadając na powyższe zapytanie Naczelnik tut. Urzędu, stwierdza, co następuje.
Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (...), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Z treści art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.) podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Na podstawie art. 4 ust. 1 oraz ust. 5 ww. ustawy, Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki uzgodniony z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego, ustanawia strefę w drodze rozporządzenia i określa wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1.

W § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004 r. w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 220, poz. 2232 ze zm.), wydanego na podstawie art. 4 ust. 1 i art. 5a ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, określono, że pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:
1)kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6, 7 i 8, lub
2)tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
Przez nową inwestycję należy rozumieć, według § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części. Nie jest dopuszczalna pomoc przeznaczona na inwestycje odtworzeniowe (§ 3 ust. 5 rozporządzenia).
Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, w myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:
1)zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2)rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych
- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.
Ww. przepis, który znajduje zastosowanie w odniesieniu do stanu faktycznego wynikającego ze złożonego wniosku określa zatem następujące warunki do uznawania wydatków za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą:
1)muszą to być koszty inwestycji,
2)poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
3)poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4)przeznaczone na cele określone w pkt 1 i 2,
5)wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w  § 3 rozporządzenia.
Jak wynika ze złożonego wniosku Spółki przedmiotowe wydatki będą spełniać powyższe warunki.

Uwzględniając treść obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że dopuszczalna wysokość zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, realizowanego przez uzyskiwanie dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE, określonej w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, wynika z zasad określonych w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004 r. w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 220, poz. 2232 ze zm.). Przytoczona wyżej treść przepisów ww. rozporządzenia, w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego w złożonym przez Spółkę zapytaniu, prowadzi do wniosku, że wydatki, o których mowa w tym zapytaniu stanowią podstawę do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
W dacie złożenia zapytania w sprawie objętej wnioskiem nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie ul. Wadowicka 10 za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia. Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania (50 gr za każdy załącznik).