POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14 a, art. 14 b § 1-4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr. 8 poz. 60 ze zm.) w odpowiedzi na wniosek Strony znak NG/3556/07 z dnia 28.06.2007 roku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczącej możliwości obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia a następnie przekazania gadżetów na cele reprezentacji- postanawiam uznać przedstawione we wskazanym wniosku stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.06.2007 r. wpłynął do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka zajmuje się produkcją słodyczy. W ramach promocji marki oraz produktów ponosi wydatki na szereg działań marketingowych, m.in. sprzedaż promocyjną. Na potrzeby sprzedaży promocyjnej Spółka dokonuje zakupu różnego rodzaju gadżetów. Niektóre z gadżetów opatrzone są logo firmy, np.: długopisy, kalendarze, podkładki pod mysz do komputerów, kubki, filiżanki, czapeczki, koszulki polo, ręczniki, teczki konferencyjne, pojemniki na cukierki, niektóre zaś nie posiadają logo, np.: zegarki męskie i damskie, portfele męskie i damskie, piórniki z wyposażeniem, zawieszki srebrne, obrusy, ręczniki.Wnioskujący wskazuje, że w praktyce nie zawsze udaje się w ramach sprzedaży promocyjnej rozprowadzić wśród klientów wszystkie gadżety. W takim przypadku, po zakończonej kampanii sprzedaży promocyjnej, pozostałe gadżety wręczane są kontrahentom oraz klientom indywidualnym (detalistom). Dotyczy to zarówno gadżetów opatrzonych logo firmy jak i bez logo.

Na tle powyższego stanu faktycznego Strona pyta czy nieodpłatne przekazanie różnego rodzaju gadżetów opatrzonych logo firmy, jak i bez logo w okolicznościach, które stanowią reprezentację w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie uprawniało Spółkę- w świetle art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług- do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów?

Zdaniem Podatnika w przypadku przekazania towarów na cele reprezentacyjne ma on prawo wyboru sposobu rozliczenia podatku od towarów i usług, tj:

1. może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i opodatkować nieodpłatne przekazanie towarów na cele reprezentacji;
2. może nie dokonywać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i nie opodatkowywać nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji.
   

W sytuacji, gdy Spółka dokona wyboru sposobu rozliczenia określonego w pkt 1, podatek należny z tytułu opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów- w ocenie Podatnika- będzie stanowił koszt uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit b tiret 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodu podatek należny w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.

Tut. Organ podziela stanowisko Strony w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z powyższego wynika, że co do zasady opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów. Ustawodawca zrównał jednak dla celów podatku od towarów i usług z odpłatną dostawą towarów niektóre czynności nieodpłatne. I tak, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
   

–jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie z powyższym, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega nie tylko odpłatna dostawa towarów ale również wszelkie nieodpłatne przekazanie towarów, o ile podatnikowi przy nabyciu tych towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części. Jednakże ust. 3 cyt. art. 7 stanowi, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W myśl przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. Z 2000 r. Nr 54 poz. 564 ze zm) wydatki poniesione na cele reprezentacji nie są kosztem uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 28). Unormowanie to ma zasadnicze znaczenie na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT formułuje bowiem ogólną zasadę, zgodnie z którą, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jak wskazano wyżej art. 88 ust. 1 pkt. 2 formułuje ogólną zasadę, od której jednak ustawodawca przewidział wyjątki. Zgodnie z ust. 3 pkt 3 powołanego art. 88, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane. Z przepisu tego wynika, że Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia lub wytworzenia towarów, które następnie nieodpłatnie przekazuje, bez względu na to, że nie stanowią one kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, jeżeli czynności te zostaną przez niego opodatkowane.

Aby uznać nieodpłatne przekazanie towarów za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, w stosunku do nabywanych towarów, które następnie są przedmiotem tej czynności musi przysługiwać Podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego. Oznacza to, iż podatnik w przypadku nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji może to prawo kształtować sam. Zgodnie bowiem z cyt. wyżej art. 88 ust. 3 pkt 3 prawo to powstanie dopiero w sytuacji, w której podatnik zdecyduje, że czynność tę opodatkuje podatkiem należnym.

W przypadku więc nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji Spółka ma prawo wyboru sposobu rozliczenia podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe postanawiam jak w sentencji.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).