Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Pani z dnia 25.06.2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie podatku od spadków i darowizn od zniesienia współwłasności nieruchomości stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 25.06.2007 r., zwróciła się Pani do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji m.in. w zakresie podatku od spadków i darowizn od zniesienia współwłasności nieruchomości.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Panią we wniosku wynika, że na mocy aktu notarialnego z dnia 26.01.1995 r., była Pani w udziale do 1/2 części współwłaścicielką gospodarstwa rolnego położonego w Nikielkowie, gm. Barczewo, w skład którego wchodziła nieruchomość gruntowa o obszarze 10 ha 38 arów, budynek mieszkalny oraz budynki gospodarcze. Wchodzące w skład ww. gospodarstwa rolnego grunty, po kilku latach od jego nabycia, podzielono na działki o mniejszych powierzchniach. Część z wydzielonych działek w planach zagospodarowania przestrzennego gminy została przeznaczona pod zabudowę mieszkalno-usługową, część na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości sąsiednich, część na drogi wewnętrzne. Wyodrębniono również działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi.

W latach 2000-2006 część z wydzielonych działek współwłaściciele zbyli, przy czym w przypadku działek stanowiących drogi wewnętrzne ustanowiona została nieodpłatna służebność gruntowa. Po sprzedaży w ww. okresie części działek, na dzień 27.04.2007 r. współwłaściciele pozostali w posiadaniu działek o łącznej powierzchni 7,3745 ha i budynków. W podanym wyżej dniu współwłaściciele dokonali podziału nieruchomości znosząc częściowo jej współwłasność. W Pani ocenie, wartości nieruchomości przypadających na każdego ze współwłaścicieli były równe, stąd też żaden ze współwłaścicieli nie nabył nieruchomości ponad wartość przysługującego mu udziału we współwłasności. Powyższe spowodowało, że z tytułu częściowego zniesienia współwłasności nie ustalono spłat i dopłat. Z pisma wynika ponadto, że w dotychczasowej współwłasności pozostawiono jeszcze 3 działki o obsz. 0,5283 ha stanowiące drogi wewnętrzne.

W Pani przekonaniu, wyrażonym we wniosku, zniesienie współwłasności nieruchomości, jeśli żaden ze współwłaścicieli nie nabył nieruchomości ponad wartość przysługującego mu udziału we współwłasności nie wystąpi konieczność zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie stanowisko Pani w tej sprawie uznaje za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (jt. Dz.u. z 2004 r., nr 142, poz. 1514 ze zm.), podatkowi podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem między innymi nieodpłatnego zniesienia współwłasności, a zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 15 zwalnia się od tego podatku, w przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności, nabycie przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej. Podstawę opodatkowania, stosownie do art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Natomiast z treści ust. 6 tegoż artykułu wynika, że przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy lub praw majątkowych, w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przed jej zniesieniem przysługiwał nabywcy. Mając na uwadze obie regulacje, należy uznać iż art. 7 ust. 6 powinien być stosowany łącznie z przepisem art. 7 ust. 1.

Z powyższego wynika, że w przypadku zniesienia współwłasności pomiędzy osobami nie zaliczonymi do I grupy podatkowej, pierwszą czynnością jest ustalenie wartości rynkowej przedmiotu zniesienia współwłasności, następnie jego czystej wartości i dopiero mając na względzie art. 7 ust. 6 cytowanej ustawy, możliwe jest ustalenie czy współwłaściciele, w drodze zniesienia współwłasności, nie nabyli nieruchomości o wartości przewyższającej dotychczasowe udziały we współwłasności. Jeżeli wynik obliczeń dokonanych przez Wnioskodawcę w wyżej podany sposób wskazał, iż żaden ze współwłaścicieli nie nabył nieruchomości ponad wartość przysługującego mu udziału we współwłasności, prawidłowe jest stanowisko, że nie wystąpi konieczność zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja, stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, nie jest wiążąca dla podatnika (...). Jest natomiast w myśl art. 14b § 2 tej ustawy wiążąca dla organów podatkowych i organu kontroli skarbowej, właściwych dla wnioskodawcy, do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z zapisem art. 222 wyżej cytowanej ustawy w związku z art. 239 - Ordynacja podatkowa, winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.