P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 i § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 27 czerwca 2007 r. (z datą wpływu do tutejszego Urzędu w dniu 29 czerwca 2007 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Spółki za nieprawidłowe w zakresie pytania oznaczonego nr 2 w części dotyczącej możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków na przedmioty nieoznaczone logo Spółki.

U Z A S A D N I E N I E

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest wydawcą miesięcznika “M”- wydanie polskie. Tytuł ten kierowany jest do pracowników podmiotów gospodarczych wysokiego szczebla, w szczególności do kadry zarządzającej spółek kapitałowych. Wydawnictwo uzyskuje przychody ze sprzedaży magazynu (głównie w formie prenumerat) oraz z publikowanych na łamach miesięcznika reklam i ogłoszeń, jak również uzyskuje przychody z organizowanych wokół czasopisma sympozjów, spotkań, imprez itp. Z uwagi na specjalistyczny charakter miesięcznika i wąską grupę odbiorców, wydawnictwo prowadzi aktywną politykę marketingową, polegającą na promowaniu tytułu jako miesięcznika o wysokim stopniu profesjonalizmu, prezentującego konkurencyjną ofertę w zakresie usług reklamowych oraz przynoszącego korzyści stałym prenumeratorom, czytelnikom i kontrahentom.

1. W ramach powyższej strategii podejmowane są m.in. działania w postaci łączenia z ofertą prenumeraty miesięcznika faktu otrzymania upominków (prezentów) dla prenumeratorów. W ich wyniku prenumeratorzy otrzymują wraz z prenumeratą “M” drobne upominki w różnorodnej postaci. Fakt otrzymania prezentu (upominku) od wydawnictwa w przypadku zamówienia prenumeraty jest znany potencjalnym prenumeratorom przed złożeniem zamówienia. Wydawnictwo eksponuje tą informację w sposób szczególny w ofercie dla prenumeratorów (wytłuszczony druk, odmienna czcionka, odpowiednie umieszczenie w tekście oferty pozwalające na łatwe zauważenie). Upominki są przekazywane za każde opłacone zamówienie prenumeraty.

2. Ponadto Spółka przekazuje kontrahentom (zlecającym zamieszczenie reklam w “M”) za pośrednictwem biura reklamy, wraz z ofertami promocyjnymi, upominki w postaci książek, piór, zegarków, talerzy, kosmetyków. Prezenty (upominki) w większości oznaczone są logo “M”. Przekazywanie upominków odbywa się w ramach akcji promocyjnych biura reklamy, polegających na skierowaniu do “reklamodawców” atrakcyjnej oferty na świadczenie usług reklamowych. Akcje te przeprowadzane są z okazji świąt i uroczystości m.in. Dnia Kobiet, Świąt Bożego Narodzenia, Dnia Wiosny.

3. Spółka organizuje również gale wieńczące konkursy i plebiscyty na:

• Puchar Menadżera - tytuł przyznawany dla menadżerów wyższego szczebla, którzy uprawiają sport i mają zasługi w promocji sportu. Jest osiem kategorii nagrody: golf, tenis, squash, żeglarstwo, narciarstwo, strzelectwo, maraton, sporty motorowe. Przy jego organizacji Spółka współpracuje ze związkami sportowymi w każdej z ośmiu kategorii. Zarządy tych związków promują kandydatury osób spełniających kryteria. Ostatecznie decyzję w sprawie przyznania pucharu podejmuje jury, w którego skład wchodzą szefowie zawiązków sportowych i przedstawiciele “M”.

• Dyrektora Finansowego Roku - konkurs związany tematycznie z miesięcznikiem. Warunkiem przystąpienia do konkursu jest wypełnienie ankiety z danymi i przesłanie jej do Centrum im. Adama Smitha, który jest merytorycznie odpowiedzialny za analizę zgłoszeń. Konkurs jest promowany w mediach poprzez mailingi zachęcające do wzięcia w nim udziału. Zakończony jest wręczeniem nagrody dla osoby najlepiej zarządzającej finansami. Ostateczną decyzję o przyznaniu tytułu i nagrody podejmuje Kapituła, której przedstawieni są najlepsi kandydaci, po przeprowadzonej analizie Centrum im. Adama Smitha. Jest jedna nagroda główna z tytułem Dyrektora Finansowego Roku i dwa wyróżnienia.

• TOP Managera - nagroda dla prezesów spółek giełdowych, którzy przyczynili się do wzrostu wartości akcji. Kandydaci są wybierani na podstawie analizy danych spółek giełdowych prowadzonej przez K., która jest merytorycznie odpowiedzialna za wybór laureatów.

Podczas gali kończącej, połączonej z wręczeniem nagród i przyznaniem tytułów, w możliwie największym stopniu eksponowane jest logo tytuł “M”, rozdawane są egzemplarze magazynu oraz oferty prenumerat miesięcznika. Na wszystkie gale zapraszane są osoby, które stanowią docelową grupę odbiorców wydawnictwa (czytelnicy i potencjalni czytelnicy). W związku z organizacją tych imprez wydawnictwo ponosi koszty z tytułu wynajmu pomieszczeń, nagród dla laureatów, zaproszonych prelegentów oraz cateringu.

W świetle powyższego stanu faktycznego, Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie w stosunku do wydatków poniesionych przez Spółkę na:

1) upominki (dodatki) przekazywane prenumeratorom w związku z zaprenumerowaniem “M”,

2) upominki przekazywane stałym kontrahentom (podmiotom zlecającym zamieszczenie reklamy w “M") podczas akcji promocyjnych,

3) organizację spotkań (konferencji, imprez), w szczególności wydatków na wynajęcie pomieszczeń, catering, nagrody?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał zastosowania w stosunku do kosztów ponoszonych na zakup upominków (dodatków) przekazywanych prenumeratorom w związku z zaprenumerowaniem “M”, upominków przekazywanych kontrahentom (zamieszczającym reklamy w “M") podczas akcji promocyjnej oraz wydatków poniesionych w celu organizacji spotkań (konferencji, imprez) przez “M”, w szczególności wydatków poniesionych na wynajęcie pomieszczeń, catering, nagrody.

Według Spółki, w/w działania nie mają charakteru wystawności czy okazałości, lecz stanowią ogólnie przyjęte na rynku zasady współpracy ze stałymi kontrahentami. Dotyczy to zarówno prenumeratorów, reklamodawców, jak i spotkań orgnizowanych na koniec plebiscytów.

Ad. 1. Zdaniem Spółki, nie można mówić o reprezentacji, gdy celem wręczenia upominku jest skłonienie potencjalnego nabywcy (kontrahenta) do zakupu. Dodatek dołączany przez Spółkę do egzemplarzy “M” prenumeratorom ma uatrakcyjnić przedstawianą przez Wnioskodawcę ofertę prenumeratorską. Powyższe działanie ma na celu zwiększenie przychodów z prenumerat, które stanowią znaczącą pozycję wśród ogólnych wpływów wydawnictwa, a przede wszystkim pozwalającą na stabilne planowanie przyszłej działalności. Przekazywanie upominków prenumeratorom jest działaniem marketingowym, które sprowadza się do powstania po stronie prenumeratora przeświadczenia, że w wyniku zamówienia prenumeraty otrzyma prezent, czyli uzyska coś “za darmo”, chociaż faktycznie nie jest to za darmo. Fakt przyznania upominku jest znany potencjalnemu prenumeratorowi. Może on wybrać rodzaj upominku spośród kilku zaoferowanych. Tym samym, zdaniem Spółki, dodawanie upominków do prenumerat ma bezpośredni wpływ na wielkość przychodów ze sprzedaży czasopisma. Zdaniem Spółki, wydatki na zakup upominków nie mają cech reprezentacji i podlegają w całości zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Ad. 2. Według Wnioskodawcy, charakteru reprezentacji nie będzie miało również przekazywanie kontrahentom świątecznych upominków (książek, piór, zegarków, talerzy, kosmetyków) opatrzonych w większości logo. Zdaniem Spółki, są to upominki informacyjno-promocyjne i są one elementem działań marketingowych, których celem jest zainteresowanie kontrahentów (reklamodawców). Według Podatnika, sensem podejmowanej przez niego akcji jest wykorzystanie zwiększonej aktywności reklamowej wiążącej się z okresem świąt (a także innego rodzaju zwyczajowych uroczystości jak Dzień Kobiet, pierwszy dzień wiosny). Spółka stwierdza, że w owym okresie kontrahenci zlecają większą liczbę reklam. W/w działania nie mają na celu poprawienia wizerunku wydawnictwa, lecz dążą do zwiększenia zainteresowania kontrahentów możliwościami, jakie daje promocyjna oferta biura reklamy i dlatego można im przypisać w pełni walor promocyjny. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na zakup upominków mają bezpośredni związek z przychodami oraz pozwalają Spółce wyróżnić się na tle innych ofert konkurencyjnych wydawnictw. Zdaniem Spółki, dzięki w/w działaniom jej oferta spotyka się z większym zainteresowaniem ze strony potencjalnych kontrahentów, co przekłada się w sposób bezpośredni na poziom przychodów uzyskiwanych z działalności reklamowej.

Ad. 3. Zdaniem Wnioskodawcy, celem organizowanych plebiscytów jest dotarcie do docelowej grupy czytelników miesięcznika, czyli przedstawicieli wyższej kadry zarządzającej przedsiębiorstwami. Działanie to ma więc charakter reklamowy i poznawczy. Na organizowanych przez wydawnictwo imprezach wieńczących plebiscyty główny nacisk kładzie się na zaprezentowanie uczestnikom tytułu “M”. Odbywa się to poprzez rozmieszczenie w najbardziej widocznych punktach banerów, plakatów reklamowych, prospektów. Z uwagi na specyficzną grupę odbiorców, do których utrudniony jest bezpośredni dostęp, organizacja plebiscytów zakończonych galami stanowi najefektowniejszy sposób prezentacji i promocji “M”.

Według Spółki, w przypadku gal wieńczących plebiscyty występuje reklama towaru (miesięcznik), reklama usługi (usługi reklamowe “M”) oraz reklama marki (tytuł miesięcznika). W wyniku spotkań i konferencji organizowanych w ramach konkursów, Spółka pozyskuje nowych prenumeratorów spośród uczestników. Natomiast dotychczasowi kontrahenci są w ten sposób zachęcani do zacieśniania kontaktów z wydawnictwem. Zdaniem Spółki, jest to dowód na bezpośredni związek wydatków poniesionych na organizację tych spotkań z uzyskanym przychodem.

W związku z organizacją gali Spółka ponosi koszty wynajmu pomieszczeń, cateringu oraz nagród. Zdaniem Wnioskodawcy, stanowią one części składowe wydatków ponoszonych na organizację imprezy i stanowią koszt bezpośredni. Według Spółki, w przypadku zamawianego cateringu nie ponosi ona wydatków na reprezentację, bowiem poczęstunek podczas gali wieńczącej konkurs czy plebiscyt jest normalnym elementem tego typu uroczystości. Poniesienie wydatków na poczęstunek uczestników spotkań jest konieczne ze względu na kilkugodzinny czas trwania gali. Zdaniem Wnioskodawcy, udział większości uczestników w tego typu imprezie bez zapewnienia poczęstunku nie byłby możliwy, ponieważ mało kto zgodziłby się na przybycie na długie (kilkugodzinne) spotkanie nie zapewniające posiłku, a w razie przybycia przedwcześnie opuściłby galę. W przypadku braku cateringu, cel promocyjno-reklamowy nie byłby osiągnięty. Zamiast promocji marki, usług i magazynu, a w konsekwencji zwiększenia przychodów, uzyskałoby się odwrotny skutek - zniechęcenie i rozczarowanie po stronie potencjalnych czytelników.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, uznając stanowisko Spółki za nieprawidłowe w zakresie części pytania oznaczonego nr 2, informuje co następuje:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów", zawartego w w/w art. 15 ust. 1 updop, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem, że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

• są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 updop.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Powyższy przepis nie definiuje pojęcia “reprezentacja”.

Termin ten w znaczeniu języka potocznego to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Zachowywać się reprezentatywnie to postępować w sposób okazały, wytwornie, wystawnie (Słownik języka polskiego PWN, pod red. M. Szymczyka).

Wydatki na reprezentację to takie wydatki, jakie ponosi podatnik w celu wywołania jak najkorzystniejszego wrażenia.

Podobnie jak reklama, celem reprezentacji jest promowanie danego podmiotu, jednak reklama zmierza do przedstawienia towarów (usług) oraz nakłonienia osób do ich zakupu, a wydatki na reprezentację pośrednio promują podmiot gospodarczy poprzez stworzenie pozytywnego wizerunku firmy.

Tym samym należy stwierdzić, że reprezentacja będzie miała miejsce w sytuacji, gdy wręczane prezenty (upominki) nie będą bezpośrednio wskazywały na daną spółkę lub nie będą nakłaniały do zakupu jej towarów lub usług (np. brak logo spółki lub jej marki na prezencie lub logo umieszczone w niewidocznym miejscu).

Przekazywane przez Spółkę z okazji różnego rodzaju świąt upominki (prezenty) nie opatrzone logo tytułu bądź z logo zamieszczonym w słabo widocznym miejscu nie posiadają cech odpowiednich dla przedmiotów reklamowych. Przekazywane pióra, książki, zegarki, talerze oraz kosmetyki bez wyeksponowanego logo miesięcznika nie są nośnikiem informacji o czasopiśmie ani o usługach świadczonych przez Spółkę. W żaden sposób nie jest prezentowany tytuł miesięcznika i tym samym nie ma przekazu nakłaniającego kontrahenta do dokonania prenumeraty bądź umieszczenia reklamy w czasopiśmie.

Wręczanie w/w prezentów powoduje powstanie pozytywnego wizerunku Spółki, jednak nie nakłania samo w sobie do dokonania zakupu jej towarów lub usług. W związku z powyższym, w omawianej sytuacji spełniona jest dyspozycja art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup prezentów (upominków), które nie mają zamieszczonego logo tytułu czasopisma bądź mają je umieszczone w miejscu słabo widocznym. Zdaniem Naczelnika tutejszego organu podatkowego, wręczanie z okazji świąt czy innych uroczystości kontrahentom Podatnika upominków pozbawionych logo firmy mieści się właśnie w kategorii kosztów reprezentacji. W ten bowiem sposób Podatnik poprawia swój wizerunek zawodowy w branży jako podmiotu dbającego o swoich kontrahentów, pamiętającego o nich i liczącego na ich zainteresowanie. Spółka tworząc wizerunek najlepszej i przyjaznej kontrahentom firmy kreuje w ten sposób swoją silną pozycję zawodową w branży. Fakt, że powyższym działaniom można przypisać także charakter promocji oferty Spółki, nie pozbawia przedmiotowych wydatków ich głównej roli, jaką mają pełnić, tj. wyrażenie jako podstawowego celu pamięci i zainteresowania kontrahentem, co wiąże się z dobrym zaprezentowaniem wizerunku Spółki, a nie z zachęceniem kontrahenta do zakupu miejsca reklamowego w czasopiśmie. Każde działanie reprezentacyjne podmiotu gospodarczego związane z prowadzoną działalnością ma na celu zachęcenie do skorzystania z usług tego podmiotu (a więc osiągnięcie przez podatnika w przyszłości przychodu), jednakże na podstawie przepisu szczególnego do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy, tego rodzaju koszty reprezentacyjne nie podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie orzekł jak w sentencji.

W odniesieniu do pytań oznaczonych nr. 1 i 3 oraz części pytania oznaczonego nr. 2 interpretacja zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.

Zawarta w niniejszym postanowieniu interpretacja odnosi się do przedstawionego przez Podatnika we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

W związku z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, jednakże jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do momentu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu oraz uzasadnienie przyczyn uznania interpretacji zawartej w niniejszym postanowieniu za niewłaściwą.