INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2007 (data wpływu 24 września 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości, nabytej w drodze spadku, wydzielonej z części gospodarstwa rolnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2007r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości, nabytej w drodze spadku, wydzielonej z części gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Strona jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. W drodze spadku w dniu 17 listopada 2001r. na podstawie testamentu ustanowionego w drodze aktu notarialnego oraz spadku ustawowego po mamie zmarłej w dniu 2 listopada 2004r. posiada udział we współwłasności nieruchomości, która stanowiła gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 46 (1) Kodeksu cywilnego, położonej w W. Teren, na którym znajduje się działka w planie zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczony pod centrum handlowe, które obecnie się tam znajduje. Działka przebiega pod naniesieniami należącymi do różnych właścicieli

Wnioskodawczyni zamierza wspólnie z innymi współwłaścicielami działki zbyć swój udział na rzecz Spółek, których udziałowcami są właściciele naniesień poczynionych na tym gruncie. W lutym 2007r. Wnioskodawczyni sprzedała działkę rolną nabytą również w drodze spadku po mamie (położoną przy innej ulicy) osobie fizycznej, która zamierza zbudować na niej dom jednorodzinny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowane zbycie udziału w nieruchomości (będącego majątkiem osobistym), która w planie zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona pod centrum handlowe powoduje, że staje się ona z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w art. 9 stanowi, iż podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl poglądów doktryny: „(...) zgodnie z koncepcją przyjętą przez ustawodawcę europejskiego nie jest podatnikiem VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej i zarejestrowanej działalności. Rozwijając koncepcję zakresu podmiotowego opodatkowania uznano, iż podatnikiem VAT mogą być jedynie przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w ramach zorganizowanego przedsiębiorstwa”.W rozwinięciu powyższej tezy, zdaniem Strony, należy wskazać również na zarysowany w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości pogląd, iż działalność gospodarcza powinna być nacechowana stałością, powtarzalnością oraz niezależnością, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem.

W wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 4 października 1995 r. w sprawie Y przeciwko D, ETS stanął na stanowisku, iż w odniesieniu do części majątku, który nie wchodził w skład przedsiębiorstwa, lecz stanowił majątek prywatny podatnika, przepisy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Sprawa dotyczyła podatnika, który był właścicielem hotelu, którego część używał do działalności gospodarczej, a drugą część zajmował na swoje mieszkanie. Wyrok ten potwierdza tezę, że w przypadku, gdy dany podmiot z jednej strony jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a jednocześnie dokonuje okazjonalnej sprzedaży majątku prywatnego, to w odniesieniu do tej sprzedaży nie działa on jako podatnik podatku od wartości dodanej, a w związku z tym sprzedaż taka nie jest objęta ani podmiotowo ani przedmiotowo zakresem VAT, nawet wówczas, gdy osobą dokonującą zbycia majątku prywatnego jest podatnik podatku od wartości dodanej; w Polsce podatnik podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast ust. 2 tej ustawy definiuje działalność gospodarczą jako działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy(...).

Uznanie osoby fizycznej za podatnika podatku od towarów i usług może mieć miejsce jedynie w przypadku, gdy działa ona z tytułu takiej sprzedaży w charakterze handlowca.

Zdaniem Strony, należy podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie dokonuje ona jedynie zbycia majątku własnego, który nabyła w drodze spadku (nie było więc to nabycie z zamiarem wykonywania działalności gospodarczej). Także wcześniejsza sprzedaż nieruchomości przez Stronę nie powoduje, że stała się ona z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy również podkreślić, iż wnioskodawczyni nie podjęła żadnych czynności przygotowawczych świadczących o zamiarze zbycia udziału.

Powyższe świadczy o braku, po stronie Wnioskodawcy, intencji dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy. Teza ta jednoznacznie wynika z przeważającej linii orzeczniczej.

Przykładowo, można wskazać na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 3885/06. Sąd wskazał w tym wyroku, że sprzedaży kilku lub więcej działek budowlanych, jeżeli działki te stanowią majątek osobisty podatnika podatku od towarów i usług i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 zd. 2 VI Dyrektywy (obecnie art. 9 Dyrektywy Rady nr 2006/1 12/WE), zgodnie z którym za działalność taką uznaje się także wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu. Zdaniem Sądu choć sprzedaż kilku lub kilkunastu działek może stanowić czynności sporadyczne, to z natury rzeczy nie wiąże się jednak z uzyskiwaniem stałego dochodu.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6 września 2006 r. (I SA/Wr 1254/05) Sąd orzekł, iż fakt dokonywania czynności wymienionych w art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż podmiot dokonujący takich czynności musi działać w charakterze podatnika, tj. podmiotu wykonującego samodzielnie działalności gospodarczą. Jednocześnie Sąd wskazał, iż wykorzystywanie majątku prywatnego jest działalnością gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych; jak wyżej wskazywano, zgodnie z przedstawianym przez zleceniodawców stanem faktycznym w przedmiotowej spraw nie mamy do czynienia z taką sytuacją.

W uzasadnieniu powoływanego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, iż wykładnia gramatyczna i funkcjonalna art. 15 ust. 2 (definiującego działalność gospodarcza) wskazuje, że działalnością gospodarczą jest nawet pojedyncza czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy (stały i powtarzalny) - jednakże taka czynność powinna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, podmiot pozyskujący zasoby naturalne lub wykonujący wolny zawód. Sąd wskazał, iż nie można z oderwanego kontekstu normy prawnej: „również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy”, budować samodzielnej definicji działalności gospodarczej.

W związku z tym samo wykonywanie czynności nie powoduje opodatkowania podatkiem od towarów i usług — konieczne jest również spełnienie warunku podmiotowego, czyli bycie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 r. zauważył, że „jeśli osoba niebędąca przedsiębiorcą sprzedaje majątek osobisty, który nie był nabyty do celów działalności gospodarczej — nie można traktować jej jak podmiotu gospodarczego i żądać rozliczenia VAT od tej sprzedaży”.

W związku z powyższym wnioskodawca uważa, że z tytułu sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości przy ul. B nie staje się podatnikiem podatku do towarów i usług, a co za tym idzie nie musi z tytułu tej transakcji rozliczyć podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Pojęcie podatnika w ustawie o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) zwanej dalej ustawą, zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym pojęcie działalności gospodarczej obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarem w myśl przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej a także grunty.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej planuje zbyć udział we współwłasności nieruchomości stanowiącej gospodarstwo rolne, który nabyła w drodze spadku po matce. Planowane zbycie udziału w nieruchomości nie będzie miało charakteru komercyjnego, lecz jest skutkiem zmiany planów zagospodarowania przestrzennego terenu, które to przewidziały na terenie gospodarstwa rolnego zlokalizowanie centrum handlowego.

A zatem Podatnik nie dokonał nabycia nieruchomości (udziału) w celu jej dalszej odsprzedaży.

W związku z powyższym sprzedaż działek dokonana przez zainteresowanego nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, z uwagi na fakt, iż grunt został odziedziczony po matce, transakcja nie ma charakteru zarobkowego, lecz związana jest z przysługującym Podatnikowi prawem do rozporządzania własnym majątkiem.

Ponadto Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w tym także rolniczej, z którą przedmiotowa nieruchomość byłaby związana. Jak podano w opisie stanu faktycznego przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej co w opinii tutejszego organu, oznacza, że z przedmiotowej nieruchomości nie czerpie zysków z tytułu jej wykorzystania do działalności rolniczej. Zgodnie bowiem z przepisem art. 15 ust. 1 działalność rolnicza jest działalnością gospodarczą (w opisie stanu faktycznego wniosku, Wnioskodawca nadmienił, iż przedmiotowa nieruchomość stanowi współwłasność nieruchomości, która stanowiła gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 46 (1) Kodeksu cywilnego).

W związku z powyższym, należy uznać, że sprzedaż udziału ww. nieruchomości oznacza działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania.

Reasumując, mając na uwadze przestawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i wyroki sądów, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, iż zbycie udziału w w/w nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja10, 09-402 Płock.