INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2007 r. (data wpływu 6 września 2007 r.) uzupełnionego 21 listopada 2007 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka dokonała oraz będzie dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i w związku z tym otrzymała i będzie otrzymywać zaliczki na poczet ww. dostaw. Po otrzymaniu przedmiotowych zaliczek Spółka wystawia i będzie wystawiać fakturę. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. produkcja i sprzedaż łodzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku otrzymania zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów możliwe jest zastosowanie stawki 0% w sytuacji kiedy wywiezienie towaru następuje po złożeniu deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym otrzymano zaliczkę (a więc braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów)...

Zdaniem wnioskodawcy otrzymanie zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów upoważnia do zastosowania stawki 0%, niezależnie od tego, czy towary zostaną wywiezione do czasu złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy w którym otrzymano zaliczkę. Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru podlega opodatkowaniu stawką 0% pod warunkiem, że podatnik posiada zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt. 2 dowody potwierdzające, że towary zostały wywiezione na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. W przypadku braku dowodów należy wykazać dostawę jako dostawę na terytorium kraju i opodatkować wg stawki krajowej. Natomiast późniejsze otrzymanie dokumentów uprawnia do dokonania stosownej korekty. Jednakże art. 42 w/w ustawy dotyczy dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i nie może mieć ono zastosowanie do zaliczek otrzymywanych przed dokonaniem dostawy. Zatem zaliczki powinny być opodatkowane zawsze stawką 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z treści art. 20 ust. 1, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wynika, że obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4. W przypadku, gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 2 ww. ustawy o VAT). Należy zauważyć (art. 20 ust. 3), że jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, podatnik otrzymał część lub całość ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

Z powyższego wynika, że opodatkowanie i tym samym zastosowanie odpowiedniej stawki w przypadku otrzymanych zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw, następuje wówczas, gdy podatnik wystawi fakturę.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Z kolei z treści art. 42 ust. 1 wynika, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl ust. 12 i 13 artykułu 42 jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju. Otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa wyżej, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów (art. 42 ust. 13 ustawy).

Zatem zaliczki co do zasady podlegają opodatkowaniu taką samą stawką podatku jak dostawa towarów. Z uwagi na fakt, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu stawką 0%, zaliczki pozostają opodatkowane stawką 0% pod warunkiem, że w momencie wykazania samej już wewnątrzwspólnotowej dostawy podatnik będzie posiadał dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W przypadku braku dowodów konieczne jest dokonanie korekty zaliczek, która winna nastąpić w rozliczeniu za miesiąc w którym dokonano dostawy. Z powołanego przepisu art. 42 ust. 12 wynika bowiem, że opodatkowanie stawkami właściwymi dla sprzedaży dokonywanej na terytorium kraju w miesiącu rozliczenia dostawy odnosi się do całej kwoty dostawy (w tym otrzymanych zaliczek).

Reasumując, zaliczki otrzymywane przez Spółkę na przykład w lipcu na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, które zostaną udokumentowane fakturą będą opodatkowane stawką 0%. Zakładając, że w październiku powstanie obowiązek podatkowy z tytułu WDT, a w momencie złożenia deklaracji przez Spółkę za ten miesiąc będzie ona w posiadaniu dowodów, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, to zaliczki te korzystają i będą korzystać nadal z preferencyjnej stawki 0%. W sytuacji odwrotnej, a więc gdy Spółka nie będzie w posiadaniu przedmiotowych dowodów, wówczas zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 42 ust. 12, będzie zobowiązana opodatkować całą wewnątrzwspólnotową dostawę stawkami właściwymi dla dostawy krajowej, w tym skorygować wcześniej wykazane zaliczki w rozliczeniu za miesiąc październik. W momencie, kiedy Spółka otrzyma odpowiednie dowody na przykład w grudniu, wówczas zgodnie z dyspozycją art. 42 ust. 13 dokonuje korekty deklaracji, w której wykazała dostawę (w październiku) opodatkowując całość kwoty WDT stawką 0%.

Ponadto nadmienia się, że w okresie od 1 maja 2004 r. do 1 czerwca 2005 r. warunkiem opodatkowania zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowych dostaw w stawce 0% było przedstawienie w urzędzie skarbowym zabezpieczenia majątkowego kwoty zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 2. w sytuacji kiedy zaliczki te powodowały zwrot w terminie 60 dni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.