INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18.09.2007 r. (data wpływu 20.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sum depozytowych oraz sum na zlecenie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.09.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sum depozytowych oraz sum na zlecenie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny.

Poręcznie majątkowe w postaci pieniędzy jest środkiem zapobiegawczym stosowanym w postępowaniu karnym zgodnie z art. 266 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku kodeks postępowania karnego ( Dz. U Nr 89, poz. 555 ze zm.). Kwota poręczenia wpłacana jest przez oskarżonego lub inną osobę wskazaną przez prokuratora w postępowaniu na oprocentowany rachunek pomocniczy Sądu. Natomiast zgodnie z art. 268 K.p.k z chwilą ustania poręczenia majątkowego przedmiot poręczenia zwraca się, a sumę poręczenia zwalnia się. Zaliczki pieniężne na pokrycie wydatków w sprawach cywilnych wnoszone są przez strony na wezwanie Sądu na podstawie art. 130 K.p.c są przechowywane na rachunku sum depozytowych Sądu.

Do 13 września 2006 roku odsetki od sum depozytowych stanowiły dochód Skarbu Państwa i były odprowadzane na rachunek bankowy dochodów Ministerstwa Finansów.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 września 2006 roku sygn. akt U 7/05 ( Dz. U. Nr 167, poz. 1167) uchylił przepis art. 18 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 czerwca 200 roku w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych ( Dz. U Nr 97, poz. 876) będący podstawą zaliczenia tych odsetek do dochodów Skarbu Państwa.

Obecnie na podstawie § 18 ust. 4 aktualnego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 grudnia 2006 roku w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych ( Dz. U. Nr 247, poz. 1814) oprocentowanie sum depozytowych oraz sum na zlecenie stanowiących własność osób fizycznych powiększa ich wartość.

Na dzień dzisiejszy Sąd przy zwrocie tych sum osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej nalicza zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% od ich oprocentowania zgodnie z art. 41 ust. 4 w związku z art. 30a ust.1 pkt 3 oraz art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz odprowadza jako płatnik na podatek a także wystawi roczny formularz PIT-8AR.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy oprocentowanie sum depozytowych oraz sum na zlecenie stanowi przychód z kapitałów pieniężnych dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i w związku z tym czy Sąd powinien naliczyć zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19 % od oprocentowania sum depozytowych-poręczeń majątkowych w sprawach karnych oraz sum na zlecenie-środków wnoszonych przez strony w postępowaniu prowadzonych na podstawie K.p.c w celu czynności połączonych z wydatkami, na podstawie art. 41 ust. 4 w związku z art. 30a ust. 1 pkt 3 oraz art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, można uznać, że odsetki od sum depozytowych oraz sum na zlecenie są przychodami z kapitałów pieniężnych na podstawie art. 17 ust .2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Cytowany wyżej przepis ma zastosowanie ponieważ jest w nim mowa m.in. o odsetkach od innych form oszczędzania oraz przechowywania środków pieniężnych. Sumy depozytowe oraz na zlecenie wpłacone przez osoby fizyczne są przechowywane na rachunku bankowym jednostki budżetowej jaką jest Sąd Rejonowy.

Ponadto, Sąd jest podmiotem uprawnionym do przechowywania ww. sum na rachunku bankowym na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenie gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych ( Dz. U. Nr 247, poz. 1814).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 i pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - źródłami przychodów są: kapitały pieniężne i prawa majątkowe (...) oraz inne źródła.

Przychodami z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy są odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych między innymi w art. 30a ust. 1.

Według art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika iż, zaliczki pieniężne na pokrycie wydatków w sprawach cywilnych wnoszone są przez strony na wezwanie sądu na podstawie przepisów K.p.c. Są one przechowywane na rachunku sum depozytowych Sądu.

Do 13 września 2006 r. odsetki od sum depozytowych stanowiły dochód Skarbu Państwa i były odprowadzane na rachunek bankowy dochodów Ministerstwa Finansów. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 września 2006 r. sygn. Akt U 7/05 (Dz. U. Nr 167, poz. 1167) uchylił przepis §18 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych (Dz. U. Nr 97, poz. 876) będący podstawą zaliczania tych odsetek do dochodów Skarbu Państwa.

Obecnie na podstawie § 18 ust. 4 aktualnego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych (Dz. U. Nr 247, poz. 1814) oprocentowanie sum depozytowych oraz sum na zlecenie stanowiących własność osób fizycznych powiększa ich wartość.

Należy zaznaczyć, iż do 30 czerwca 2006 roku odsetki od poręczeń majątkowych, jako oprocentowanie sum depozytowych, stanowiły dochód Skarbu Państwa i były odprowadzane bezpośrednio na rachunek bankowy dochodów Ministerstwa Finansów. Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 roku w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształcaniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783) wprowadzono w § 20 ust. 1 zapis, iż oprocentowanie sum depozytowych stanowiących własność osób fizycznych, prawnych i innych jednostek powiększa ich wartość. Przepis ten obowiązuje od 1 lipca 2006 r.

Mając na uwadze powyższe, poręczenia majątkowego nie można uznać za formę oszczędzania, przechowywania lub inwestowania środków pieniężnych, albowiem celem ustanowienia poręczenia jest zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania przed sądem, a nie uzyskanie korzyści ekonomicznych przez wpłacającego. Ponadto środki pieniężne nie są w omawianym przypadku wpłacane na rachunek bankowy wpłacającego, lecz na rachunek bankowy państwowej jednostki budżetowej, a wpłacający nie jest w tym przypadku dysponentem zdeponowanych środków pieniężnych. Ustanowienie poręczenia mianowicie ma na celu zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego, zaliczki zaś stanowią gwarancję uiszczenia kosztów postępowania cywilnego i przyczyniają się do racjonalizacji działań, podejmowanych przez strony w postępowaniach cywilnych.

W związku z powyższym odsetek od poręczeń majątkowych nie można zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 oraz art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie powstały w związku z gromadzeniem przez podatnika środków pieniężnych na rachunku osobistym lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania prowadzonych przed podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów.

Należy jednak zaznaczyć, iż przedmiotowe odsetki stanowią przychód z innych źródeł, mieszczą się bowiem w otwartym katalogu tych przychodów, zawartym w art. 20 ust. 1 powołanej ustawy i nie są objęte zwolnieniem przedmiotowym na podstawie art. 21 tejże ustawy.

Reasumując, wypłacone przez Sąd odsetki od sum depozytowych oraz sum na zlecenie nie stanowią dla wpłacającego przychodu z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sąd nie pobiera zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, od oprocentowania sum depozytowych i sum na zlecenie. Odsetki od sum depozytowych i sum na zlecenie stanowią przychód z innych źródeł, gdyż mieszczą się w otwartym katalogu przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy i nie są jednocześnie objęte zwolnieniem przedmiotowym na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Sąd jest obowiązany, stosownie do ww. art. 42 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządzić informację (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać tę informację podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu. Podatnik natomiast ma obowiązek wykazać te przychody w rocznym zeznaniu podatkowym na podstawie otrzymanej informacji PIT-8C wystawionej przez Sąd.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock