INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 4 lutego 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 24 stycznia 1986 r. nabył Pan wraz z małżonką, na zasadzie współwłasności, grunt rolny. W 2004 r. nastąpił podział majątku, w wyniku którego stan Pana własności nie zmienił się i nadal był Pan właścicielem #190; powierzchni gruntu. Małżonka otrzymała działkę wraz z rozpoczętą budową siedliska, natomiast Pan otrzymał pozostałą część gruntu. W akcie notarialnym zostało zapisane, iż w związku z niniejszym podziałem majątku wspólnego małżonkowie nie dokonują między sobą jakichkolwiek spłat ani dopłat i zapewnili, że niniejszy podział jest ostateczny oraz, że w przyszłości nie będą dochodzić względem siebie jakichkolwiek roszczeń w związku z dokonanym podziałem.

Grunty, które były w posiadaniu stanowiły użytki rolne i łąki, w 2007 r. zostały sprzedane jako użytki rolne i łąka. W tym samym roku nabył Pan nieruchomość w postaci mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po podziale majątku pozostaje Pan w ciągłości własnościowej (tj. od 1986 r.) i w związku z tym podlega Pan zwolnieniu z podatku od sprzedaży tego gruntu w myśl art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy pomimo podziału majątku w 2004 r. jest właścicielem od 1986 r., a więc dłużej niż 5 lat i co za tym idzie jest zwolniony z podatku od sprzedaży gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9 poz. 59 ze zm.).

Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek. W drodze wyjątku od zasady równych udziałów sąd może ustalić w innym stosunku udziały małżonków w majątku wspólnym w razie istnienia przesłanek przewidzianych w art. 43 § 2 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ale tylko na żądanie jednego z małżonków.

Za datę nabycia nieruchomości, o której mowa w wyżej cytowanym przepisie ustawy podatkowej, w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego należy przyjąć datę jej nabycia przez oboje małżonków pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki danej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżonków. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości przekracza jej udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej nieruchomości, której wartość przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest więc przyznanie nieruchomości na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeżeli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty, gdyż mieści się w udziale jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz pisma uzupełniającego wynika, iż stan Pana własności nie zmienił się a wartość nabytej nieruchomości w wyniku podziału majątku wspólnego stanowiła „wartość materialną porównywalną” do części jaką otrzymała małżonka. Ponadto podział majątku wspólnego został dokonany nieodpłatnie, bez spłat i dopłat. Zatem stwierdzić należy, iż wartość nieruchomości nabytej w wyniku podziału majątku wspólnego przez Pana mieściła się w udziale jaki przysługiwał Panu w majątku dorobkowym.

W związku z powyższym, za datę nabycia nieruchomości gruntowej należy przyjąć dzień 24 stycznia 1986 r., a więc sprzedaż tej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu liczonego od końca roku, w którym nastąpiło jego nabycie do dnia jego sprzedaży.

W sytuacji, gdy upłynął już pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, nie zachodzi konieczność badania, czy przychód uzyskany ze sprzedaży podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku bez znaczenia pozostanie także okoliczność, na jakie cele przeznaczył Pan środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży tego gruntu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.