POSTANOWIENIE Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r, Nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu wniosku XXX, z dnia 02.05.2007r (data wpływu do tut. urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art. 2 ust. 8, art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

UzasadnieniePodany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Spółka prowadzi działalność handlową. Jest czynnym podatnikiem VAT. W czerwcu 2006 Spółka dokonała eksportu towarów do kontrahenta tureckiego, co zostało potwierdzone w wystawionej fakturze VAT oraz w dokumentach celnych. Towar przewożony był transportem drogowym. Ponieważ posiadaliśmy potwierdzenie rozpoczęcia procedury celnej (kserokopia dokumentu SAD) - ale nie otrzymaliśmy potwierdzonego przez urząd celny wyjścia dokumentu SAD - w miesiącu czerwcu 2006 roku nie wykazaliśmy tej transakcji dla celów VAT. Również w miesiącu następnym, tj. lipcu nie otrzymaliśmy potwierdzonego dokumentu SAD - więc tę dostawę wykazaliśmy w rejestrze sprzedaży VAT za stawką kraj ową - czyli 22%.W kwietniu 2007 roku otrzymaliśmy potwierdzenie wprowadzenia w/w towaru na turecki obszar celny. Spółka posiada kopię faktury eksportowej oraz kopię dokumentu SAD - dokumentującą rozpoczęcie procedury celnej (zal. Nr l i 2). Spółka posiada również kopię potwierdzenia wprowadzenia towaru na turecki obszar celny (zał.Nr 3). Jest na nim uwidoczniony sprzedawca, nabywca, numer przedmiotowej faktury oraz wyszczególnienie towaru. Jest to dokument wystawiony przez turecki urząd celny.

Pytanie Wnioskodawcy: Czy wystarczającym dokumentem potwierdzającym dokonanie eksportu są załączone do niniejszego pisma i opisane w pkt. I dokumenty.

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny tego stanu faktycznego: W ustawie z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Dz 2004r. Nr 54) w art.41 ust.6 znajduje się stwierdzenie, że stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów pod warunkiem że podatnik otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Nie określa więc jednoznacznie jakiego rodzaju dokument ma to być. Zdaniem Spółki, załączone dokumenty w wystarczający sposób potwierdzają fakt opuszczenia towaru wspólnotowego obszaru celnego, tym bardziej że znajdują się na nich wszelkie informacje pozwalające określić dostawcę, odbiorcę, numer faktury oraz dostarczony towar, a dodatkowo jest to dokument wystawiony przez turecki urząd celny.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z art. 2 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. l pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:a)dostawcę lub na jego rzecz, lubb)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy w eksporcie towarów stawka podatku wynosi O%.

Art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi, iż stawkę podatku O % stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5. pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę O %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nie otrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 w/w ustawy).

W ustawie o podatku od towarów i usług nie określono formy dokumentu, który ma potwierdzać dokonanie eksportu, ale musi on być zgodny z postanowieniami Dyrektywy 2006/112/WE, której art. 147 ust. 2 stanowi, że dowodem wywozu jest faktura lub inny zastępujący ją dokument, potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione ze Wspólnoty.

Z powyższego wynika, iż eksport uwarunkowany jest 2 czynnikami: wywozem towarów, potwierdzeniem wywozu przez urząd celny określonym w przepisach celnych. Problematykę potwierdzania przez organy celne faktycznego wyprowadzenia towarów regulują stosowne przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992) oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993). W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe, kwestia ta jest regulowana postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. Nr 94, póz. 902 z późniejszymi zmianami). Istota przedmiotowej procedury sprowadza się do wyprowadzenia towarów wspólnotowych poza obszar celny Unii Europejskiej. Pisemne zgłoszenie celne do procedury wywozu powinno być dokonane we właściwym urzędzie celnym ( w tzw. urzędzie celnym wywozu) z zastosowaniem dokumentu SAD składającego się z kart l, 2 i 3. Urzędem tym, zgodnie z zasadą wynikającą ze Wspólnotowego Kodeksu Celnego (art. 161 ust. 5), jest urząd celny właściwy ze względu na siedzibę osoby dokonującej wywozu lub ze względu na miejsce, gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego. O właściwości urzędu, w którym należy dokonać zgłoszenia wywozowego przesądza więc siedziba eksportera (art. 788 Rozporządzenia Wykonawczego) lub miejsce, gdzie towary zostały zapakowane (załadowane) celem wywozu poza obszar celny Wspólnoty. Z powołanego powyżej art. 161 ust. 5 Wspólnotowego Kodeksu Celnego wynika, że wyjątki od ww. zasady określane są zgodnie z procedurą Komitetu. Przewidują je przepisy Rozporządzenia Wykonawczego, a mianowicie:

a) art. 789 ww. Rozporządzenia stanowi, iż w przypadkach podwykonawstwa, zgłoszenie wywozowe może być również złożone w urzędzie celnym właściwym dla miejsca siedziby podwykonawcy (np. jeśli eksporter dokona zakupu towaru od podmiotu, któremu jednocześnie zleci dokonanie wywozu towaru poza obszar celny Wspólnoty - zgłoszenie celne może być dokonane w urzędzie celnym właściwym dla siedziby tego podmiotu (podwykonawcy);b) jeżeli (stosownie do postanowień art. 790 Rozporządzenia Wykonawczego) ze względóworganizacyjnych nie można zastosować przepisów art. 161 ust. 5 zdanie pierwsze Kodeksu, to zgłoszenie może zostać złożone w każdym urzędzie celnym właściwym do przyjmowania takich zgłoszeń w danym państwie członkowskim (tytułem przykładu: urząd celny właściwy ze względu na siedzibę eksportera nie będzie miał we właściwości rzeczowej możliwości obejmowania procedurą wywozu danego rodzaju towarów);c) jeśli (stosownie do postanowień art. 791 ust. l Rozporządzenia Wykonawczego) wystąpią uzasadnione przyczyny, zgłoszenie wywozowe może zostać przyjęte:ci) w urzędzie celnym innym niż określony w art. 161 ust. 5 zdanie pierwsze Kodeksu, lubcii) w urzędzie celnym innym niż określony w art. 790. Jednocześnie w takim przypadku, kontrole związane z przestrzeganiem zakazów i ograniczeń wywozowych powinny być przeprowadzane z uwzględnieniem szczególnego charakteru tej sytuacji.

Ponieważ prawo wspólnotowe nie określa katalogu przypadków, których dotyczą ww. regulacje, istnieje konieczność poddawania indywidualnej ocenie każdego zdarzenia z osobna. W przypadku dokonania zgłoszenia celnego z zastosowaniem kart 1. 2 i 3 dokumentu SAD, obieg ww. kart jest następujący. Karta l jest przeznaczona dla urzędu celnego, w którym nastąpiło dokonanie zgłoszenia celnego, karta 2 służy do celów statystycznych, natomiast karta 3 jest przeznaczona dla zgłaszającego. Po załatwieniu formalności w urzędzie celnym wywozu, karta ta jest wydawana zgłaszającemu, celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia. Urząd ten będzie nadzorował faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty i dokonywał potwierdzenia, że towary opuściły obszar Unii Europejskiej. W myśl przepisów wspólnotowych, urzędem celnym wyprowadzenia jest:

w przypadku towarów wywożonych koleją, drogą pocztową morską lub lotniczą, urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary przejmowane są w ramach jednej umowy przewozu w celu transportu do kraju trzeciego przez towarzystwo kolejowe, organy pocztowe, przedsiębiorstwo lotnicze lub żeglugowe;w przypadku towarów wywożonych transportem przesyłowym (gaz, ropa naftowa, energia elektryczna), urząd wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym znajduje się siedziba eksportera;w przypadku towarów wywożonych w inny sposób lub w okolicznościach nie objętych pkt l i 2 - ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty (zasadniczo - wywóz towarów transportem drogowym).

Po przedstawieniu towaru i karty 3 SAD w urzędzie celnym wyprowadzenia, zgłaszający może zażądać jej zwrotu oraz dokonania potwierdzenia przez funkcjonariusza celnego, że towar opuścił Wspólnotę. Żądanie takie powinno być wyrażone poprzez umieszczenie w polu 44 SAD adnotacji "RET-EXP". Zgłaszający może jednakże wyrazić wolę zwrotnego otrzymania karty 3 i potwierdzenia wywozu - w jakikolwiek inny sposób, np. ustnie. Potwierdzenie wywozu zostanie dokonane poprzez umieszczenie przez funkcjonariusza celnego na odwrocie karty 3 SAD pieczęci wskazującej datę i nazwę urzędu celnego.

Po dokonaniu ww potwierdzenia, karta 3 powinna zostać wydana osobie, która ją przedstawiła wraz z towarem (zgłaszający, jego przedstawiciel, przewoźnik) lub jeśli jest to niemożliwe -osobie wskazanej w polu 50 dokumentu SAD (tj. osobie mającej miejsce zamieszkania/siedzibę na obszarze właściwości miejscowej urzędu celnego wyprowadzenia). Szczególny tryb postępowania przy potwierdzaniu wywozu towarów poza obszar celny Wspólnoty dotyczy sytuacji, gdy:a) wysyłka związana jest ze stosowaniem procedury tranzytu tj. mamy do czynienia ze zgłoszeniem do procedury wywozu, po której następuje procedura tranzytu -potwierdzenia na karcie 3 dokumentu SAD dokonuje urząd celny wyjścia w rozumieniu przepisów regulujących procedurę tranzytu, czyli urząd, w którym nastąpiło zgłoszenie celne towaru do procedury tranzytu (art. 793 ust. 6 Rozporządzenia Wykonawczego)b) towary objęte procedurą zawieszenia podatku akcyzowego są wysyłane do kraju trzeciego przy użyciu administracyjnego dokumentu towarzyszącego - potwierdzenia na karcie 3 dokumentu SAD dokonuje urząd celny, w którym towar został zgłoszony do procedury wywozu (art. 793 ust. 6 a Rozporządzenia Wykonawczego).

W wytycznych zawartych w „Instrukcji wypełniania i stosowania dokumentu SAD" - zwanej dalej „instrukcją" - opracowanej w Departamencie Ceł Ministerstwa Finansów - wersja 1.9 z dnia 14.12.2006r zamieszczonej na stronie internetowej Służby Celnej, wynika iż: pole l w rubryce 3 karty SAD 3 (strona 5 instrukcji) wypełnia się przy procedurze tranzytu, pole 37 karty SAD 3 (strona 25 instrukcji), które określa procedurę. Wynika z zapisów w nim czy wywóz poprzedzony został jakąś procedurą, pole 52 karty SAD 3 (strona 32 instrukcji) wypełnia się tylko w tranzycie i podaje się w nim rodzaj gwarancji lub rodzaj zwolnienia z gwarancji, pole 29 karty SAD 3, które określa urząd celny wywozu (np. jeśli ma nim być urząd polski figurować tam tam będzie kod o prefiksie PL, jeżeli niemiecki urząd to prefiks DE). W świetle powyższych regulacji celnych oraz art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym jest mowa o potwierdzeniu przez „urząd celny określony w przepisach celnych" wywozu towarów z terytorium Wspólnoty, musi to być dokument w postaci egzemplarza 3 (SAD), ze stosownym potwierdzeniem na jego odwrocie, co do fizycznego wywozu towaru ze Wspólnoty - opatrzony pieczęcią z nazwą urzędu oraz datą. W sytuacjach szczególnych, gdy karta 3 SAD z różnych powodów nie została potwierdzona przez urząd celny, a z prowadzonych ewidencji lub innych dokumentów celnych wynika, że towar został wywieziony poza teren Wspólnoty właściwe (polskie) urzędy celne wydają zaświadczenie w trybie art. 306 a § 2 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005r Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Wobec powyższego Wnioskodawca powinien zwrócić się do właściwego urzędu celnego, w którym dokonano pisemnego zgłoszenia celnego do procedury wywozu, o wydanie takiego zaświadczenia, gdyż to ten urząd nadzoruje wywóz towaru. Stosownie do treści przepisu zawartego w art. 14a § l i § 3 Ordynacji podatkowej pisemna interpretacja udzielana przez naczelnika urzędu skarbowego zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego. Nie podlegają natomiast ocenie załączone dokumenty i dlatego też tutejszy organ podatkowy nie wypowiada się co do poprawności załączonych do wniosku dokumentów.

Pouczenie1.Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.2.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu zmiany lub uchylenia.3.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione, za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7-miu dni, licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej)