Interpretacja Urzędu Skarbowego w Suwałkach
US.III-415/1/1/07
z 20 lutego 2007 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
US.III-415/1/1/07
Data
2007.02.20
Autor
Urząd Skarbowy w Suwałkach
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
kredyt dewizowy
kredyt inwestycyjny
przychód
różnice kursowe
spłata kredytu
Pytanie podatnika
Czy różnice kursowe powstałe w wyniku spłaty dewizowych kredytów inwestycyjnych, związane z wystąpieniem różnic kursowych między dniem udzielenia kredytu a dniem jego spłaty, stanowią w 2006r. koszt / przychód podatkowy, czy też kosztem / przychodem nie są?
P O S T A N O W I E N I E Działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jedn. tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 stycznia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jedn. tekst Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkachpostanawia uznać, iż dodatnie różnice kursowe stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a ujemne różnice kursowe zaliczane są w ciężar kosztów uzyskania przychodów. U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 10 stycznia 2007 r. zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny: W latach ubiegłych spółka jawna „XXXXXX XXXXXXXXX” zaciągnęła w banku XXX S.A. kredyty inwestycyjne w walucie obcej (EURO). Zostały one przeznaczone na zakup środków transportowych dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Środki transportowe zostały już przekazane do eksploatacji.Zgodnie z umową kredytową raty kredytu i odsetki są spłacane w drodze obciążenia bieżącego rachunku walutowego prowadzonego w EURO w tym banku.Firma z tytułu świadczenia usług transportu międzynarodowego towarów otrzymuje należności w walutach obcych, w tym między innymi w EURO. Po każdej spłacie raty kredytu występują różnice kursowe, które księgowane są do przychodów lub kosztów finansowych (spółka prowadzi księgi handlowe). W takim stanie faktycznym zwraca się Pan z zapytaniem: Czy różnice kursowe powstałe w wyniku spłaty dewizowych kredytów inwestycyjnych, związane z wystąpieniem różnic kursowych między dniem udzielenia kredytu a dniem jego spłaty, stanowią w 2006r. koszt / przychód podatkowy, czy też kosztem / przychodem nie są? Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, że różnice kursowe powstałe w wyniku spłaty rat kredytu inwestycyjnego zaciągniętego w walucie obcej będą zwiększały przychody (dodatnie różnice) bądź zwiększały koszty uzyskania przychodów (ujemne różnice) zarówno dla celów bilansowych jak i dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Stanowisko swoje opiera Pan na postanowieniach art. 14 ust. 2 pkt 3 i art. 22 ust. 1 zdanie 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Stosownie do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2006r., wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Analogicznie, otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), nie zalicza się do przychodów z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 3 pkt 1 updof). W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wyodrębnił w art. 14 i 22 następujące stany faktyczne dotyczące podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, w których ustala się różnice kursowe wpływające na przychody lub koszty uzyskania przychodów:
Różnice kursowe wymienione pod lit. a) i b) w przypadku sprzedaży towarów i usług zwiększają lub zmniejszają przychody lub w ten sam sposób wpływają na wysokość kosztów uzyskania przychodów. Natomiast różnice kursowe wymienione pod lit c) dodatnie stanowią przychód, a ujemne koszt uzyskania przychodu. Inaczej mówiąc istnienie (naliczenie) różnic kursowych ustawa o podatku dochodowym uzależnia od zaistnienia następujących zdarzeń:
Dopóki więc koszty nie zostaną zapłacone, a przychód faktycznie otrzymany – różnice kursowe nie istnieją (nie są naliczane) dla potrzeb podatku dochodowego. Tak samo w odniesieniu do własnych środków lub wartości pieniężnych – dopóki podatnik nie uzyskał faktycznie przychodu lub nie dokonał faktycznej zapłaty, to różnice kursowe nie istnieją dla potrzeb podatku dochodowego. Istotę różnic kursowych można określić mianem mechanizmu służącego dostosowaniu rozliczeń podatkowych do wysokości rzeczywistych przysporzeń majątkowych podatnika. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na rozbieżności występujące między ustawami o podatkach dochodowych a ustawą o rachunkowości w zakresie ustalenia i ewidencji różnic kursowych w trakcie roku. W piśmiennictwie jako najważniejsze z tych rozbieżności wskazuje się : ustawa o rachunkowości „widzi” jedynie dodatnie i ujemne różnice kursowe, przepisy podatkowe dzielą natomiast różnice na korygujące (zwiększające lub zmniejszające) przychody lub korygujące (zwiększające lub zmniejszające) koszty, także przepisy podatkowe zakładają odrębne regulacje dla własnych środków lub wartości pieniężnych wyrażanych w walutach obcych, a ustawa o rachunkowości takich operacji nie rozróżnia ( por. Różnice w różnicach kursowych, Rybicki Piotr – Rzeczpospolita z 27.05.2004, dodatek Dobra firma i Lidia Błystak, Henryka Łysikowska – sędziowie NSA, Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz 2005, s. 233). Zważywszy na fakt, że przepisy prawa bilansowego nie są podatkotwórcze ( dotyczą jedynie dokumentowania operacji gospodarczych), to przy rozliczaniu różnic kursowych należy kierować się jedynie przepisami ustaw podatkowych ( w omawianym przypadku ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Środki finansowe pochodzące z kredytów (pożyczek) traktowane są jako własne środki podatnika , co oznacza, że do różnic kursowych z tytułu kredytów dewizowych mają zastosowanie przepisy art. 14 ust. 1b i art. 22 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaś powołany przez podatnika przepis art. 22 ust. 1 zdanie 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. Wskazać należy, że przepis art. 14 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia ustalanie przychodów z tytułu różnic kursowych od własnych środków w walutach obcych od źródła pochodzenia tych środków. W pierwszej z tych sytuacji przychód z tytułu różnic kursowych stanowi różnicę między wartością tych środków obliczoną według kursu kupna walut banku podatnika z dnia faktycznego wpływu tych środków (faktyczne otrzymanie przychodu) a kursem kupna walut banku podatnika z dnia ich sprzedaży bankowi (wykorzystania tych środków do spłaty zobowiązań podatnika). W drugim przypadku przychód z tytułu różnic kursowych stanowi różnicę między wartością tych środków obliczoną według kursu kupna walut obowiązującego w dniu faktycznego otrzymania przychodu a kursem sprzedaży walut jaki obowiązywał w dniu nabycia waluty przez podatnika, ogłaszanego przez bank, z którego usług podatnik korzystał przy dokonywaniu transakcji związanych z pozyskaniem jak i zbyciem tych środków. Analogicznie sytuacja wygląda w przypadku kosztów uzyskania przychodów (art. 22 ust.1a). Jeżeli wartość waluty pochodzącej ze sprzedaży (eksportu) towarów lub usług przeliczona po kursie kupna walut banku podatnika z dnia faktycznego wpływu tych środków (faktyczne otrzymanie przychodu) a kursem sprzedaży z dnia wykorzystania tych walut do zapłaty zobowiązania jest niższy od kursu kupna z dnia ich otrzymania, to wystąpi różnica kursowa stanowiąca koszty uzyskania przychodu. Z kolei w sytuacji, gdy waluty obce znajdujące się na rachunku podatnika pochodzą z ich zakupu przez podatnika, koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków powstaną wówczas, gdy wartość tych środków obliczoną według kursu sprzedaży z dnia nabycia walut jest niższa od wartości tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty (spłaty kredytu). Z powyższego wynika, że różnice kursowe (dodatnie lub ujemne) ustala się na zakończonych operacjach dokonywanych w walucie obcej. Omawiając kwestie różnic kursowych powstałych w wyniku zaciągnięcia kredytu inwestycyjnego należy także zwrócić uwagę na przepisy art. 23 ust. 1 pkt 33 i art. 22 g ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z pierwszego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki, prowizje i różnice kursowe zwiększające koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Natomiast z drugiego przepisu wynika, że ceną nabycia, o której mowa w ust. 3 art. 22g, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4 art. 22g, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, zgodnie z art. 22 ust. 1 i 1a. Konkludując powyższe należy podzielić stanowisko podatnika, że dodatnie różnice kursowe powstałe w wyniku spłat rat kredytu inwestycyjnego w walucie obcej będą zwiększały przychody , a ujemne koszty uzyskania przychodów. W świetle powyższego stanowisko Podatnika wyrażone w zapytaniu należy uznać za prawidłowe. Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.