Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. z 2005 r., Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki otrzymanego dnia 06.11.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko podatnika jest prawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku złożonym przez Spółkę dnia 06.11.2006 r., wynika, iż w Spółce ponadzakładowy zbiorowy układ pracy dla pracowników przemysłu energetycznego gwarantuje pracownikom firm energetycznych objętych układem ulgę w opłatach w wysokości 80% wartości zużycia 3000 kVh energii elektrycznej rocznie w gospodarstwach domowych. Finansowe skutki ulgowej odpłatności za energię elektryczną zużytą przez swoich pracowników ponosi Spółka.

Spółka wystawia pracownikowi fakturę VAT na wartość zużywanej przez niego energii w cenach rynkowych. Część tej faktury finansuje sam pracownik (odbiorca energii), natomiast pozostała część finansowana jest przez Spółkę, obciąża koszty działalności jako świadczenie pracownika i stanowi w wartości brutto koszt uzyskania przychodu Spółki.

W przedstawionym wniosku Spółka pyta, czy stanowisko spółki w powyższym zakresie jest prawidłowe ?

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz pytania Spółki, Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Ekwiwalenty, o których mowa w zapytaniu nie znalazły się w negatywnym katalogu kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Obowiązek ich wypłaty wynika z układów zbiorowych, a więc z przepisów prawa pracy, gdyż art. 9 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) definiuje prawo pracy jako "przepisy kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy".

Tutejszy organ podatkowy stwierdza, że istotna dla oceny charakteru powyższego wydatku jest okoliczność, iż Ponadzakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników Przemysłu Energetycznego wraz z załącznikami stanowi źródło prawa pracy, do którego przestrzegania przedsiębiorcy są zobligowani. Skoro spółka została zobowiązana postanowieniami ww. Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Przemysłu Energetycznego do dostarczania określonym osobom energii po cenach preferencyjnych, a jednocześnie dostarczanie energii jest przedmiotem działalności przedsiębiorstwa, to koszty związane ze świadczeniem tych usług, w tym także wydatki na wypłaty ekwiwalentu z tytułu ulgowej odpłatności za energię elektryczną, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie również w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych przez inne organy jak np. w postanowieniach w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego PUS.I/423/92/2004 z dn. 20.12.2004 r., lub PIS.I/423/60/06, PUS.I/423/62/06 z dnia 27.09.2006 r. wydanych przez Podkarpacki Urząd Skarbowy, w postanowieniu 1472/ROP1/423-135/83/05/AF z dnia 10.05.2005 r. wydanym przez Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, czy też w decyzji Izby Skarbowej w Opolu PDI/42181-0013/06/PK/I z dnia 13.09.2006 r. (dostępne na stronie internetowej Ministerstwa Finansów www.mf.gov.pl).