P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.)Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 28.12.2006 r. - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków rehabilitacyjnych związanych z używaniem własnego samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne niepełnosprawnego dziecka - jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 29.12.2006r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie odliczenia od dochodu wydatków rehabilitacyjnych poniesionych na używanie własnego samochodu osobowego do przewozu niepełnosprawnego dziecka na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

W sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.
Jak stanowi art.14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz /prezydent miasta/, starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:
Podatnik ma na utrzymaniu 12-letniego syna posiadającego orzeczenie o niepełnosprawności, na którego pobiera zasiłek pielęgnacyjny. Ze względu na chorobę syna podatnik ponosi wydatki na używanie własnego samochodu osobowego do przewozu dziecka na niezbędne zabiegi leczniczo-rehablilitacyjne.

Pytanie i stanowisko podatnika :
Czy podatnik może złożyć za 2006 rok wspólne zeznanie podatkowe wraz z małżonką oraz odliczyć od swoich dochodów wydatki z tytułu używania samochodu osobowego dla potrzeb związanych z dojazdem na niezbędne zabiegi leczniczo rehabilitacyjne niepełnosprawnego syna w kwocie 2.280zł ?

Zdaniem podatnika, który pozostaje w związku małżeńskim od 1985 roku może złożyć wspólne zeznanie podatkowe z małżonką za 2006 rok, gdyż istnieje między nimi wspólność majątkowa oraz żaden z małżonków nie podlega przepisom ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Ponieważ żona nie uzyskała w 2006 roku żadnych dochodów, podatnik składając wspólne zeznanie podatkowe może odliczyć od sowich dochodów wydatki rehabilitacyjne poniesione na używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo – rehabilitacyjne syna.

Dokonując oceny stanu faktycznego w świetle obowiązujących przepisów, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie informuje, iż zgodnie z art.6 ust.2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm./ małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być z zastrzeżeniem ust.8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu podatkowym opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art.9 ust.1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26/m.in. wydatki rehabilitacyjne/. W tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów/ przychodów/ opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art.6 ust.8 ww. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust.2 nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art.30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku o interpretację – podatnik może złożyć wraz z małżonkiem wspólne zeznanie podatkowe za 2006 rok.

W myśl postanowień art.26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku – z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25 - po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Na podstawie art.26 ust.7d ustawy, za osobę niepełnosprawną uważa się osobę posiadającą :

1/ orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2/ decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3/ orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia.

Za podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne uważa się osobę utrzymującą następujące osoby niepełnosprawne : współmałżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodziców współmałżonka, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięciów i synowe – jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł/ art.26 ust.7e/.

Wydatki rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane / dofinansowane/ ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane / dofinansowane/ z tych funduszy, odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną / dofinansowaną/ z tych funduszy lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Katalog wydatków uprawniających do skorzystania z ww. ulgi rehabilitacyjnej został określony w art.26 ust.7a pkt 1-15.

W myśl art.26 ust.7a pkt 14 wyżej powołanej ustawy za wydatki , o których mowa w ust.1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym 2006 kwoty 2.280 zł.

Wysokość wymienionych wydatków nie musi być ustalana na podstawie dokumentów stwierdzających wysokość poniesionych wydatków. A zatem nie jest konieczne posiadanie dokumentów stwierdzających wysokość poniesionych wydatków.
Niemniej jednak odliczenie z tego tytułu uwarunkowane jest:
- posiadaniem przez osobę, której dotyczy wydatek – orzeczenia o zaliczeniu do I lub II grupy inwalidztwa lub mającego na utrzymaniu dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia,
- posiadaniem własnego samochodu osobowego,
- ponoszeniem wydatków dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Fakt ponoszenia wydatków na dojazd do lekarza rodzinnego w celu kontroli stanu zdrowia dziecka nie stanowi wydatków na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Natomiast używanie własnego samochodu osobowego do przewozu niepełnosprawnego syna na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w Opolskim Centrum Rehabilitacji stanowi podstawę do odliczenia wydatków rehabilitacyjnych.

Reasumując odliczenie z tytułu używania samochodu osobowego stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne przysługuje podatnikowi, który faktycznie poniósł przedmiotowy wydatek.

Biorąc pod uwagę przedłożone orzeczenie o niepełnosprawności 12-letniego syna oraz oświadczenie podatnika złożone we wniosku o interpretację o posiadaniu własnego samochodu osobowego oraz ponoszeniu wydatków na dowożenie niepełnosprawnego syna na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - podatnik ma prawo do odliczenia wydatków rehabilitacyjnych na używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem niepełnosprawnego syna na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne .

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, że zgodnie z art.14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w 2006 roku.
Zgodnie z art.14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia, .

Stronie przysługuje na podstawie art.236 § 2 pkt.1 Ordynacji podatkowej prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 7 dni od daty doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie.