Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.: Ordynacja podatkowa(t.j.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 03.10.2006 r., znak: 2538/2006, który wpłynął do tut. Urzędu w dniu 18.10.2006 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Jak wynika z wniosku, Spółka zajmuje się hurtowym obrotem lekami i innymi art. farmaceutycznymi. W ramach prowadzonej działalności nawiązała współpracę z firmą „M”, mającą trzech wspólników – osoby fizyczne.

Firma „M” zadłużyła się u wnioskodawcy, w związku, z czym podjęto negocjacje w sprawie przejęcia przez Spółkę - wnioskodawcę i spółkę „P” (udziałowcami obydwu spółek są te same osoby), ogółu praw i obowiązków w firmie „M” od dotychczasowych wspólników dłużnika.

Ponadto wnioskodawca ma zadłużenie w stosunku do spółki „P”, z tytułu najmu nieruchomości, w której posiada siedzibę. Aby uregulować to zadłużenie, Spółka przeniesie część wierzytelności, jaką posiada w firmie „M”, na spółkę „P” (zapłaci cesją).

Następnie wnioskodawca zawrze ugodę z dwoma dotychczasowymi wspólnikami, na mocy której dojdzie do przejęcia ogółu praw i obowiązków w firmie „M”, a Spółka „P” zawrze taką ugodę z trzecim wspólnikiem. Do przejęcia dojdzie na zasadach i w trybie określonym w przepisach art. 10 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).W zamian dojdzie do umorzenia długów spółki jawnej, a w związku z subsydiarną odpowiedzialnością jej wspólników, również ich zadłużenia. Wartość udziałów w firmie „M” będzie przypuszczalnie - zbliżona do ogólnej wartości zadłużenia Spółki wobec wnioskodawcy (ok. 1 mln zł.) lub mniej niż ta kwota. Ostatecznie wnioskodawca i spółka „P” staną się wspólnikami firmy „M” przejmując jej majątek.

W świetle opisanego stanu faktycznego wnioskodawca prosi o zajęcie stanowiska w następującej sprawie:

Czy w związku z zawarciem opisanej wyżej ugody powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług ?

Zdaniem podatnika zawarcie opisanej wyżej ugody nie powoduje obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług.

W oparciu o wyżej opisany stan faktyczny Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, co następuje:
Zgodnie z treścią przepisu art. 10 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r.: Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) ogół praw i obowiązków spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę, jeśli umowa spółki tak stanowi, przy czym, w przypadku spółek osobowych, zgodnie z przepisem § 2 tego samego artykułu, przeniesienie ogółu praw wspólników spółki osobowej na inną osobę wymaga, co do zasady - jeśli umowa spółki nie stanowi inaczej - uzyskania pisemnej zgody wszystkich pozostałych wspólników.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, natomiast przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, z tym, że towarem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług są przede wszystkim rzeczy ruchome.

Powyższe definicje wynikają z przepisów art. 5, 7 i 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przedmiotem zawartej ugody jest spłata zadłużenia, jakie Spółka posiada wobec spółki „P”, w zamian dojdzie do umorzenia długów wnioskodawcy. Celem tej ugody nie jest odpłatne zbycie wierzytelności, lecz spłata istniejącego zadłużenia. W myśl powyższego ugoda ta nie odpowiada definicji usługi określonej w art. 5 i 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i nie podlega obowiązkowi zapłaty podatku od towarów i usług.