Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) s t w i e r d z a m, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 26.09.2006 r., który wpłynął w dniu 26.09.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 września 2006 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 06.10.2006 r. Spółka została wezwana do uzupełnienia braków formalnych, które to braki uzupełniła pismem z dnia 17.10.2006 r. (data wpływu do Urzędu 17.10.2006 r.)

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

stan faktyczny:

X Sp. z o. o. jest Spółką, która importuje prototypy. W momencie otrzymania faktury VAT zobowiązuje się do zapłaty za ww. prototypy. Jednakże w momencie ich nabycia Spółka nie jest pewna, czy dzięki nim uzyska przychód. Są to prototypy i to klient po zbadaniu decyduje czy będzie kupował towary wzorowane na prototypach. Spółka do chwili obecnej wykazywała wartość prototypów jako koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

zapytanie Podatnika:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka zwróciła się z pytaniem: czy jeśli importuje prototypy, za które płaci zgodnie z wystawioną za nie fakturą to czy są one dla niej kosztem uzyskania przychodów?

stanowisko Podatnika:

Spółka w odpowiedzi na wezwanie znak PSUS/PB-RI-PDP/423/281-1/116/06/MK/107011 z dnia 06.10.2006 r. dokonała doprecyzowania stanowiska do wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji poprzez powołanie przepisu prawa podatkowego na którym opiera swoje stanowisko.

Wnioskodawca uważa, iż koszty zakupu prototypów powinny stanowić koszty uzyskania przychodów, ponieważ niezależnie od tego czy klient zaaprobuje przedstawione przez Spółkę wzory Spółka ponosi koszty ich nabycia i w danej chwili przypuszcza, iż dzięki prototypom będzie uzyskiwać przychody zgodnie z art. 15 ust 2 pkt 4a.

Ocena prawna stanowiska pytającego.

W myśl art. 15. ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy.

Oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów albo na zabezpieczenie źródła przychodów. Ponadto wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowo poniesiony wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka nabywa prototypy, które następnie przedkłada klientom do aprobaty – a w sytuacji ich zaakceptowania będzie realizowała sprzedaż wzorowanych na nich nowych towarów / produktów. W związku z powyższym zakup prototypów uznać można za element prac rozwojowych – określonych jako badanie lub w inny sposób pozyskana wiedza, których wynik może być wykorzystany do produkcji nowych lub ulepszonych, określonych produktów lub technologii.

W myśl z art. 15 ust. 4a wyżej cytowanej ustawy, poniesione koszty prac rozwojowych zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, o ile nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3. Ustawodawca nie mówi o wyniku prac rozwojowych, o ich efekcie czy sukcesie, zawarł jedynie warunek, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć poniesione koszty dotyczące prac rozwojowych tylko w sytuacji, jeżeli nie mogą być one uznane za wartości niematerialne i prawne. Powołany przepis art. 16b ust. 2 pkt 3 stanowi, że amortyzacji podlegają również z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz,
2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika

odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję

o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz,

1. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac

rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

W związku z powyższym w przypadku wydatków na prace rozwojowe które zostały zakończone wynikiem negatywnym np. poprzez udokumentowanie braku technicznej przydatności produktu (prototypu) lub technologii oraz nieracjonalności podejmowanych prac wdrożeniowych, wydatki te (niezaliczane do wartości niematerialnych i prawnych) są kosztem uzyskania przychodów w roku podatkowym w którym zostały zakończone. Natomiast w przypadku, kiedy prace rozwojowe zakończą się wynikiem pozytywnym i spełnione zostaną przesłanki określone w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to poniesione koszty prac rozwojowych mogą być odniesione w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, a prace rozwojowe uznane za wartości niematerialne i prawne.

Zatem sam fakt nabycia prototypów nie upoważnia Spółki do zaliczenia bezpośrednio tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Aby zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów, należy zakończyć prace rozwojowe i stwierdzić jaki jest ich wynik.

Oceniając przedstawiony przez X Sp. z o. o. stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez Podatnika - jest nieprawidłowe.

Niniejsze postanowienie - na podstawie art. 143 w/w ustawy - Ordynacja podatkowa wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.