Działając na podstawie art. 14e § 1 oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.; dalej Ordynacja podatkowa), udzielając interpretacji w zakresie postanowień art. 17 umowy z dnia 24 czerwca 1993 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1994 r. Nr 47, poz.189; dalej: umowa o upo),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych należności czeskiego teatru wypłacone przez Wnioskodawcę w związku z działalnością artystyczną wykonaną w Polsce.

Uzasadnienie

Jak wynika ze stanu faktycznego, który został przedstawiony we wniosku, X jest jednostką samorządu terytorialnego, posiada osobowość prawną i jest wpisana do Rejestru Instytucji Kultury pod odpowiednim numerem. Działa na podstawie ustawy z dnia 25.10.1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. X posiada numer statystyczny w systemie REGON oraz numer identyfikacji podatkowej NIP i jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochody X, której celem statutowym jest działalność kulturalna wolne są od podatku dochodowego w części przeznaczonej na te cele. X jest jednostką sektora finansów publicznych (art. 4 ust. 8 ustawy o finansach publicznych z dnia 30.06.2005 r.).

Przedmiot działalności X kwalifikuje się do grupy EKD Nr 92.34.10 -działalność rozrywkowa estradowa. Realizacja podstawowego celu określonego w Statucie następuje m.in. poprzez przygotowanie i prezentację imprez artystycznych. Organizując imprezę kulturalną X zapewnia m.in. realizację programu artystycznego, nagłośnienie, oświetlenie, obsługę organizacyjną i inne czynności niezbędne do zrealizowania imprezy. Program artystyczny imprezy kulturalnej stanowią m.in. występy artystyczne wykonawców polskich i zagranicznych (zarówno osób fizycznych i prawnych). Działalność kulturalna jest finansowana z przychodów własnych oraz dotacji Urzędu Miasta.

Na początku czerwca 2006 r. X zorganizowała imprezę kulturalną. Do udziału w niej zaprosiła czeski, który przedstawił sztukę operową. Zgodnie z zawartą z Teatrem umową, za prezentację spektaklu X zobowiązana była zapłacić Teatrowi przelewem do końca maja 2006 r. kwotę honorarium w wysokości 9.000 Euro (całość wynagrodzenia) finansowana ze środków dotacji Urzędu Miasta.

Wnioskodawca stwierdził, że art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa obowiązek podatkowy podatników nie mających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej od dochodów, które osiągają na terytorium Polski - Teatr czeski nie posiada ani siedziby, ani przedstawicielstwa w naszym państwie.

Z kolei art. 21 ust. l pkt 2 wymienionej ustawy określa wysokość i stawkę podatku. Natomiast zasady pobrania zryczałtowanego podatku lub zaniechanie poboru zostały określone w art. 26 cyt. ustawy. Artykuł ten zezwala na zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobieranie podatku zgodnie z taką umową, pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika do celów podatkowych (certyfikat rezydencji). Pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czeską obowiązuje umowa sporządzona w Warszawie z dnia 24.06.1993 r. Zgodnie z art. 17. ust. 2 w/w umowy dochód z tytułu działalności artystycznej wykonywanej na terytorium Polski może być opodatkowany w tym państwie.

Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy słowo "może" w powyższym kontekście oznacza "musi" pobrać podatek?

Jednocześnie, powołując się na art. 17 ust. 3 umowy o upo dochód z tytułu wykonywanej na terytorium Polski działalności artystycznej będzie zwolniony z opodatkowania jeżeli działalność nierezydenta jest finansowana w istotnym stopniu z funduszy publicznych tego Państwa lub drugiego Państwa.

Teatr czeski przedłożył X certyfikat rezydencji, w którym potwierdza, iż jest on jednostką dotowaną. Ponadto z ustnych wyjaśnień naszego kontrahenta wynika, iż jego działalność kulturalna jest finansowana środkami publicznymi i jest zwolniona w jego kraju z obowiązku podatkowego w podatku dochodowym.

Pomimo przedstawienia bankowi uprawnionemu do realizacji płatności zagranicznych certyfikatu rezydencji podatkowej, bank odmówił realizacji przekazu pieniężnego w pełnej wysokości 9.000 Euro powołując się na regulacje zawarte w rozdziale 7 Prawa dewizowego z dnia 27.07.2002r. (Dz.U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1178) w powiązaniu z art.17 ust. 2 umowy o upo. X pobrała zryczałtowany 20% podatek dochodowy w wysokości 1.800 Euro, który następnie wpłaciła przelewem na konto Urzędu Skarbowego. Pozostałą należność w wysokości 7.200 Euro przekazała za pośrednictwem banku kontrahentowi.

Zdaniem wnioskodawcy, X nie miała obowiązku naliczyć i pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego, ponieważ:

• Teatr czeski przedłożył aktualny certyfikat rezydencji, o którym mowa w art. 26 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przetłumaczony na język polski),
• dochód z tytułu wykonywanej na terytorium Polski działalności artystycznej - zapłata za prezentacje przedstawienia operowego, został sfinansowany z funduszy publicznych tj. dotacji samorządowej,
• zarówno X, jak i Teatr czeski są zwolnione w swoich krajach z podatku dochodowego.

Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy jego stanowisko w tej sprawie jest słuszne oraz czy wpłacony podatek dochodowy może stanowić nadpłatę dla płatnika - X?

Rozpatrując wniosek Spółki Minister Finansów zważył, co następuje.

Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy wyrażenie "może być opodatkowany" oznacza, że musi zostać pobrany podatek dochodowy.

Należy wyjaśnić, iż umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są źródłem międzynarodowego prawa publicznego, a więc regulują prawa i obowiązki państw-stron umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie zaś podatników, choć w konsekwencji realizacji przez państwa tych praw i obowiązków wpływają one również na obowiązki podatkowe podatników. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie nadają państwom i które z prawa do opodatkowania takich dochodów może zrezygnować. żadnych nowych praw do opodatkowania w tym państwie dochodów osób zagranicznych, a jedynie ograniczają już istniejące prawa. Dlatego też dane państwo, na podstawie samej tylko umowy, nie może nałożyć na rezydenta podatkowego innego państwa obowiązków podatkowych ponad te, które wynikają z jego wewnętrznego ustawodawstwa podatkowego, może tylko ograniczyć obowiązki wynikające z własnego wewnętrznego ustawodawstwa podatkowego. Dlatego też w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania używa się sformułowania, że dane dochody podatnika "mogą być opodatkowane w drugim umawiającym się państwie", bowiem o tym czy będą tam opodatkowane zdecyduje już wyłącznie prawo danego państwa, którego taki zapis dotyczy

Biorąc pod uwagę powyższe w celu określenia, czy dany dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce należy przeanalizować postanowienia ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: updop). Zgodnie z art. 3 ust. 2 updop podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają z uwzględnieniem umowy o upo.obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 2 updop, podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (nierezydenci), uzyskujący na terytorium Polski przychody m.in. z opłat za usługi świadczone w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w wysokości 20% przychodów. Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 2 updop stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska (art. 21 ust. 2 updop). W opisywanej sprawie przepis ten znajdzie zastosowanie

W rozpatrywanym stanie faktycznym będzie miał zastosowanie art. 17 umowy o upo. Zgodnie z ust. 2 art. 17 umowy o upo, jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki - bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 umowy o upo - może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana, tj. w rozpartywanej sprawie w Polsce.

Natomiast, zgodnie z ust. 3 art. 17 umowy o upo, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu dochód, o którym mowa w tym artykule, będzie zwolniony od opodatkowania w Polsce, tj. w państwie, w którym działalność artysty jest wykonywana, jeżeli ta działalność jest finansowana w istotnym stopniu z funduszy publicznych Polski lub Czech lub jeżeli działalność ta jest wykonywana na podstawie umowy lub porozumienia o współpracy kulturalnej, zawartego między Polską a Czechami.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. c) umowy o upo, określenie "osoba" oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób, zaś zgodnie z lit. d) tego przepisu określenie "spółka" oznacza osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną.

W analizowanej sprawie, czeski teatr wypełnia definicję osoby zawartą w art. 3 ust. 1 lit c) umowy o upo. Możliwe jest zatem zastosowanie art. 17 ust. 3 w związku z art. 17 ust. 2 umowy o upo, w przypadku, gdy działalność teatru czeskiego na terytorium Polski jest finansowana w istotnym stopniu z funduszy publicznych Polski lub Czech. Zgodnie z informacją wnioskodawcy, działalność teatru czeskiego polegająca na przedstawieniu sztuki operowej w Polsce została sfinansowana ze środków dotacji Urzędu Miasta, tj. z funduszy publicznych Polski.

Na tej podstawie należy stwierdzić, że zgodnie z art. 17 ust. 3 umowy o upo, w analizowanym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 2 umowy o upo, co oznacza, że dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty, który nie przypada temu artyście lecz innej osobie (tutaj: czeskiemu teatrowi), nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 tej ustawy - tj. m.in. za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Ponieważ X otrzymała certyfikat rezydencji wystawiony przez administrację czeską, który potwierdza, że Teatr czeski jest rezydentem w Republice Czeskiej, może korzystać z postanowień art. 17 ust. 3 umowy o upo. Biorąc pod uwagę fakt, że wnioskodawca potrącił podatek u źródła, X jako płatnik będzie mogła wystąpić do właściwego urzędu skarbowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.