P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 216 § 1 oraz art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13 października 2006 nr 102/2006, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego stwierdza, że stanowisko przedstawione przez jednostkę w kwestii zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych „diet” wypłacanych członkom Zarządu Rodzinnego Ogrodu Działkowego - jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 13 października 2006 roku , jednostka zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z wnioskiem w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, w kwestii zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych „diet” wypłacanych członkom Zarządu Rodzinnego Ogrodu Działkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że na podstawie stosownej uchwały organu statutowego jednostka wypłaca członkom zarządu „diety” w związku z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. Polski Związek Działkowców zakłada i prowadzi rodzinne ogrody działkowe, które są urządzeniami użyteczności publicznej zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 8 lipca 2005 roku o rodzinnych ogrodach działkowych ( Dz.U. z 2005r. Nr 169 poz. 1419). Ponadto jednostka jest ogólnopolską, samodzielną i samorządową organizacją społeczną powołaną do reprezentowania i obrony praw i interesów swych członków wynikających z użytkowania działek w rodzinnych ogrodach działkowych. Statut PZD jednoznacznie stwierdza, że „ Związek opiera swoją działalność przede wszystkim na społecznej pracy jego członków” ( § 1 ust. 2 Statutu). Jednostka nie posiada osobowość prawnej.

W opinii jednostki wypłacane „diety” korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm. ) .

Stosownie do zasady wyrażonej w art. 9 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm. ), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Do źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 10 ust. 2 tej ustawy, zaliczona została działalność wykonywana osobiście. W ramach tego źródła przychodów ( art. 13 ) – ustawodawca wyodrębnił w pkt 5 przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Jednostka nie zatrudnia pracowników a wszystkie czynności sprawuje społecznie. Rekompensatą za świadczoną społecznie pracę jest przedmiotowa „dieta”.

Zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 17 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nie przekraczającej miesięcznie 2.280 zł.
Do uznania określonego wynagrodzenia za „dietę” nie wystarczy takie nazwanie tego wynagrodzenia przez wypłacającego lub stronę otrzymującą określony dochód, lecz konieczne jest, aby świadczenie to było w taki sposób nazwane przez ustawę i następowało w wykonaniu ustawowego uprawnienia do tego rodzaju świadczenia. Ponadto „obowiązki” w rozumieniu wykładanego przepisu muszą mieć charakter obowiązków wykonywanych na podstawie ustawy w tym sensie, że funkcja, z pełnieniem której obowiązki te się wiążą, jest funkcją unormowaną ustawowo. O pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji ( w szczególności instytucji samorządu terytorialnego ) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności. Obowiązujące ustawodawstwo nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych i obywatelskich.
W tym zakresie zatem należy odnieść się do funkcjonującego orzecznictwa podatkowego i sądowego. Za pełnienie obowiązków obywatelskich i społecznych należy rozumieć czynności wykonywane w związku z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych, czyli np. działalność posłów i senatorów, radnych i innych przedstawicieli samorządu terytorialnego, składów komisji wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie powołanego art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym zwolnione są tylko diety lub zwrot kosztów, które zostały tak nazwane ustawowo. Z powyższego wynika, że dokonywane wypłaty należności nazwane „dietami”, stanowią zryczałtowaną formę świadczeń pieniężnych za wykonywanie zadań statutowych w organizacji nie posiadającej osobowości prawnej a zatem stanowią w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z innych źródeł.

Wyjaśnienie pojęcia przychodów z innych źródeł zawiera art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym. Za przychody z innych źródeł, uważa się w szczególności, kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje(subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12- 14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W kwestii opodatkowania dochodów z innych źródeł obowiązki płatnika zostały określone w art. 42a tej ustawy. W myśl tego artykułu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów( przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.
Natomiast obowiązek opodatkowania dochodów z innych źródeł spoczywa na podatniku.

A zatem tut. organ nie podziela stanowiska Jednostki zawartego w ww. wniosku.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta a jest wiążąca dla organów podatkowych i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie przez organ odwoławczy. Jeżeli podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji , organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu.

Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art. 222 Ordynacji podatkowej czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.