Pismem z dnia 2 października 2006 r. Pani .........zwróciła się z prośbą o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Wyjaśniła, iż w dniu 16 marca 2006r. zawarła z Bankowym Funduszem ........ umowę leasingu dotyczącą maszyny poligraficznej. Postanowienia tej umowy są zgodne z warunkami określonymi w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wiec jest to tzw. umowa leasingu operacyjnego. Umowa została zawarta na okres 4-letni. Opłata wstępna wynosi 31% wartości początkowej maszyny, a opłata końcowa 6% jej wartości. Nadto zgodnie z umową należy uiścić 48 comiesięcznych opłat okresowych w wysokości 1,537% wartości początkowej przedmiotu leasingu. Łącznie wymienione opłaty stanowią ponad 110% wartości początkowej użytkowanej maszyny. Umowa leasingu stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje finansujący. Pytająca nadmieniła, iż prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, koszty ewidencjonuje metodą kasową i w związku z tym całą opłatę wstępną zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym 2006, czyli w roku poniesienia tej opłaty. Przypuszczalnie od przyszłego roku będzie obowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawczyni zwraca się z zapytaniem, czy prawidłowo zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów opłatę wstępną w pełnej wysokości w dacie otrzymania faktury, czy też musi ją zaliczać do kosztów uzyskania przychodów sukcesywnie przez cały okres trwania umowy leasingu? Nadto, czy w związku z obowiązkiem prowadzenia w przyszłości ksiąg rachunkowych będzie musiała dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów 2006r.?

Pytająca sformułowała też własne stanowisko. W ocenie pytającej opłata wstępna stanowi koszty uzyskania przychodów w dacie otrzymania faktury i poniesienia tej opłaty.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Białej Podlaskiej mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i obowiązujący stan prawny w dacie wniesienia pytania postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zagadnienia związane z opodatkowaniem stron umów leasingu zostały uregulowane w rozdziale 4a (art. 23a – 23 l) cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do opisanego stanu faktycznego ma zastosowanie również przepis art. 22 ust. 1 i 4 wymienionej ustawy.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła, są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.
Możliwość zaliczenia wydatku do podatkowej kategorii kosztów uzyskania przychodów istnieje wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki, tj. koszt:
1) pozostaje w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
2) nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy,
3) został właściwie udokumentowany.
Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Odstępstwo od tej zasady (polegające na potrąceniu kosztów tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą) ma zastosowanie do podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe (art. 22 ust. 5 ustawy) oraz do tych podatników, którzy prowadzą księgi przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający stale w każdym roku podatkowym wyodrębnianie kosztów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego (art. 22 ust. 6 ustawy). Z tym, że w przypadku poniesienia wydatku, którego nie można bezpośrednio powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika – wydatek taki podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu z chwilą faktycznego poniesienia.
Przez umowę leasingu zgodnie z art. 23 a ust. 1 ww. ustawy rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.
Przepis art. 23b ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:
1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Jeżeli, jak wyjaśnia pytająca, umowa spełnia obydwa warunki zawarte w tym artykule, prawo do zastosowania zasady w niej określonej zależy jedynie od od tego, czy firma leasingowa nie korzysta ze zwolnień określonych w art. 23b ust. 2 ustawy. Jeżeli firma leasingowa z takich zwolnień nie korzysta, leasingobiorca ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów pełnej kwoty opłaty wstępnej w dacie poniesienia wydatku. Pytająca nie będzie miała obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów 2006r. w sytuacji rozpoczęcia w przyszłości prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przyjmując zatem, że umowa leasingu spełnia wymogi art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedmiot leasingu służy prowadzonej działalności gospodarczej, wydatek jest prawidłowo udokumentowany, opłata wstępna stanowi koszty uzyskania przychodów w miesiącu jej poniesienia zgodnie z art. 22 ust. 1 i 4 cyt. ustawy.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o interpretację i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie jest wiążąca dla podatnika, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5 art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie stronie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Białej Podlaskiej,w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 i art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).