P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia ... 2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu ... 2006 r.) Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki związane z zakupem usług doradztwa i pomocy świadczonych przez X Sp. z o.o. Jak wynika z preambuły umowy zawartej między stronami, jej celem jest "umocnienie pozycji rynkowej członków grupy X poprzez, m.in., zmniejszenie kosztów działania członków, poprawę wyników ekonomicznych, która ma nastąpić dzięki wymianie doświadczeń w grupie, redukcję kosztów poprzez zakupy centralne i administrację systemów informatycznych oraz wspólne korzystanie z innych usług, potrzebnych w prowadzonej działalności produkcyjnej". Aby osiągnąć wyżej opisane cele, X Sp. z o.o. oferuje Spółce, m.in.:
1. świadczenie w sposób ciągły pomocy i doradztwa (doradztwa gospodarczego, organizacyjnego i finansowego) dotyczącego wszelkich kwestii związanych z prowadzoną przez spółki działalnością (art. 2 pkt 1 umowy), w szczególności czynności z zakresu zarządzania (pkt 1.1), finansów (1.2), surowców (1.3), centralnego zaopatrzenia (pkt 1.4) i techniki (pkt 1.5);
2. zapewnienie stałej obsługi informatycznej w oparciu o standardy przyjęte w grupie Südzucker, administrowania, konserwacji oraz zapewnienia bezpieczeństwa systemom informatycznym i telekomunikacyjnym spółek (sieć LAN/WAN) /art. 2 pkt 1 umowy/;
3. świadczenie usług kadrowo-płacowych w zakresie czynności szczegółowo określonych w Załączniku nr 1, stanowiącym integralną część umowy (art. 2 pkt 2.3.1 umowy) i zobowiązuje się do przetwarzania danych osobowych pracowników, byłych pracowników, osób zatrudnionych przez spółki na innej podstawie prawnej oraz innych osób wyłącznie w celu prawidłowego wykonania niniejszej umowy i zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, w tym do zapewnienia środków technicznych i organizacyjnych umożliwiających zabezpieczenie zbiorów danych osobowych (art. 2 pkt 2.3.2.).

Spółka informuje, że pomiędzy Spółką a X Sp. z o.o. występują powiązania, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) oraz, że prowadzi na bieżąco dokumentację, o której mowa w art. 9a cyt. ustawy o podatku dochodowym.

Spółka wyjaśnia ponadto, że skorygowała zeznanie roczne CIT-8 za ostatni rok podatkowy.

Pytanie Spółki brzmi:

Czy może Spółka zaliczyć ponoszone na rzecz X Sp. z o.o. wydatki do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji występowania powiązań, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami), jako ponoszonych w celu uzyskania przychodów, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym?

Stanowisko Spółki w tej sprawie:

Zdaniem Spółki, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego składa się więc w prawie polskim z dwóch podstawowych elementów, które razem tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną wynikającą z dyspozycji cyt. art. 15 ustawy podatkowej.

Pierwszy z nich określany jest niekiedy w literaturze mianem przesłanki pozytywnej. Zakłada ona konieczność spełnienia dwóch warunków, tj.:
a) konieczność faktycznego (co do zasady) poniesienia wydatku,
b) poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu.

Drugi element, określany jako przesłanka negatywna, jest warunek, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków, których w rozumieniu stosownych przepisów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki ponoszone wydatki są bezspornie związane z uzyskiwaniem przychodów i żadna z sytuacji określonych w art. 16 ust. 1 nie występuje. W takiej sytuacji Spółka ma prawo uznawać ponoszone wydatki na rzecz X Sp. z o.o., w wykonaniu załączonej umowy, do kosztów uzyskania przychodów:
1. poniesione przez Spółkę wydatki są bezpośrednio i niewątpliwie związane z uzyskiwanymi przychodami i służą maksymalizacji zysków.
2. Spółka dokonuje zapłaty za wykonane usługi.
3. usługi świadczone przez kontrahenta podnoszą sprawność organizacyjną Spółki, doskonalą procesy zarządzania, podnoszą wydajność oraz sprzyjają podnoszeniu kwalifikacji przez pracowników - tym samym mają bezpośredni wpływ na uzyskiwanie przez Spółkę przychody.

Ustosunkowując się do powyższego stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że poniesione wydatki, oprócz enumeratywnie wyszczególnionych w ww. ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, pod warunkiem, iż pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, jak również jeśli służą zabezpieczeniu istnienia źródła przychodów.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego, Spółka ponosi wydatki na usługi doradcze w zakresie doradztwa gospodarczego, organizacyjnego i finansowego, na obsługę informatyczną oraz usługi kadrowo - płacowe.

Norma art. 15 ust. 1 ww. ustawy nie zawiera legalnej definicji kosztów uzyskania przychodów, lecz posługuje się zwrotami niedookreślonych pozwalającymi na elastyczne stosowanie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże warunkami uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest koniunktywne spełnienie następujących przesłanek: wydatek musi zostać realnie poniesiony przez podatnika, wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, wydatek nie może być zaliczony do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartego w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz wydatek musi być właściwie udokumentowany. Wydatki poczynione przez podatnika mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli są skierowane na osiągnięcie przychodu, z zastrzeżeniem, iż warunek celowości nie odnosi się do następstwa w postaci osiągnięcia przychodu lecz dotyczy celowości rozumianej jako realna możliwość osiągnięcia w danych warunkach skutku w postaci przychodu. O tym co jest działaniem celowym powinien decydować podatnik jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Poczynione przez podatnika wydatki nie muszą posiadać bezpośredniego przymiotu w postaci uzyskania przychodu. Z uwagi na to, wśród kosztów uzyskania przychodów wyróżnia się koszty bezpośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów oraz koszty pośrednie to znaczy takie, które związane są z całościowym wymiarem prowadzenia działalności gospodarczej, pod warunkiem, że wykaże się ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz kiedy ich poniesienie może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów.

Co do zasady, powoływane przez Spółkę wydatki na doradztwo gospodarcze organizacyjne i finansowe, doradztwo w zakresie zarządzania, zapewnienie obsługi informatycznej Spółki, świadczenie usług kadrowo - płacowych są uznawane na gruncie ww. ustawy do kosztów uzyskania przychodów. Należy zaznaczyć, iż niepodważalny jest ich związek z przychodami Spółki. Nie ulega również wątpliwości, iż powyższe usługi normą art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie zostały umieszczone w katalogu wydatków wyłączonych ustawowo z kosztów uzyskania przychodów. Analizując powołane powyżej warunki kwalifikujące dane wydatki do kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, iż w przypadku realnego poniesienia wydatku na powyższe usługi mogą one niewątpliwie stanowić koszty uzyskania przychodów. Ostatnim z powyżej przytoczonych warunków jest właściwie udokumentowanie poniesionego wydatku. Właściwe udokumentowanie wydatku pozostaje w ścisłym związku z jego realnym poniesieniem a tylko wydatki realnie poniesione są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. W celu udokumentowania poniesionych wydatków na ww. usługi Spółka może przedstawić umowę regulującą zasady świadczenia tychże usług. Dowodami mogą być również protokoły odbioru części lub całości usług, raporty, opinie, analizy ekonomiczne, okresowe sprawozdania podmiotu wykonującego dane usługi, faktury ze specyfikacjami dotyczące wykonanych poszczególnych usług.

Wypełniając ogólne warunki pozwalające na zaliczenie określonego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów, istnienie powiązań o których mowa w art. 11 ww. ustawy nie stanowi przesłanki skutkującej wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi świadczone przez podmiot powiązany.

Nadmienić należy, że Naczelnik Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie nie dokonał oceny dokumentacji załączonej do wniosku Spółki związanej z przedmiotowymi kosztami uzyskania przychodów. Użyte we wniosku Spółki w przedstawieniu stanu faktycznego pojęcie "m.in." może oznaczać, że poza określonymi we wniosku usługami istnieją jeszcze inne, co do których Naczelnik Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie nie może się wypowiedzieć, gdyż nie zostały one wymienione ani opisane przez Spółkę. Z uwagi na to, niniejsze postanowienie odnosi się tylko do usług, które Spółka przytoczyła we wniosku.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.