Pismem z dnia 18 października 2006r. Wnioskodawca zwrócił się o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ustawodawca w art. 157 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym /Dz. U. z 2005r. Nr 164, poz. 1365 ze zm./, który wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2007r., obowiązek tworzenia odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w określonej wysokości nałożył jedynie na uczelnie publiczne, nie wymieniając wśród nich drugiej grupy nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego uczelni – uczelni niepublicznych. Jednocześnie do uczelni niepublicznych nie mają zastosowania w powyższej sprawie przepisy art. 5 ust. 1-7 ustawy z dnia 4 marca 1994 roku – o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych /j.t. Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm./.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem - czy wysokość utworzonego w oparciu o art. 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych /pozwalający na utworzenie odpisu w dowolnej wysokości/ będzie kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Wnioskodawca uważa, że odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych utworzony w wysokości określonej w art. 4 ustawy o ZFŚS będzie stanowić w całości koszt uzyskania przychodu.

W wyniku analizy stanu faktycznego przedstawionej sprawy oraz mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, wyjaśnia się co następuje:

W świetle art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych /j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm./, kosztem uzyskania przychodów są odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równoważność tych odpisów i zwiększeń przekazane są na odrębny rachunek Funduszu.

Zgodnie z postanowieniami określonymi w art. 4 ust. 1 i 2 ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, układ zbiorowy pracy, a jeżeli pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy, regulamin wynagradzania mogą kształtować wysokość odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, mogą również postanowić, że Fundusz ten nie będzie tworzony. Zatem w myśl tego przepisu, pracodawca może dowolnie wybrać formę i metodę kształtowania odpisu na Fundusz oraz w jakiej wysokości i w jaki sposób naliczy on odpis na Fundusz.

Stosownie natomiast do przepisu art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, koszty działalności pracodawcy obciążają odpisy i zwiększenia ukształtowane zarówno w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami ww. ustawy jak i w wysokości wynikającej z układów zbiorowych pracy lub regulaminu wynagradzania.

Odnosząc się do uregulowań przedstawionych w powyższych przepisach, należy stwierdzić, że pracodawca, który skorzystał z możliwości wynikających z art. 4 ustawy o ZFŚS, ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych ustalony odpis na Fundusz w przyjętej przez siebie wysokości. Warunkiem dopuszczalności zaliczenia, o której mowa powyżej, jest przekazanie środków pieniężnych na rachunek Funduszu.

Biorąc powyższe pod uwagę tutejszy organ podatkowy potwierdza stanowisko Wnioskodawcy w sprawie i uznaje je za prawidłowe.

Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej sporządzenia