Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna nie podziela poglądu przedstawionego w piśmie z dnia 06.03.2006 r. (przesłanego pocztą w dniu 10.03.2006 r.), uzupełnionym w dniu 23.03.2006 r. oraz w dniu 20.04.2006 r. stanowiącym wniosek w sprawie udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż od 1996 r. był Pan zatrudniony przez zagranicznego pracodawcę. W marcu 2004 r. otrzymał Pan wynagrodzenie po raz ostatni, choć kontrakt o pracę nie został rozwiązany. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło w czerwcu 2005 r. Dla swojego pracodawcy był Pan również klientem, kupując od niego towary sprzedawane następnie w kraju. Wobec wstrzymania wypłat za swoje wynagrodzenia, ze swojej strony przestał Pan płacić za dostarczony towar traktując to jako zabezpieczenie przy dochodzeniu swoich praw pracowniczych. W grudniu zeszłego roku doszło do porozumienia, na mocy którego spłacił Pan część swojego zadłużenia wobec pracodawcy, a on zrzekł się swoich praw do pozostałej części zadłużenia traktując ją jako zapłatę za okres kiedy faktycznie wynagrodzenia Pan nie otrzymywał.

Ponieważ podanie nie spełniało wymogów określonych przepisami prawa, pismem Nr I-2/415/15/2006 z dnia 17 marca 2006 r. wezwano stronę do uzupełnienia wniosku, zgodnie z przepisami art. 169 § 1 i § 2, w związku z art. 14a § 5 cytowanej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r..

W dniu 23 marca 2006 r. uzupełnił Pan wniosek uiszczając opłatę skarbową w kwocie 5,00 zł, wypowiadając się, iż w sprawie która jest przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym. Ponadto uzupełnił Pan wniosek o tłumaczenie z języka francuskiego umowy o pracę z dnia 1 lipca 1996 r.

W piśmie z dnia 20 kwietnia 2006 r. oświadczył Pan, że prowadzi działalność gospodarczą od 1998 r. wyłącznie na terenie Polski oraz, że sprzedaje towary importowane z firm L... i D... . Towary kupował Pan od tych firm a potem sprzedawał w ramach prowadzonej działalności, natomiast na podstawie umowy o pracę znajdował klientów w Polsce, którzy kupowali towar bezpośrednio od Pana pracodawcy. Oświadczył Pan, że podatki z tytułu umowy o pracę oraz z działalności gospodarczej płacił tylko w Polsce oraz, że pracę na rzecz pracodawcy wykonywał Pan także tylko na terenie Polski. Od 2004 roku dokonał Pan wyboru 19 % podatku liniowego z prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, prosi Pan o jednoznaczną wykładnie na temat kwestii czy od kwoty kompensaty rozliczeń między Panem a kontrahentem, a zarazem pracodawcą należy zapłacić podatek od dochodów osobistych, czy też w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pana zdaniem powinien być to podatek zapłacony w ramach działalności gospodarczej, ponieważ kompensata dotyczy towarów a nie pieniędzy i miała miejsce już po wypowiedzeniu umowy o pracę.

Mając na uwadze stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

W przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.).

W myśl art. 10 cytowanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. źródłami przychodów są między innymi: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (ust. 1) oraz pozarolnicza działalność gospodarcza (ust. 3).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.: "Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych".

Na podstawie art. 11 ust. 1 i ust. 3 cytowanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.: "Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, /.../, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 4".

Organ Podatkowy odnosząc powołane wyżej przepisy do przedstawionego stanu faktycznego stoi na stanowisku, że "kompensata" jest ściśle związana z wynagrodzeniem, którego Pan nie otrzymał w określonym terminie. Pracodawca zagraniczny przestał Panu wypłacać wynagrodzenie za pracę, a Pan przestał płacić za dostarczone towary, z powodu zabezpieczenia roszczeń pracowniczych z tytułu umowy o pracę.

Dlatego też postawione do dyspozycji w roku kalendarzowym towary stanowią wartość przychodów ze stosunku pracy, nie stanowią natomiast przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie przychodem z działalności gospodarczej będzie dopiero przychód ze sprzedaży towarów (albowiem taką działalność Pan prowadzi).Przychody w walutach obcych osiągniętych z tytułu umowy o pracę przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do Pana dyspozycji, w przedmiotowej sytuacji będzie to dzień, w którym doszło do porozumienia między stronami.

Zatem, tut. organ podatkowy uznaje Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2006 r. (uzupełnionym w dniu 23 marca 2006 r. oraz w dniu 20 kwietnia 2006 r.) - za nieprawidłowe.

Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.