P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a, art. 216 §. 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz.U.z 2005r.Nr 8 poz. 60 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 30 maja 2006 roku, uzupełnionym w dniu 19 czerwca 2006 roku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, za prawidłowe w części pytania dotyczącego możliwości zawarcia umowy użyczenia oraz za nieprawidłowe w zakresie skutków podatkowych.

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że jest Pani wraz z mężem właścicielem lokalu mieszkalnego przy ul.Książkowej w Warszawie.Oboje jesteście Państwo członkami Stowarzyszenia x którego siedziba mieści się pod wskazanym wyżej adresem .Stowarzyszenie zamierza prowadzić działalność gospodarczą

Chcecie Państwo nieodpłatnie udostępnić Stowarzyszeniu swój lokal mieszkalny na prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadaje Pani pytanie,czy możliwe jest nieodpłatne zawarcie umowy użyczenia lokalu na cele działalności gospodarczej Stowarzyszenia bez skutków podatkowych ?

Stoi Pani na stanowisku, iż ma prawo do użyczenia lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej Stowarzyszeniu i nie ciąży na podatniku w związku z nieodpłatnym użyczeniem żaden obowiązek podatkowy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje:

Umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, obok najmu i dzierżawy, regulujących zasady używania rzeczy.

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) użyczenie jest umową, przez którą użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu przez czas oznaczony lub nie oznaczony na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Istotą tej umowy jest jej bezpłatny charakter, co oznacza, że biorący w używanie nie ma obowiązku dokonywania żadnych świadczeń i opłat na rzecz dającego do bezpłatnego używania. Co do zasady, umowa użyczenia rodzi skutki podatkowe dla obu stron umowy.

Powyższe wynika z faktu,iż stosownie do uregulowań zawartych w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), nieruchomości lub ich części stanowią jedno ze źródeł przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 ww. ustawy za przychód z nieruchomości odstąpionych bezpłatnie w całości do używania innym osobom fizycznym i prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej, uważa się wartość czynszową stanowiącą równowartość czynszu, jaki przysługiwałby od tych osób w razie zawarcia umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości (...).

Zgodnie z ust. 2 ww. przepisu, jeżeli właściciel nieruchomości używa jej na własne potrzeby lub potrzeby członków rodziny albo oddał bezpłatnie nieruchomość lub jej część do użytku na cele działalności naukowej, naukowo-technicznej, oświatowej, oświatowo-wychowawczej, kulturalnej, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, kultu religijnego oraz związkom zawodowym, nie ustala się wartości czynszowej tej nieruchomości lub jej części, a wydatki związane z nieruchomością nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Powołany przepis art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi o odstąpieniu nieruchomości. Jednakże wobec braku w polskim prawie podatkowym definicji legalnej "nieruchomości" - celowe jest przy określeniu tego pojęcia posłużenie się zewnętrzną wykładnią systemową. Definicja nieruchomości znajduje się w art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) według której nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części tych budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Występują zatem trzy rodzaje nieruchomości: grunty, budynki, części budynków.

Grunty to części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności. Nieruchomości gruntowe są wydzielone z otaczających gruntów, w związku z czym stanowić mogą samodzielny przedmiot obrotu.

Drugi rodzaj nieruchomości, czyli budynki mogą występować jako części składowe gruntu, albo też być odrębnymi przedmiotami własności. Budynek stanowi część składową gruntu, jeżeli jest trwale związany z gruntem. Budynek trwale z gruntem związany może także wyjątkowo stanowić odrębną nieruchomość.

Następuje to wówczas, gdy na mocy przepisów szczególnych stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności. Dotyczyć to będzie przede wszystkim własności budynków postawionych na danym gruncie przez jego wieczystego użytkownika.

Odrębnymi nieruchomościami mogą być również części budynków. Są to lokale. W myśl przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 90, poz. 930 z późn. zm.), samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Częściami nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są te lokale, których posiadacz dysponuje względem nich ograniczonymi prawami rzeczowymi, takimi jak spółdzielcze lokatorskie lub własnościowe prawo do lokali mieszkalnych lub użytkowych. W związku z tym lokale te - jako takie - nie stanowią źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z odpłatnego lub nieodpłatnego udostępnienia przedmiotowych lokali nie są bowiem przychodami z nieruchomości.

Z przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychód powstaje w razie odstąpienia bezpłatnie do używania innym osobom nieruchomości w całości lub w części. Udostępnieniem nieruchomości ani w całości, ani w części, nie jest oddanie do bezpłatnego używania lokalu, do którego podatnikowi przysługuje własnościowe lokatorskie spółdzielcze prawo do lokalu (mieszkalnego lub użytkowego).

Jak podkreśla się w literaturze przedmiotu członkowie spółdzielni nie są w sensie cywilnoprawnym ani właścicielami, ani też współwłaścicielami nieruchomości spółdzielni, obejmującej również lokale mieszkalne.

Dlatego też bezpłatne oddanie do używania lokalu objętego prawem spółdzielczym nie jest odstąpieniem nieruchomości bezpłatnie w całości lub części do używania.

Wobec przedstawionego stanu faktycznego i prawnego, w przypadku nieodpłatnego użyczenia mieszkania na prowadzenie działalności gospodarczej Stowarzyszenia nie będą miały zastosowania przepisy art. 16 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskany przez Panią przychód z tego źródła należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym tj. do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i umów o podobnym charakterze.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3 wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się wg zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przedmiotem nieodpłatnych świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - wartość pieniężną z tego tytułu ustala się przychód w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu lokalu (budynku).

Biorąc pod uwagę, że nieodpłatne użyczenie lokalu w Pani przypadku dotyczy osoby (podmiotu) "obcego" przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia uzyskuje również dodatkowo biorący mieszkanie do używania tj. Stowarzyszenie.

Reasumując,stanowisko Pani wyrażone w złożonym wniosku w części dotyczącej możliwości zawarcia umowy użyczenia lokalu mieszkalnego na prowadzenie działalności gospodarczej jest prawidłowe a w części powstania z tego tytułu skutków podatkowych jest nieprawidłowe.