P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity, Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. ) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 20. 03. 2006 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego Spółka " w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wyasygnowała określoną pulę środków na sfinansowanie kilku imprez wyjazdowych o charakterze turystyczno-rekreacyjnym dla pracowników. Organizacji tych imprez nie zlecała "wyspecjalizowanej firmie, lecz" sama dokonywała "zakupu poszczególnych usług ( transport, wyżywienie i zakwaterowanie, program turystyczno-rekreacyjny) składających się na całość imprezy. Rachunki na ogólną, uzgodnioną z wykonawcami kwotę (nie rozpisaną na poszczególnych uczestników)" otrzymywane są po zrealizowaniu zamówienia.

Spółka pyta, "czy w tej sytuacji" jest zobowiązana "do podziału łącznych kosztów imprezy przez liczbę uczestników a następnie ustalenia dla każdego z nich indywidualnego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych".

Zdaniem Spółki " w przypadku, gdy nie" dokonuje ona "zakupu kompleksowej usługi turystycznej z określoną ceną za 1 miejsce a faktury otrzymane od poszczególnych wykonawców nie są rozpisane na uczestników lecz określają całkowity koszt usługi - nie stanowi to indywidualnego przychodu pracowników i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem". Według Spółki " podzielenie kosztów wynikających z poszczególnych faktur przez liczbę uczestników nie jest właściwą metodą ustalenia indywidualnego przychodu pracownika i nie może być podstawą do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych".

Ustosunkowując się do przedstawionych wyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.Ze względu na wielość aspektów sprawy należy dokonać następującego podziału zagadnień wymagających odrębnego omówienia:1. świadczenia rzeczowe sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych;2. świadczenia inne niż rzeczowe sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych;

Ad.1 W przypadku świadczeń rzeczowych, do których zalicza się m. in. zakup i przekazanie pracownikom biletów wstępu na imprezy kulturalne i sportowe, jest możliwe ustalenie wartości przekazanych poszczególnym pracownikom świadczeń. Świadczenia te należy zakwalifikować zgodnie z cytowanym wyżej art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów ze stosunku pracy, od których płatnik obowiązany jest pobrać zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 31 i 32 w/w ustawy po uwzględnieniu zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 67 w/w ustawy. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są: wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Powyższe zwolnienie dotyczy wyłącznie świadczeń rzeczowych do wysokości wskazanego limitu sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Ad.2 W przypadku świadczeń innych niż rzeczowe, sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie ma zastosowania powyższe zwolnienie przedmiotowe. Zatem wartość tych świadczeń należy zakwalifikować do przychodów ze stosunku pracy zgodnie z cytowanym wyżej art. 12 ust. 1 w/w ustawy. Przychód pracownika z tego tytułu ustala się w oparciu o zasady określone w art. 11 ust. 2a w/w ustawy. Jeżeli przedmiotem świadczeń są np. usługi zakupione zbiorczo dla pracowników, do których adresowana jest impreza, nie ma przeszkód dla ustalenia wartości faktycznie otrzymanych przez poszczególnych pracowników świadczeń. Od wartości świadczeń, innych niż rzeczowe, o których była mowa w pkt 1, sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, przekazanych pracownikom, płatnik obowiązany jest pobrać zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 31 i 32 w/w ustawy. W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego, w przedstawionym stanie faktycznym, na ogół jest możliwe ustalenie wartości faktycznie otrzymanych przez danego pracownika świadczeń, ponieważ w przypadku organizowania imprezy dla pracowników przez pracodawcę nie ma przeszkód w ustaleniu dla kogo impreza jest organizowana i kto faktycznie brał w niej udział. Wyjątkiem może być wyłącznie sytuacja, w której organizowana jest impreza o charakterze otwartym, a wysokość kosztów ponoszonych przez pracodawcę jest ustalana w sposób zryczałtowany i niezależny od ilości osób uczestniczących. Wyłącznie w takiej sytuacji, z uwagi na brak możliwości stwierdzenia czy dane osoby otrzymały świadczenia, nie występuje podstawa do uwzględnienia ich wartości w przychodach pracownika.Zatem stanowisko wyrażone przez Spółkę we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.