POST ANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z póź. zm.), po rozpatrzeniu wniosku podatnika –R........... z dnia 31.05.2006 r. (wpływ do tut. Urzędu 05.06.06r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

postanawiam

udzielić następującej interpretacji w związku z pytaniami podatnika zawartymi we wniosku:

Ad.1Budynki położone na terenię .................... -nie można uznać za budynki mieszkalne w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002r. Nr 9 , poz. 84 z późn.zm.),

Ad.2W związku z treścią interpretacji zawartą w ad. l pytanie drugie podatnika uznać za bezprzedmiotowe.

Uzasadnienie

R.................. zwrócił się do Burmistrza Miasta Lublińca jako organu podatkowego w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa. podatkowego w zakresie właściwego stosowania stawek w podatku od nieruchomości dla :-budynków na terenie .......... Wniosek podatnika spełniał wymogi powołanego przepisu Ordynacji podatkowej, a na poparcie swojego stanowiska podatnik załączył kserokopię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2005r. sygn. akt FSK/1936/04.

W wyniku rozpatrzenia sprawy organ podatkowy uznaje, iż stanowisko podatnika jest błędne w tej, konkretnej sprawie. Opodatkowanie budynków położonych na terenach wojskowych od wielu lat było i jest przedmiotem sporów i kontrowersji zarówno w orzecznictwie sądowym, jak i w piśmiennictwie. Wynika to z braku w ustawie z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002r. Nr 9, poz. 84 z późn.zm.) definicji budynku mieszkalnego. Stosowano wówczas przepisy Prawa

budowlanego, organy wojskowe powoływały się na ustawę, konkretnie na art. 6 i 7 ustawy z dnia 22 czerwca 1999r.o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej ( Dz. U. z 2005r. Nr 41, poz. 398 z późno zm.). Stanowisko, iż przedmiotowe budynki nie mogą być uznane za budynki mieszkalne wynikało z okoliczności, że nie służą one zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych osobom w nich przebywającym. Okresowe zaspokojenie potrzeb bytowych tych osób następuje w związku z realizacją innych, określonych przez porządek prawny zadań. W szczególności powoływano się na przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U. Nr 75, poz. 690 z poź. zm.), którego § 3 pkt 5 zalicza budynki koszarowe do budynków zakwaterowania zbiorowego, natomiast budynki mieszkalne zostały zdefiniowane osobno, w pkt 4 tego paragrafu.

W ostatnim okresie czasu w orzecznictwie sądowym przeważało stanowisko, iż budynek w którym znajdują się wspólne kwatery stale przeznaczone na zakwaterowanie żołnierzy pełniących służbę wojskową należy zaliczyć do budynków mieszkalnych stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Taki pogląd wyraził Wojewódzki! Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2004r. sygn. akt. III SA l} 17/03, a przede wszystkim Naczelny Sąd Administracyjny yv załączonym przez stronę - podatnika wyroku.

W ,niniejszej sprawie organ podatkowy zobowiązał podatnika do przedstawienia wypisu z ~ ewidencji gruntów i budynków oraz kserokopii dokumentacji budowlanej budynków. Ponadto upoważnieni pracownicy organu dokonali wizji na terenie jednostki wojskowej, w trakcie której zapoznali się z dokumentacją budynków koszarowych. Dokumentacja ta prowadzona jest dopiero od 1995r. i zawiera informacje dotyczące dokonanych remontów i modernizacji ( protokoły zdawczo-odbiorcze) np. instalacji, dachów, kominów, elewacji itp., przeglądów i -badań, a więc dane niezbędne do prowadzenia książki obiektu, a także plany budynków; Przedstawiona ewidencja budynków z 1992r. zawiera procentowe określenie powierzchn1 przeznaczonej dla celów koszarowych ( zakwaterowanie żołnierzy), które dla czterech budynków wynosi od 80% do 87%, natomiast pozostała powierzchnia przeznaczona jest na cele ogólno-wojskowe, szkoleniowe, kulturalno-oświatowe. Użyte w dokumentacji pojęcie "powierzchnia koszarowa" zostało zaczerpnięte z Instrukcji o Gospodarce Nieruchomościami w Wojsku z 1980r. Instrukcja ta zawiera terminy "powierzchnia koszarowa", "powierzchnia mieszkalna", które nie są tożsame. Do powierzchni koszarowych, poza powierzchnią izb żołnierskich zalicza się powierzchnie pomieszczeń gospodarczych i służbowych. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U. z 20Q2r. Nr 9, poz.84 z późn.zm.) nie jest znane pojęcie powierzchni koszarowej, w związku z czym budynków koszarowych nie można zaliczyć do budynków mieszkalnych, lecz pozostałych. Należy dodać, że ostatnia. aktualizacja dokumentacji budynków, która miała miejsce w dniu 12.06.2005r. została: sporządzona jako protokół zdawczo-odbiorczy przekazania kompleksów nieruchomości w administrację Wojskowej Administracji Koszar na podstawie, którego sporządzona jest deklaracja podatkowa. Protokół ten nie zawiera informacji o przeznaczeniu mieszkalnym budynków koszarowych. Poza dokumentacja przedłożoną przez podatnika brak innej dokumentacji (ewidencja budynków prowadzona przez Starostę) potwierdzającej przeznaczenie budynków koszarowych.

Charakter budynków nie przesądza jeszcze, w ocenie organu, o ich zakwalifikowaniu do budynków mieszkalnych w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Jak bowiem ustalono w trakcie postępowania takiej funkcji faktycznie nie spełniają, ponieważ zgodnie z oświadczeniem kierownika WAM w Lublińcu budynki koszarowe nie są zamieszkiwane, a przebywają w nich żołnierze zawodowi tylko w godzinach pełnionej służby

W świetle poczynionych ustaleń organ podatkowy nie kwestionuje faktu istnienia budynków koszarowych, jak również okoliczności, iż są przeznaczone na zakwaterowanie żołnierzy.

Wspomniana wyżej ewidencja prowadzona przez Starostę obejmuje ewidencję gruntów, w której nieruchomości jednostki wojskowej zostały sklasyfikowane jako inne grunty zabudowane, natomiast organ ten nie posiada jeszcze na dzień dzisiejszy ewidencji budynków.Powyższe ustalenia nie pozwalają w ocenie organu podatkowego na zakwalifikowanie budynków koszarowych jako budynków mieszkalnych w rozumieniu art. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w związku z czym winny one być opodatkowane stawką przewidziana dla pozostałych budynków.

Uwzględniając interpretację dotyczącą pierwszego pytania zawartego we wniosku podatnika udzielenie interpretacji co do pkt 2 stało się bezprzedmiotowe. Na postanowieni niniejsze służy stronie zażalenie w terminie 7 dni od daty doręczeniatpisma za pośrednictwem Burmistrza Miasta Lublińca do Samorządowego KolegiumOdwoławczego w Częstochowie