P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a §1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku bez znaku z dnia 27.04.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w sprawie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania pieniędzy od MOPR - stwierdzam, że stanowisko Wnioskującego jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 28.04.2006 r. do Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego w przedmiotowym piśmie stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej artykułów FMCG poprzez sieć placówek handlowych stanowiących jej własność jak również będących przedmiotem najmu.

Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie (MOPR) zwrócił się do Spółki z wnioskiem, aby grupa wytypowanych na podstawie wywiadu środowiskowego osób mogła robić zakupy podstawowych artykułów spożywczych, chemicznych i odzieżowych w sklepach sieci Xyz. Każda z osób uprawnionych otrzyma wystawioną przez MOPR decyzję opiewającą na określoną kwotę i na podstawie tej decyzji będzie dokonywać zakupów w sklepie. Wpłaty środków oddzielnie dla każdego uprawnionego dokona MOPR na konto Spółki przed momentem faktycznej realizacji decyzji przez beneficjenta.
Spółka zgodnie z zawartą umową została zobowiązana do wystawiania faktur VAT na rzecz osób fizycznych, dla których faktury te mają stanowić dowód właściwego wykorzystania przyznanych środków.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskujący pyta:
1. czy otrzymana kwota pieniędzy wynikająca z decyzji MOPR spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług?
2. w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie Spółka prosi o wskazanie w jaki sposób należy ewidencjonować wydanie towarów klientom będącym osobami fizycznymi zwłaszcza przy uwzględnieniu dokonanych wcześniej wpłat przez organ pomocy społecznej?

W ocenie Wnioskującego opisany wyżej stan faktyczny uprawnia do stwierdzenia, że decyzja wystawiona przez MOPR spełnia w istocie te same funkcje jak otrzymanie bonu towarowego, zaś przekazanie bonów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako że bon towarowy to dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów lub korzystania z usług. Zatem bon towarowy, który w tym przypadku stanowić będzie decyzja MOPR, nie jest towarem, lecz jedynie dokumentem uprawniającym do zakupu towarów na określoną kwotę. Zdaniem Wnioskującego wydanie przez organ pomocy społecznej decyzji nie stanowi rabatu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
W przypadku odmiennej (negatywnej) odpowiedzi na wyżej przedstawione stanowisko Spółka uważa, że należałoby przyjąć, że obowiązek podatkowy powstanie z chwilą faktycznego otrzymania środków pieniężnych. Otrzymane od MOPR zaliczki na rzecz osób fizycznych, co do zasady powinny zostać zaewidencjonowane za pomocą kasy fiskalnej. Przyjęcie założenia, że zaliczka winna zostać opodatkowana wg stawki 22% rodzić będzie problem jej rozliczenia w przypadku, gdy część zakupionych towarów opodatkowana będzie wg stawek preferencyjnych. Z kolei wystawienie przez Spółkę faktur korygujących rodzić będzie problem w uzyskaniu potwierdzenia od osób fizycznych.
Problem powyższy powstaje w przypadku realizacji zakupów przez osobę uprawnioną w innym miesiącu niż otrzymana zaliczka, gdyż sprzedaż za pomocą kasy fiskalnej nie uwzględnia korekt stawek zakupionych towarów, zaś Spółka nie jest w stanie przewidzieć zakupu jakiego asortymentu towarów dokona klient.
Ponadto Wnioskujący stwierdza, iż nie ma możliwości wystawienia faktury zaliczkowej, bowiem nie posiada danych koniecznych do jej wystawienia a sprzedaż dotyczy osób fizycznych.

W świetle przedstawionego przez Wnioskującego stanu faktycznego tut. Organ wyjaśnia:

Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych. Co do zasady pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) przyznanie świadczeń z pomocy społecznej następuje w formie decyzji administracyjnej.
W przedstawionym stanie faktycznym środki finansowe wpłacane przez MOPR (oddzielnie na każdego uprawnionego, w wysokości wynikającej z przyznanych decyzji) na konto Spółki przed momentem faktycznej realizacji przez beneficjenta decyzji o przyznaniu świadczenia nie stanowią zaliczki na poczet przyszłych nabyć towarów. Z chwilą wydania decyzji administracyjnej o przyznaniu określonych środków z pomocy społecznej dysponentem tych środków staje się osoba, dla której ta decyzja została wydana. Spółka natomiast zgodnie z zawartą umową z MOPR zobowiązana jest do wystawiania faktur na osoby fizyczne (posiadające ww. decyzję), dla których stanowi ona dowód właściwego wykorzystania przyznanych środków. W przypadku ich niewykorzystania Spółka jest obowiązana do zwrotu tych kwot MOPR.

W zakresie możliwości uznania decyzji wydanej przez MOPR za bon towarowy należy zauważyć, iż bony towarowe wydawane mogą być przez producentów określonych towarów lub przez ich dystrybutorów (np. sieci handlowe). Wartość bonu towarowego określa wartość po jakiej jego posiadacz może nabyć dowolny towar w danym sklepie należącym do sieci handlowej, która bon wyemitowała a następnie zbyła albo też wysokość obniżki zapłaty. W przedstawionym stanie faktycznym MOPR nie nabył bonów towarowych, dlatego też nie można uznać, że wpłaty dokonane na konto Spółki stanowią zapłatę za bony towarowe. Nie stanowią one także rabatu (obniżki ceny).
Ponadto zwrócić należy uwagę, iż w opisanym przez Wnioskującego stanie faktycznym kwoty wpłacane na konto Spółki nie mogą być uznane za dotacje. W świetle art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę towarów (w opisanej sytuacji ceny towarów dla wszystkich klientów detalicznych są takie same). Kwoty wpłacane przez MOPR nie stanowią dotacji przyznanej Spółce (jako podatnikowi) na podstawie odrębnych przepisów (art. 19 ust. 21); są to kwoty przyznawane osobom fizycznym będącym w trudnej sytuacji życiowej i finansowej.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 19 ust. 1 cyt. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2- 21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Natomiast jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (ust. 4 cyt. art. 19).
Natomiast z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług wynika, że fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (...). W przypadku gdy podatnik określa w fakturze (...) wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży , fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (ust. 2 cyt. § 13).
Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...). Natomiast w myśl ust. 4 cyt. art. 106 podatnicy, o których mowa w ust. 1- 3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.
Z treści art. 111 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym można przyjąć, że w przypadku zakupów dokonywanych przez ww. osoby sprzedaż będzie w pierwszej kolejności zaewidencjonowana przy zastosowaniu kasy fiskalnej a następnie na tę sprzedaż będzie wystawiana faktura VAT. W takim przypadku, zgodnie z brzmieniem § 11 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów tj. gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Reasumując należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy od wpłaconych przez MOPR na konto bankowe Spółki środków pieniężnych nie powstanie z chwilą uznania konta, lecz z chwilą realizacji ww. decyzji przez beneficjenta tj. z chwilą wykorzystania przyznanych środków (dokonania zakupów).

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany albo uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 oraz 239 Ordynacji podatkowej).