POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 15.07.2005 r. (data wpływu do tutejszego Organu podatkowego 25.07.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych obowiązującej do dnia 31.12.2000 r. - stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 15.07.2005 r. Podatnik zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opłaty skarbowej do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze. Pismem z dnia 21.07.2005 r. znak: PM/436-08/2005 przekazano w/w wniosek zgodnie z właściwością miejscową do tutejszego Organu podatkowego.
Podatnik przedstawia następujący stan faktyczny:
W dniu 03.01.1999 r. Podatnik, jako pożyczkobiorca, zawarł umowę pożyczki. Pożyczkodawcą była osoba fizyczna zamieszkała w Polsce. Powyższa umowa pożyczki nie była zawierana w ramach działalności gospodarczej żadnej ze stron. Umowa została zawarta na czas określony tj. do dnia 03.07.2001 r., przy czym w dniu 01.07.2001 r. strony zgodnie przedłużyły czas jej trwania, a tym samym termin zwrotu pożyczki, do dnia 03.07.2003 r. Należna od w/w umowy opłata skarbowa nie została zapłacona w terminie określonym w ustawie z dnia 31.01.1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 ze zm.). Podatnik w dniu 15.07.2005 r. uregulował należną opłatę skarbową wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi od dnia 18.01.1999 r. do dnia wpłaty włącznie.

Strona pyta czy wobec zmiany z dniem 01.01.2001 r. przepisów podatkowych dotyczących opodatkowania pożyczek należy zastosować, do niezgłoszonej umowy z dnia 03.01.1999 r., przepisy ustawy o opłacie skarbowej czy przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Zdaniem Podatnika przedmiotową umowę pożyczki należy zadeklarować na druku deklaracji podatkowej PCC-1 a wykazaną w niej kwotę zobowiązania podatkowego uiścić wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi jak wyżej.
Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. Nr 41, poz. 399 ze zm.) zastąpiła obowiązującą do dnia 31.12.2000 r. ustawę z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 ze zm.) w zakresie czynności cywilnoprawnych.
Stosownie do zapisu art. 14 ustawy o PCC do czynności cywilnoprawnych dokonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy obowiązujące w chwili dokonania czynności.
Z powyższego wynika zatem, że przedmiotowa umowa pożyczki zawarta w dniu 03.01.1999 r. podlega przepisom ustawy o opłacie skarbowej na mocy art. 1 ust. 1 pkt. 2 lit. c) tej ustawy a nie ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 5 pkt. 4 ustawy o opłacie skarbowej - obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej powstał z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej a więc z chwilą zawarcia umowy pożyczki. Należną opłatę skarbową, stosownie do art. 7 ust. 2, należało wpłacić w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku jej uiszczenia tj. w tym przypadku do dnia 17.01.1999 r.
Jeżeli czynność cywilnoprawna nie została zgłoszona organowi podatkowemu w okresie 5 lat od końca roku, w którym jej dokonano, a którakolwiek ze stron po upływie tego terminu powołuje się przed organami podatkowymi na okoliczność jej dokonania, termin przedawnienia prawa do ustalenia opłaty skarbowej biegnie na nowo od dnia powołania się na tę czynność (art. 6 ust. 3 cytowanej ustawy).
Uwzględniając w tej sytuacji brzmienie w/w przepisów tutejszy Organ podatkowy jest zdania, że nie jest możliwe deklarowanie umowy pożyczki z dnia 03.01.1999 r., a więc należnej opłaty skarbowej, na deklaracji PCC-1 obowiązującej dopiero od dnia 01.01.2001 r. oraz przeznaczonej dla podatku PCC.
W powyższym przypadku należy wydać decyzję określającą zobowiązanie podatkowe w opłacie skarbowej zgodnie z art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej. Ponieważ w/w zobowiązanie podatkowe nie zostało uregulowane w w/w terminie, to stosownie do art. 51 § 1 przeistoczyło się w zaległość podatkową od której należne są odsetki za zwłokę liczone od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku (art. 53 § 1 i § 4 w/w ustawy).
A zatem stanowisko wyrażone przez Podatnika nie jest prawidłowe.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, traci moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.