Interpretacja Izby Celnej w Krakowie
35-WPA-9116-242/06
z 31 sierpnia 2006 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
35-WPA-9116-242/06
Data
2006.08.31
Autor
Izba Celna w Krakowie
Temat
Podatek akcyzowy --> Organizacja obrotu wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi --> Procedura przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą --> Zwrot akcyzy
Słowa kluczowe
dokumenty
eksport (wywóz)
podatek akcyzowy
wyroby akcyzowe zharmonizowane
zwrot podatku akcyzowego
Pytanie podatnika
Dokumenty uprawniające do wystąpienia z wnioskiem o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dokonanego eksportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych
Dyrektor Izby Celnej w Krakowie, działając na podstawie przepisu art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 11 lipca 2006 roku wniesionego od postanowienia nr 351000-RPA-91103-18/06 z dnia 30 czerwca 2006 roku wydanego przez Naczelnika Urzędu Celnego w Krakowie w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia, uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie UZASADNIENIE Pismem z dnia 30 listopada 2005 roku Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Spółka prowadzi działalność polegającą na eksporcie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, od których podatek akcyzowy został zapłacony na terytorium kraju. Eksport tych wyrobów jest dokonywany transportem kolejowym lub transportem drogowym w procedurze tranzytu. Pytanie Spółki dotyczyło dokumentów uprawniających do wystąpienia z wnioskiem o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dokonanego eksportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy oraz obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego, Naczelnik Urzędu Celnego w Krakowie postanowieniem nr 351000-RPA-91103-18/06 z dnia 30 czerwca 2006 roku uznał przedstawione przez Stronę stanowisko za nieprawidłowe. Na postanowienie to Spółka złożyła zażalenie, w którym wniosła o zmianę skarżonego postanowienia w całości, poprzez przyjęcie, że stanowisko zawarte we wniosku z dnia 30 maja 2006 roku jest prawidłowe. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono błędną wykładnię przepisów prawa, a w szczególności art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym, w związku z art. 793 ust. 3 ust. 6 rozporządzenia Komisji EWG nr 2454/93. Argumentacja przedstawiona w zażaleniu odnosi się do tego, że ani przepisy ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym, ani przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 kwietnia 2004 roku w sprawie zwrotu akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, nie definiują pojęcia "granicznego urzędu celnego", oraz nie określają zasad i form w jaki sposób dokument SAD powinien być potwierdzony przez "graniczny urząd celny". Krajowe prawo implementujące prawo wspólnotowe nie może naruszać zasad tego prawa, a tak jest, zdaniem Spółki, w omawianym przypadku, bowiem zaskarżone postanowienie oparto na definicjach nie znajdujących oparcia w implementowanych przepisach. Spółka w oparciu o przepisy Wspólnotowego Kodeksu Celnego wywodzi, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych: Dyrektor Izby Celnej w Krakowie, po przeanalizowaniu wszystkich aspektów sprawy stwierdza co następuje. Z przedstawionych powyżej przepisów wynika, że fakt eksportu powinien być potwierdzony przez graniczny urząd celny państwa członkowskiego, z którego dokonano faktycznego wyprowadzenia tych wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej, zaś zwrot przysługuje podatnikowi, który dokonał wywozu wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej. Stosując wykładnię systemową, która pozwala na ustalenie sensu poszczególnych określeń zawartych w danym akcie prawnym, na tle całości jego konstrukcji, można przyjąć, że granicznym urzędem celnym w rozumieniu § 6 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 2004 roku jest urząd celny z którego dokonano faktycznego wyprowadzenia tych wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej. Należy zauważyć, że dyrektywa horyzontalna (Dyrektywa Rady 92/12/EWG ze zmianami), której naruszenie zarzucono w zażaleniu nie zawiera żadnych regulacji dotyczących eksportu (wywozu) wyrobów akcyzowych, od których podatek akcyzowy został zapłacony. Pojęcie urzędu celnego, z którego dokonano faktycznego wyprowadzenia tych wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej pojawia się jednak w tych przepisach, na przykład w zakresie potwierdzenia eksportu wyrobów objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy - art. art. 19 ust. 4. Niezależnie od powyższego należy zaznaczyć, że w przepisach dotyczących zwrotu podatku akcyzowego - Tytuł IV, dyrektywa horyzontalna kilkukrotnie zezwala Państwom Członkowskim na odrzucenie wniosku o zwrot podatku, jeżeli nie spełnia on ustalonych przez nie kryteriów poprawności. Z tej przyczyny zarzuty dotyczące oparcia zastosowanej interpretacji o przepisy niewłaściwe i niezgodne z regulacjami wspólnotowymi należ uznać za chybiony. Stanowisko przedstawione przez Spółkę, narzucające stosowanie Wspólnotowego Kodeksu Celnego w zakresie dokumentowania faktu dokonania eksportu dla celów uzyskania zwrotu zapłaconego w kraju podatku akcyzowego nie znajduje ani prawnego ani logicznego uzasadnienia. Pytanie Spółki dotyczyło dokumentów uprawniających do wystąpienia z wnioskiem o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dokonanego eksportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. To zagadnienie w pełni uregulowane jest przepisami ustawy o podatku akcyzowym i rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. W złożonym zażaleniu Spółka kwestionuje literalne brzmienie definicji eksportu, która została wyrażona w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym. W przepisie tym nie ma jednak odesłania do stosowania w sprawach eksportu Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Innymi słowy, w omawianym zakresie nie istnieją wątpliwości interpretacyjne, które trzeba by rozstrzygać przy użyciu przepisów Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Reasumując należy stwierdzić, że analiza zastosowanych w zaskarżonym postanowieniu przepisów nie pozwala na uwzględnienie zarzutów wniesionego zażalenia. W tym stanie rzeczy skoro zażalenie Spółki nie zasługuje na uwzględnienie, mając na względzie przepis art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej, orzeczono jak w sentencji. Decyzja niniejsza jest ostateczna.Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Topolowa 5, z powodu jej niezgodności z prawem.Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej w Krakowie. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.